بخش شیبکوه (بندر لنگه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
جز تمیزکاری با استفاده از AWB
خط ۸۶:
* جمعیت بخش شیبکوه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۴۰۴۸ نفر بوده‌است.<ref name="آمار">{{یادکرد درگاه ملی آمار|۱۳۸۵}}</ref>
 
== شیبکوه[ [https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%B4%DB%8C%D8%A8%DA%A9%D9%88%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86#cite_ref-1]] دردوران قدیم ==
 
 
== شیبکوه[[https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%B4%DB%8C%D8%A8%DA%A9%D9%88%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86#cite_ref-1]]دردوران قدیم ==
در دوران قدیم منطقه شیبکوه به چهار قسمت تقسیم شده بوده و زیر نفوذ چهار قبیله [[عرب]]، بوده‌است. این قبائل عربی در سده دهم یا نهم هجری قمری از [[شبه جزیره عربستان]] به منطقه «شیبکوه» هجرت کرده بودند.
شیبکوه به معنی زیرتپه ها بوده و این نام به نواری ساحلی به طول 280 کیلومتردر امتداد خلیج فارس اشاره دارد که از از شمال به طیف وسیعی از تپه های دامنه زاگرس می رسد. این منطقه از بنک تا لنگه کشیده شده و برخی نیز معتقدند مگام، شمالی ترین نقطه نوار شیبکوه است. عرض این نوار در کنگان به 10 کیلومتر و در مقو به 50 کیلومتر می رسد. این سواحل باریک، شامل بندرهای متعدد و چندین جزیره می باشند، در حالی که جزایر شیخ شعیب (لاوان کنونی)، شاتوار، هندورابی، کیش و به طور مدیریتی بخشی از بنادر شیبه نمونه هایی از این جزایر هستند.<ref>سدیدالسلطنه بندرعباسی کبابی، تاب مغاص اللئالی و مناراللیالی (سرزمین های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان در صد سال)- فصل سوم </ref>
 
== قبائل عرب وحکمرانی منطقة ==