کاربر:Kadamoo/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵:
=== ریاست فرهنگ لارستان ===
وی پس از اتمام دورهٔ سربازی، در تهران با [[عبدالرحمن فرامرزی|عبدالرحمان فرامرزی]] آشنا شد. فرامرزی که میخواست برای انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|دورهٔ شانزدهم مجلس شورای ملی]] از [[فهرست نمایندگان لارستان در مجلس شورای ملی|حوزهٔ لارستان]] نامزد شود، در صدد بود تا در دربار برای اقتداری شغلی پیدا کند و از این طریق نفوذ خود را افزایش دهد. به همین جهت، او را به [[حسین علاء]]، رئیس کل وقت دربار، معرفی کرد؛ اما اقتداری این شغل را نپذیرفت و در نهایت با حکم ریاست [[وزارت فرهنگ ایران|فرهنگ]] لارستان و بنادر خلیج فارس در مهر ۱۳۲۷ به [[لار]] بازگشت.<ref>{{پک|تقوی|۱۳۷۹|ص=۱۵۳|ک=تقویم تاریخ لارستان}}</ref>
او در دورهٔ کوتاه یکونیم سالهٔ تصدی ریاست فرهنگ، ۲۳۶ مدرسه را در [[شهرستان لارستان|لارستان]] و بنادر و جزایر جنوبی ایران راهاندازی کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گریشنا {{!}} خبر و فرهنگ در گراش» این را من نوشتم و اگر مُردَم و چاپ نشد …|نشانی=http://www.gerishna.com/archives/92025|بازبینی=2019-04-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190417102641/http://www.gerishna.com/archives/92025|archivedate=۱۷ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref> همچنین در این دوره، نامهٔ شدیداللحنی به [[علیاکبر سیاسی]]، وزیر فرهنگ وقت، نوشت و از وضعیت اسفناک زندگی مردم در لارستان و [[استان هرمزگان|هرمزگان]] شکایت کرد. سیاسی نیز هیئتی شامل [[یدالله سحابی]]، [[محمد قریب]] و چند تن دیگر از اساتید [[دانشگاه تهران]] را برای بازرسی به لار فرستاد. این نامه و نیز میزبانی اقتداری از [[فریدون توللی]] و [[رسول پرویزی]] در لار در سال ۱۳۲۴، باعث شد به او اتهام وابستگی به [[حزب توده ایران|حزب توده]] وارد شود و همین امر باعث انتقال وی به آموزش و پرورش تهران شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۲۵-۳۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> اقتداری در تهران بود که انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|مجلس شانزدهم]] در لار برگزار شد و حادثهٔ قتل اعضای هیئت نظارت بر انتخابات در لار رخ داد. او به اتهام همدستی در این حادثه، چند روز در تهران بازداشت شد. سپس به لار بازگردانده شده و به اعدام محکوم شد و پس از لغو حکم اعدام دوباره به تهران برگشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مدخل برگزیده : احمد اقتداری / فرهاد طاهری|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/article/218867/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C---%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%B1%DB%8C|وبگاه=www.cgie.org.ir|بازبینی=2020-03-17}}</ref>
خط ۵۸:
{{ایرانشناسی}}
اقتداری در سال ۱۳۲۹ و در جریان چند برنامهٔ کوهنوردی با [[ایرج افشار]]، [[منوچهر
با تشکیل [[سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری#سازمان جلب سیاحان (۱۳۴۲)|سازمان جلب سیاحان]] در سال ۱۳۴۲، یک سال بعد، اقتداری به عضویت در این سازمان دعوت شد. سپس در قالب هیئتی به منظور مطالعهٔ سواحل جنوبی خلیج فارس به شیخنشینهای [[شیخنشین دبی|دبی]]، [[امارت ابوظبی|ابوظبی]] و [[قطر]] سفر کرد و با [[راشد بن سعید آل مکتوم]] و [[شخبوط بن سلطان آل نهیان]] دیدار کرد. وی در سال ۱۳۴۳ برای نخستینبار در سمیناری که به [[خلیج فارس]] میپرداخت شرکت کرد. او در این سمینار که به همت [[محمد محیط طباطبایی|سیدمحمد محیط طباطبایی]] و ریاست [[سعید نفیسی]] برگزار میشد، به سخنرانی در باب فولکلور و فرهنگ عامهٔ خلیج فارس پرداخت. او در این جلسه به [[رومن گیرشمن]]، مورخ و باستانشناس مشهور فرانسوی، که در باب [[جزیره خارگ|جزیرهٔ خارگ]] به زبان فرانسه سخنرانی میکرد، یادآور شد که چندین بار به جای «خلیج فارس»، به گفتن «خلیج» اکتفا کردهاست که این هوشیاری منجر به عذرخواهی گیرشمن از حضار و مردم ایران شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۱۲-۱۱۴|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
== تمایلات صوفیه ==
سطر ۲۷۶ ⟵ ۲۷۸:
== منابع ==
*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=اقتداری|نام=احمد|پیوند نویسنده=
*{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=اقتداری|نام=احمد|پیوند نویسنده=
*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=تقوی|نام=کرامتالله|پیوند نویسنده=|عنوان=تقویم تاریخ لارستان|ترجمه=|جلد=|سال=۱۳۷۹|ناشر=تختجمشید|مکان=شیراز|شابک=۹۶۴-۶۷۹۴-۲۹-۷|صفحه=|پیوند=}}
*{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=صلاحی|نام=عبدالعلی|پیوند نویسنده=|عنوان=جامعهشناسی گراش|ترجمه=|جلد=|سال=۱۳۹۴|ناشر=اناالحق|مکان=گراش|شابک=۶۰۰-۹۰۳۳۵-۷-۸|صفحه=|پیوند=}}
== پیوند به بیرون ==
|