غالیان: تفاوت میان نسخه‌ها

بسیاری از تواریخ همچون طبری و یعقوبی و همچنین برخی روایات پیدایش غالیان را منسوب به [[عبدالله بن سبا]] می‌دانند و در فرق شیعه از «سبائیه» نام برده‌اند حتی برخیبسیاری از مخالفانمورخان دین و دین متعصب،پژوهان، [[شیعه]] را نیز ساخته و پرداخته وی می‌دانند. در برخی روایات، وی بدستور علی سوزانده شد و برخی دیگر اخباری نقل می‌کنند که وی به شفاعت عده‌ای از جمله [[عبدالله بن عباس]]، توبه کرد و عفو شد، بشرط آنکه در کوفه نماند. به مدائن رفت و هنگامی که خبر کشته شدن علی به او رسید گفت: ''«به خدا سوگند اگر پاره‌های مغز او را در هفتاد کیسه کوچک برای ما بیاورند باز هم علم خواهیم داشت که او نمرده‌است و نخواهند مرد تا آنکه عرب را با چوبدستی خویش به سوی حقیقت براند.»'' و پس از آن به رواج عقاید خودشیعه گری و غلو ادامه داد.

همچنین است نظر عده‌ای از مستشرقین و محققین معاصر سنی و از علمای شیعه از آنجمله [[سید مرتضی عسکری]]،<ref>۳ جلد مفصل بنام ''عبدالله بن سبا'' و درباره‌اش نگاشته‌است.</ref> که «عبدالله بن سبا» را شخصیتی ساختگی و فرضی می‌دانند. [[طه حسین]] می‌نویسد:

[[شیخ مفید]] در تصحیح ''الاعتقاد'' در تعریف غلاة گوید: «غلاة که از متظاهرین به [[اسلام]] کسانی هستند که [[علی]] و ائمه دین، فرزندان او، را به [[خدا|خدایی]] و پیغمبری توصیف کرده‌اند، و آنان را از جهت فضل در دین و دنیا به پایه‌ای ستوده‌اند که از حد گذشته‌است و طریق افراط پیموده‌اند. این گروه در شمار گمراهان و کافرانند، و علی فرمان کشتن آنان را صادر فرمودکرپ و ائمه اطهار نیز در حق آنان به کفر و خروج از اسلام حکم کردند و [[مفوضه]] عده‌ای از غلات‌اند، و تفاوت آن‌ها با غلات در این است که ائمه را حادث و مخلوق دانسته و گفته‌اند خداوند آنان را آفریده و امر خلق را به آن‌ها تفویض کرده‌است و با همه این اقوال ، غلو کردن و قایل شدن به الوهیت امامان در بین شیعیان از بین نرفت.»

* اعتقاد به الوهیت (خداوندی) پیامبر و امامان.

* پیامبر و امامان [[شیعه]] را در معبودیت یا خالقیت و رازقیت شریک خدا بدانند.

* اعتقاد به اینکه پیامبر و ائمه، بدون وحی و الهام الهی، از غیب آگاهند.