'''ایمیل''' {{به انگلیسی|E-mail}} یا '''پست الکترونیک''' به [[نامه]] دیجیتالی میگویند، محتوای آن میتواند متن، تصویر، ویدئو و غیره[[چندرسانهای]] باشد که در شبکههای رایانهای از یک فرستنده به یک یا چند گیرنده فرستاده میشود. '''سرویس ایمیل''' {{به انگلیسی|e-mail service}} سامانهای است که این خدمات را ارائه میکند. '''نشانی پست الکترونیکی''' یا '''رایانشانی'''<ref>''رایانشانی'' واژهٔ مصوب ''فرهنگستان زبان و ادب فارسی'' به جای ''email'' در [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] است.{{یادکرد وب | عنوان=جستجوی واژههای مصوب فرهنگستان | تاریخ بازبینی=۲۷ دسامبر ۲۰۱۱ | ناشر=فرهنگستان زبان و ادب فارسی | نشانی=http://www.persianacademy.ir/fa/wordsSearch.aspx | کد زبان=fa | archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305181535/http://persianacademy.ir/fa/wordssearch.aspx | archivedate=۵ مارس ۲۰۱۶ | dead-url=yes}}</ref> {{به انگلیسی|e-mail address}}، نشانی است که برای رایانامه مشخص شدهاست.
یکی از کاربردهای [[اینترنت]] فرستادن و دریافت نامههای [[الکترونیک]] است؛ نامهٔ الکترونیکی [[پرونده (رایانه)|پروندهای]] است که از طریق شبکهٔ اینترنت برای مخاطبی که دارای رایانشانی است، فرستاده میشود.
خط ۲۱:
== پروتکلها ==
برای ارسال ایمیلها از پروتکل [[SMTP]] استفاده میشود. این پروتکل مشخص میکند که چگونه یک [[مأمور ارسال نامه]] باید یک نامه را از کاربر ارسالکننده دریافت کرده و آن را به [[صندوق پستی]] کاربر گیرنده تحویل دهد. رایجترین پیادهسازیهای این پروتکل برنامههای [[سندمیل]] و [[پستفیکس]] هستند. همچنین دو پروتکل رایج دیگر به نامهای پوپ[[پاپ (پروتکل)|پاپ]] و [[قرارداد پیامگزینی]] وجود دارند که کاربر گیرنده با استفاده از این پروتکلها میتوانید به صندوق پستی خود متصل شده و نامههای خود را بخواند. پیادهسازیهای مختلفی از این دو پروتکل وجود دارد که از میان معروفترین آنها میتوان به [[داوکت]] اشاره کرد.