|
| average_salary= {{profit}}[[United States Dollar|$]]67'330<ref>{{cite web|url=http://www.schoolsintheusa.com/careerprofiles_details.cfm?CarID=1029 |title=Music Producer |website=Schoolsintheusa.com |date= |accessdate=2016-01-02}}</ref>
}}
'''تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی''' یا '''ناظر ضبط موسیقی''' وظیفه‌یوظیفهٔ مدیریت و نظارت بر فرایند [[ضبط‌کردن صدا|ضبط صدا]] و تولید آثار موسیقایی یک هنرمند و یا یک [[گروه موسیقی]] را به عهده دارد. فعالیت یک تهیهتهیه‌کننده کننده میتواندمی‌تواند معطوف به تولید یک [[ترانه]] کوتاه و یا یک [[آلبوم مفهومی]] بلند باشد. تهیه‌کننده دارای وظایف بسیار متنوعی در فرایند تولید اثر هنری است. ایده‌پردازی درباره‌یدربارهٔ اثر هنری، گزینش آثار منتخب از میان ایده‌های موجود یک هنرمند و یا گروه هنری و کمک به ارتقاء سطح کیفی موسیقی، [[متن ترانه]]، و تنظیم آثار بخشی از فعالیت‌های اصلی یک تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی است.
بخشی دیگر از وظایف تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی شامل موارد زیر است:
- انتخاب [[موسیقی‌دان|موزیسین]] جهت اجرا و ضبط قسمت‌های مختلف یک اثر موسیقایی از جمله تکنوازی‌ها، [[ضرب‌آهنگ|ریتم]] و [[ملودی]] [[همراهی (موسیقی)|آکوپانیمان]].
- رهبری نوازندگان و [[خواننده|خوانندگان]] در فرایند ضبط.
تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی معمولاً ناظر تمامی مراحل ساخت یک اثر، از مرحله‌یمرحلهٔ بازتولید تا ضبط صدا و میکس و [[مسترینگ]] است و در برخی موارد به طوربه‌طور مستقیم عملیات ضبط صدا ،صدا، میکس و مسترینگ را بر عهده می‌گیرد و در غیر این صورت مسئولیت عملیاتی را به مهندسین صدا می‌سپارد.
== وظایف تهیه کنندهتهیه‌کننده ==
یک تهیه کنندهتهیه‌کننده دارای وظایف متعددی از جمله ایده‌پردازی و آهنگسازی پروژه، انتخاب ترانه‌ها و نوازندگان مورد نیاز برای انجام فرایند ضبط و اجرای پروژه، اعمال نظر در مورد تنظیم آهنگ و راهبری هنرمندان و نوازندگان در فرایند تولید اثر می‌باشد. تهیه کنندهتهیه‌کننده جلسات ضبط را کنترل کرده و بر تمام مراحل پس از ضبط از جمله میکس و مسترینگ نظارت دارد. تهیه کنندگانتهیه‌کنندگان اغلب در سطوح کلان، به مدیریت بودجه‌یبودجهٔ پروژه، تنظیم قراردادها و انجام مذاکرات تجاری با ناشرین آثار می‌پردازند.
[[جایزه گرمی|آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط]] ، تعریف زیر را برای یک تهیه کنندهتهیه‌کننده ارائه داده استداده‌است:<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=Weissman |نام۱=Richard |عنوان=Understanding the music business |تاریخ=2015 |ناشر=Taylor & Francis, 2015 |شابک=9781317342700}}</ref>
" «تهیه کننده شخصی است که هدایت فنی و خلاقانه‌یخلاقانهٔ فرایند تولید یک پروژه، و تمام جلسات ضبط و ویرایش مرتبط با آن را بر عهده دارد. یک تهیه کننده در تمام مراحل خلق یک اثر در کنار هنرمندان و مهندسین صدا حضور دارد. او مسئول نهایی سازی تمام تصمیمات خلاقانه، فنی و مدیریتی است و عامل یکپارچگی فعالیت یک هنرمند یا گروه هنری، با اهداف تجاری ناشر اثر است."»
در سال 2010۲۰۱۰ نقش یک تهیه کنندهتهیه‌کننده میان سه عنوان حرفه‌ای جداگانه تفکیک شد: [[تهیه‌کننده اجرایی|تهیه کننده اجرایی]]، تهیه کنندهتهیه‌کننده آواز و تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی. تهیه کنندهتهیه‌کننده اجرایی مسئولیت نظارت بر امور مالی پروژه را بر عهده دارد. تهیه کنندهتهیه‌کننده آواز (یا "تنظیم کننده آواز") مسئول فرایند ضبط و تولید آواز خوانندگان است و تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی، کارگردانی و نظارت فرایند خلاقانه‌یخلاقانهٔ ضبط و تولید یک اثر و میکس نهایی آن را بر عهده دارد.
== تاریخچه ==
در ابتدای صنعت ضبط و نشر موسیقی، وظیفه‌یوظیفهٔ یک تهیه کنندهتهیه‌کننده تنها محدود به ضبط اثر در یک نوبت و به صورت زنده بود.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی۱=Gerstein |نام۱=Yuval |عنوان=The role of the music producer - A short historical overview |وبگاه=http://www.yuvalgerstein.com/wp-content/uploads/2011/10/The-role-of-the-music-producer-A-short-historical-overview-by-Yuval-Gerstein.pdf}}</ref>. در اصل، وظیفه‌ی تهیهوظیفهٔ کنندگانتهیه‌کنندگان کنونی در دهه‌یدههٔ 20۲۰ و 39۳۹ میلادی بر عهده‌یعهدهٔ واحد رپرتوار ناشرین آثار موسیقی بود که بر محصولات "«پاپ"» دوران خود نظارت داشته و اغلب ارکستر مربوط به این آثار را راهبری می‌کردند. موارد مشابه این نوع از تهیه کنندگانتهیه‌کنندگان شامل "«بن سلوین"» در [[کلمبیا رکوردز]]، "«ناتانائیل شیلکرت"» در "«ویکتور رکوردز"» و "«باب هرینگ"» در "«برانسویک رکوردز"» هستند. تا پایان دهه‌یدههٔ 30۳۰ میلادی نخستین استودیوهای حرفه‌ای آهنگسازی و ضبط صدا، مستقل از شرکت‌های بزرگ این صنعت تأسیس شد. این اتفاق به طوربه‌طور خاص موجب تفکیک نقش رپرتوار و تهیه کنندهتهیه‌کننده گردید. با اینحال عنوان "«تهیه کننده"» از اواخر دهه‌یدههٔ 40۴۰ میلادی در صنعت موسیقی مورد استفاده‌یاستفادهٔ عموم قرار گرفت.{{مدرک}}
به تدریج طی دهه‌یدههٔ 50۵۰ و 60۶۰ میلادی و با پیشرفت تکنولوژی، نقش تهیه کنندهتهیه‌کننده موسیقی دچار تغییر شد. فناوری ضبط مولتی‌ترک موجب تغییراتی اساسی در فرایند ضبط آثار موسیقی شد. پیش از این، تمام عناصر یک اثر موسیقایی (از جمله صدای خواننده اصلی، همخوانی‌ها، ریتم‌نوازی و تکنوازی‌ها و...و…) بایستی به صورت همزمان اجرا و ضبط می‌شد. تمام نوازندگان و خوانندگان بایستی در یک استودیوی بزرگ حاضر می‌شدند تا ضبط یک آهنگ به صورت کامل انجام گردد. اما با تکنولوژی ضبط مولتی‌ترک، خطوط ریتم نوازی یک اثر (مثل گیتار بیس، سازهای کوبه‌ای و گیتار ریتم و...و…) به صورت جداگانه ضبط شده و سپس خطوط مربوط به خوانندگان و تکنوازی‌ها به آن اضافه می‌گردد. در این روش محدودیتی در دفعات ضبط وجود نداشت و به منظور دستیابی به بهترین نتیجه برداشت‌های متعددی از یک قطعه انجام می‌شد. دیگر نیازی به حضور تمام خوانندگان و نوازندگان در یک استودیو جهت ضبط همزمان قطعات نبود و بخش‌های مربوط به نوازنده (یا خواننده) در جلسات جداگانه‌ای ضبط می‌شد.
تحولات حاصل از ضبط مولتی‌ترک به اینجا محدود نمی‌شد. این روش ضبط تهیه‌کنندگان و آهنگسازان را قادر به طراحی و ساخت اصواتی جدید نمود که امکان تولید آن در روش ضبط زنده ممکن نبود. [[سایکدلیک راک]] یکی از نمونه‌های بارز این تحول در صنعت موسیقی است. طی همین دوره سازهای مورد استفاده در موسیقی پاپ از نمونه‌های آکوستیک (مثل پیانو، گیتار آکوستیک، سازهای زهی و بادی) به سازهای الکتریک ([[پیانو الکتریک|پیانو]] و ارگ الکتریک، [[گیتار الکتریک]]، [[گیتار بیس]]، و [[سینث‌سایزر]]) تغییر هویت دادند. این سازهای جدید با نیروی الکتریکی عمل می‌کردند و از این رو جهت تولید صدا نیازمند دستگاه‌های "«تقویت کننده صدا"» (امپلیفایر) بودند.
سازها و ابزار تقویت کننده‌یکنندهٔ الکتریکی صدا، هنرمندان و تهیه‌کنندگان را در راستای تولید اصوات منحصر به فرد، قادر به تغییر رنگ صدای سازهای مختلف می‌ساخت. تهیه کنندگانتهیه‌کنندگان از طریق این فناوری میتوانستندمی‌توانستند برای [[همخوان|همخوانی]]، از صدای خواننده‌یخوانندهٔ اصلی استفاده کرده و یا برای یک قطعه‌یقطعهٔ [[تک‌نوازی]]، از 15۱۵ لایه‌یلایهٔ همنوازی استفاده کنند.
در مدتی کوتاه، تهیه‌کنندگانی چون [[فیل اسپکتور]] و [[جرج مارتین]] موفق به تولید آثاری شدند که در وهله‌یوهلهٔ عمل، امکان اجرای زنده‌یزندهٔ آن وجود نداشت. تهیه کنندگانتهیه‌کنندگان به عنصر خلاق استودیو تبدیل شدند و چهره‌های جدیدی در این عرصه همچون [[جو میک]] و [[برایان ویلسون]] ظهور پیدا کردند.
یکی از پدیده‌های دیگری که در همین دوره‌یدورهٔ زمانی پا به عرصه‌یعرصهٔ وجود نهاد، شکل گیریشکل‌گیری چهرهای "«اجراکننده-تهیه‌کننده"» بود. پس از اینکه جریان‌های پاپی چون [[بیتلز]]، [[رولینگ استونز|روینگ‌استونز]]، [[بیچ بویز]] به تجربه و تخصص کافی در زمینه‌یزمینهٔ تکنیک‌های ضبط در استودیو دست یافتند، بسیاری از آنها مسئولیت تهیه‌کنندگی آثار خود را به عهده گرفتند.
در اواخر قرن بیستم، ضبط دیجیتال و ظهور ابزارهای مدرن تهیه کنندگی، در کنار دسترسی بالا به سیستم‌های کامپیوتری مقرون به صرفه فرایند تهیه کنندگی و میزان دسترسی عموم به آن را با تحولات بزرگی مواجه ساخت.
== ابزار و تکنولوژی تهیه‌کنندگی ==
امروزه فناوری‌های متعددی در فرایند آهنگسازی مورد استفاده‌یاستفادهٔ تهیه‌کنندگان قرار می‌گیرد. در دنیای مدرن، فرایند ضبط و میکس صدا به طوربه‌طور معمول در فضای کامپیوتری و توسط نرم‌افزارهایی تحت عنوان [[محیط کار صوتی دیجیتال|محیط کار صوت دیجیتال]] انجام می‌شود. از جمله‌یجملهٔ این نرم‌افزارها می‌توان به [[پرو تولز]]، ایبلتون لایو، کیوبیس و لاجیک پرو اشاره کرد که همگی به طوربه‌طور معمول از طریق [[فناوری‌های استودیوی مجازی]] (VST Plugins) ارائه شده توسط شرکت‌های شخص ثالث مورد استفاده قرار می‌گیرد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی۱=Red |نام۱=Agenda |عنوان=Which DAW is the Industry Standard? |وبگاه=http://www.agendared.com/daw-industry-standard-survey-2013}}</ref>. دو نرم‌افزار لاجیک پرو و پروتولز به عنوان استاندارد صنعت تهیه کنندگی مطرح هستند. با اینحال در کنار این نرم‌افزارها و سیستم کامپیوتری ادواتی چون [[دستگاه صداآمیزی|دستگاه میکس]]، [[Midi|میدی کنترلر]]، و ابزار [[ضبط دیجیتال]] مورد استفاده قرار می‌گیرد.
== منابع ==
| 