معماری احیای رنسانس: تفاوت میان نسخه‌ها

بعنوان یک دستاورد، شیوه‌های خود آگاهانه نئورنسانس ابتدا در سال ۱۸۴۰ آغاز شد و تا سال ۱۸۹۰ این جنبش کم‌کم نزول کرد. کاخ صلح لاهه که در سال ۱۹۱۳ با سبک غلیظ نئورنسانس فرانسوی تکمیل شد، یکی از آخرین ساختمان‌های برجسته در این سبک بود.

[[چارلز بری]] با طراحی‌هایی مثل باشگاه دوره‌گردها و پال مال در سالهای ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۲ سبک نئورنسانس را به انگلستان معرفی کرد. نمونه‌های اولیه اما معمولی و بومی سبک نئورنسانس شامل منتمور کاور و شاتو د رفریز هر دو طراحی شده در دهه ۱۸۵۰ بوسیله جوزف پکستن برای یکی از اعضای خانواده بانکدار راتشایلد هم معرف این سبک بود. نقش مایه‌های اصیل رنسانسی گرفته شده از معماران متقدم سبک رنسانس همچون [[لئون باتیستا آلبرتی]] ویژگی‌های این سبک را توصیف می‌کند. این نقش مایه‌ها شامل روستیک کاری‌ها کنج سنگ کاری‌ها پنجره‌های قاب شده بوسیله [[فرسب]] و درهای مزین شده به سنتوری‌ها است. اگر یک ساختمان دارای چندین طبقه بود، طبقه فوقانی معمولاً پنجره‌های مربعی کوچک داشت که بیانگر طراحی‌های نیم طبقه ای سبک اصیل رنسانس را بارز می‌کرد.

مثل همه سبک های معماری ، سبک احیای رنسانس یک شبه کاملا شکل نگرفت ، بلکه کم کم تکامل یافت . یکی از اولین نشانه های ظهور ان ، زندان زنان وورزبورگ بود که در سال ۱۸۰۹ ساخته شد و توسط پیتر اسپیت طراحی شد . در این ساختمان که شامل سنگ برجسته کاری های طبقه همکف بود که یک قوس نیم دایره ای بزرگ در میان ان قرار داشت و همچنین یک طرح دروازه مینیاتوری غیر معمول به سبک مصری در بالای ان بود ، و در بالای ان ردیفی از شش پنجره بلند قوسی و همچنین در بالای ان درست در زیر طرح نگاری تاج ، پنجره های گرد کوچک طبقه فوقانی خود نمایی میکرد . جلوه های به کار رفته در این ساختمان شبیه کار های معمار برجسته آمریکایی [[هنری هابسون ریچاردسون]] بود که در دوران محبوبیت سبک نئورنسانس در دهه ۱۸۸۰ در آمریکا مشغول به کار بود . سبک ریچاردسون در انتها یا در ظهور احیاگرایی، ترکیبی شدید از خصوصیات هر دو سبک رومانسک و رنسانس بود ‌.بعنوان مثال warhouse Marshall field (1817_1821) f در شیکاگو نمونه ای از ایم شرح است .

نئورنسانس اوایل در مونیخ مورد توجه قرار گرفت ،اغلب یک اقتباس مستقیم از Italian plazzi ، ابتدا در Palais leuchtenberg در سالهای ۱۷۱۷ تا ۱۷۲۱ توسط [[لئو فن کلنتسه]] ظاهر گشت .سپس بعنوان یک سبک دولتی تحت سلطنت [[لودویگ یکم بایرن]] برای چندین نقاط دیدنی همچون [[الته پیناکوتک]] ۱۸۲۶ تا ۱۸۳۵ ، و بال کونگبائوک [[رزیدنس مونیخ]] ۱۸۲۵تا ۱۸۳۵ ، و کتابخانه ایالتی باواریا ۱۸۳۱ تا ۱۸۴۳ میتوان مثال زد . در حالی که شروع دوره نئورنسانس را با سادگی ها و پیچیدگی های ان میتوان تعریف کرد ، آنچه که بعد ها امد ،در طراحی ان بسیار زینت بخش بود، این دوره میتواند بوسیله بعضی از بزرگترین سالن های اروپایی، همچون سالن تآتر [[گوتفرید زمپر]] در وین و سالن اپرای وی در درسدن، مشخص باشد . این شکل زینتی نئورنسانس، ریشه در فرانسه گاهی اوقات بعنوان امپراتوری دوم ، شناخته شده است . تاکنون نیز برخی از عناصر باروک را در خود گنجانده است. تا سال ۱۸۷۵ این نوع سبک ، سبک پذیرفته شده در انواع ساختمان های عمومی و دولتی تبدیل شده بود.