محمدجلیل عندلیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

عندلیبی در سال ۱۳۵۴ در دانشکدهٔ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی [[پیانو]]، ساز دوم [[فاگوت]] را زیر نظر «پرژرف» بلغاری فرا گرفت که باعث شد عملاً به‌طور آکادمیک [[موسیقی کلاسیک|موسیقی کلاسیک غربی]] را تجربه نماید. در سال ۱۳۵۵ به دعوت داریوش صفوت، به [[مرکز حفظ و اشاعه موسیقی|مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی ایران]] پیوست و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق یا مولانا را تشکیل داد. گروه مولانا ادامهٔ ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با خوانندگانی نظیر: [[حمیرا]]، [[شهرام ناظری]] و [[علی‌رضا افتخاری|علیرضا افتخاری]] همکاری داشته‌است.

 

 

عندلیبی در سال ۱۳۹۲ [[گواهینامه درجه یک هنری|مدرک درجه یک هنری]] به وی اعطاء شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۵ تیر ۱۳۹۲|نشانی=http://www.entekhab.ir/fa/news/118367/اسامی-۱۱۳-شاعر-نویسنده-و-هنرمندی-که-مدرک-درجه-یک-هنری-گرفتند?rsTimestamp=1505433625000|عنوان=اسامی ۱۱۳ شاعر، نویسنده و هنرمندی که مدرک درجه یک هنری گرفتند|وبگاه=انتخاب}}</ref>

 

 

در سال ۱۳۵۶ عندلیبی برای اولین بار ساز عرفانی دف را به مجموعهٔ ارکستر ایرانی اضافه نمود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=صدا و سیمای مرکز کردستان|نشانی=http://kurdistan.irib.ir/-/محمدجلیل-عندلیبی|عنوان=محمدجلیل عندلیبی}}</ref> «از نوازندگی تا آهنگسازی»، نام کتاب آموزشی وی برای ساز «دف» است که بر اساس ذکرهای خانقاه کردستان نوشته شده‌است. در این کتاب برای اولین بار از دو حامل برای [[نت‌نویسی]] و همچنین کلید جدیدی مخصوص ساز دف استفاده شده‌است.<ref name=":0"/> او گردآوری و آوانویسی آهنگ‌های تکایای کردستان را آماده نموده که مربوط به رسالهٔ پایانی وی در دانشکده هنرهای زیبا است.<ref name=":0"/> [[جمشید عندلیبی]] نوازندهٔ نی برادر او است.

# کتاب آموزش سنتور

# آوانویسی آثار عرفانی کردستان

 

== پانویس ==