ویکی‌پدیا

کاربر:Kadamoo/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۳۰:
{{Infobox officeholder
| name = احمد اقتداری
| signature =
| death_place = بیمارستان آسیا، [[تهران]]، [[ایران]]
| death_cause = شکستگی از ناحیهٔ لگن
| nationality = [[مردمان ایرانی‌تبار|ایرانی]]
| party =
| otherparty =
| spouse = {{Marriage|قمر اقتداری|۱۳۲۳|۱۳۹۸}}
| children = افشین{{-}}میترا{{-}}امید{{-}}آرزو
خط ۴۲:
| religion = [[اسلام]] ([[شیعه]])
| portfolio = {{نشانی وب|https://profile.ut.ac.ir/~mghalibaf|رزومه دانشگاه تهران}}
| website =
| birth_place = [[گراش]]، [[استان فارس|فارس]]، [[ایران]]
| allegiance = [[ایران]]
| branch = [[ارتش شاهنشاهی ایران]]
| serviceyears = ۱۳۲۵-۱۳۲۷۱۳۲۵–۱۳۲۷
| rank = ستوان سوم
| unit = [[نیروی زمینی شاهنشاهی ایران|نیروی زمینی شاهنشاهی]]
| battles =
| mawards = تقدیرنامه از [[وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح|وزارت جنگ]]
| module =
| successor2 = رئیس بعدی فرهنگ لارستان
| predecessor2 = رئیس قبلی فرهنگ لارستان
خط ۵۹:
| birth_date = خرداد ۱۳۰۴
| image = Ahmad Eghtedari 06 (cropped).jpg
| term2 =
| imagesize = 230px
| caption = اقتداری در سال ۱۳۹۵
| office1 =
| term_start1 =
| term_end1 =
| 1blankname1 =
| 1namedata1 =
| 2blankname1 =
| 2namedata1 =
| predecessor1 =
| successor1 =
| office2 = رئیس ادارهٔ فرهنگ [[شهرستان لارستان|لارستان]]
| constituency2 =
| successor4 = فتح‌الله رهسپار
| majority2 =
| office3 =
| term_start3 =
| term_end3 =
| appointer3 =
| 1blankname3 =
| 1namedata3 =
| successor3 =
| office4 = دومین شهردار [[لار]]
| term_start4 = ۱۹ اردیبهشت ۱۳۳۲
خط ۹۰:
}}'''احمد اقتداری''' (زادهٔ خرداد ۱۳۰۴ در [[گراش]] – درگذشتهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ در [[تهران]]) که با نام '''احمدخان اقتداری''' نیز شناخته می‌شود، مشهور به «پدر مطالعات خلیج فارس»، آموزگار، وکیل دادگستری، نویسنده، مورخ و جغرافی‌دان [[ایرانی‌ها|ایرانی]]، استاد [[دانشگاه تهران]] و رئیس دفتر مطالعات خلیج فارس در [[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] بود. عمدهٔ شهرت وی به علت پژوهش در حوزهٔ [[خلیج فارس]] است.<ref name="irna.ir">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.irna.ir/fa/News/81017114| عنوان = از تندیس استاد احمد اقتداری رونمایی شد| ناشر = خبرگزاری ایرنا| accessdate = ۹ نوامبر ۲۰۱۶| archiveurl = https://web.archive.org/web/20190106010419/http://www.irna.ir/fa/News/81017114| archivedate = ۶ ژانویه ۲۰۱۹| dead-url = yes}}</ref> وی که از خوانین [[گراش]] در [[قاجاریان|دوران قاجار]] بوده، تمام سواحل خلیج فارس و [[دریای عمان]] را برای فعالیت‌های تحقیقاتی‌اش پیاده طی کرده و از دوران جوانی شروع به نقشه‌برداری تمام این سواحل کرده‌است.<ref name="aftablarestan.ir">{{یادکرد وب| نشانی =http://aftablarestan.ir/مستند-دکتر-احمد-اقتداری-از-شبکه-یک-پخش-م| عنوان =مستند دکتر احمد اقتداری از شبکه یک پخش می‌شود| ناشر =آفتاب لارستان| accessdate =۳ ژوئن ۲۰۱۹| archiveurl =https://web.archive.org/web/20140805024304/http://aftablarestan.ir/مستند-دکتر-احمد-اقتداری-از-شبکه-یک-پخش-م| archivedate =۵ اوت ۲۰۱۴| dead-url =yes}}</ref> [[جلال آل‌احمد]]، اقتداری و دو دوست محققش، [[ایرج افشار]] و [[منوچهر ستوده]]، را با عنوان «سه تفنگدار» و «گورنگار» توصیف می‌کرد؛ چرا که این سه‌نفر با همراهی همدیگر بسیاری از اسناد تاریخی و بناهای کهن ایران را معرفی کردند.
 
کتاب ''خلیج فارس'' به قلم اقتداری، جایزهٔ ویژهٔ [[یونسکو]] در ایران را به خود اختصاص داده و تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده‌است. این کتاب دربرگیرندهٔ مطالبی در باب آداب و رسوم خطهٔ خلیج فارس، تجارت و کشتی‌رانی این منطقه، نام خلیج فارس در متون و نقشه‌ها، مداخلات [[بریتانیا|انگلیس]] و [[امپراتوری روسیه|روسیه]] در خلیج فارس، تأثیرات [[انقلاب مشروطه]] بر خلیج فارس و… است.<ref name=":1" />
 
کتاب «مروارید خلیج فارس» در خصوص پژوهش‌های ایران‌شناسی وی نوشته شده<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مروارید خلیج [ف‍ارس‌ف‍ارس]|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3141891&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref> و فیلم مستند «به ایران جاودانی‌ام» در مورد زندگی او ساخته شده‌است.
 
احمد اقتداری در سال ۱۳۹۸ و در سن ۹۴ سالگی در [[تهران]] درگذشت. پیکر او طبق وصیت‌نامه‌اش پس از تشییع در تهران، به [[لار]] و سپس [[گراش]] منتقل شده و در گورستان آل‌دهباشی گراش به خاک سپرده شد.
 
== زندگی و تحصیلات ==
 
=== کودکی تا ازدواج ===
احمدخان اقتداری در اواخر خرداد [[۱۳۰۴ (خورشیدی)|۱۳۰۴ خورشیدی]] در شهر [[گراش]] در استان [[استان فارس|فارس]] به دنیا آمد. پدرش، مرتضی‌قلی‌خان اقتداری فرزند حسنعلی‌خان و مادرش انیس‌خانم اقتداری فرزند [[شیدای گراشی|محمدجعفرخان]]، هر دو از شهر [[گراش]] و از نوادگان [[فتحعلی‌خان گراشی|فتحعلی‌خان بیگلربیگی گراشی]]، حاکم لارستان و بنادر خلیج فارس در [[قاجاریان|دورهٔ قاجار]] بودند.<ref name="gerash.info">{{یادکرد وب|نشانی=http://gerash.info/post/269|عنوان=پروفسور احمد اقتداری|ناشر=گراش دات اینفو|accessdate=۱۰ نوامبر ۲۰۱۶|archiveurl=https://web.archive.org/web/20161110173303/http://gerash.info/post/269|archivedate=۱۰ نوامبر ۲۰۱۶|dead-url=yes}}</ref> احمد کودکی خود را در [[لار]] گذراند. کودکی او مصادف بود با آغاز [[دودمان پهلوی|سلطنت پهلوی]] و مبارزه با قیام‌های پراکندهٔ اقوام که موجب کاهش قدرت و نفوذ خانواده‌اش گردید. او تحصیلاتش را در سنین ۵ تا ۶ سالگی از مکتب‌خانه‌ای در لار آغاز کرد و در سال [[۱۳۱۱ (خورشیدی)|۱۳۱۱ خورشیدی]] با افتتاح مدرسهٔ دولتی در لار توسط [[علی‌اصغر حکمت]]، مکتب‌خانه را ترک کرده و به مدرسهٔ دولتی رفت. در پایهٔ ششم ابتدایی در [[فارس (سرزمین)|ایالت فارس]] شاگرد اول شد و یک جلد دیوان [[محمدباقر صحبت لاری|صحبت لاری]] از طرف [[احمد آرام]]، رئیس کل فرهنگ فارس، جایزه گرفت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۹۵|ک=این را من نوشتم و اگر مُردم و چاپ نشد...نشد…|ص=۲۸-۲۹۲۸–۲۹}}</ref> سه سال تحصیل در مقطع دبیرستان را نیز در لار گذراند و سپس برای تحصیل در [[دانشسرای مقدماتی|دانش‌سرای مقدماتی]] به [[شیراز]] رفت.<ref name=":18">{{یادکرد وب|نام خانوادگی=مستند|نام=شبکه|وبگاه=www.doctv.ir|نشانی=http://www.doctv.ir/programs/3218-به-ایران-جاودانی-ام|عنوان=به ایران جاودانی ام|بازبینی=2019-01-05}}</ref> دو سال در دانش‌سرای شیراز زیر نظر اساتیدی همچون [[مهدی حمیدی شیرازی]] معلمی آموخت و در سال [[۱۳۲۲ (خورشیدی)|۱۳۲۲]] به عنوان معلم به لار بازگشت و به تدریس در مقاطع ابتدایی مشغول شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۱|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> او در سال [[۱۳۲۳ (خورشیدی)|۱۳۲۳]] در گراش با دخترخالهٔ خود، قمرخانم اقتداری فرزند قهرمان‌خان اقتداری، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج، چهار فرزند به نام‌های افشین، میترا، امید و آرزو است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=کلاک هفتم - بخش دوم گفتگو با دکتر احمد اقتداری|نشانی=https://www.aparat.com/v/uSx54/%DA%A9%D9%84%D8%A7%DA%A9_%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%85_کلاک_هفتم_-_%D8%A8%D8%AE%D8%B4_%D8%AF%D9%88%D9%85_%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88_%D8%A8%D8%A7_%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C_بخش_دوم_گفتگو_با_دکتر_احمد_اقتداری|وبگاه=آپارات - سرویس اشتراک ویدیو|بازبینی=2020-03-15|کد زبان=fa}}</ref>
 
=== خدمت سربازی ===
اقتداری در مهر [[۱۳۲۵ (خورشیدی)|۱۳۲۵]] به [[دانشگاه افسری امام علی|دانشکدهٔ افسری]] رفت و در رستهٔ [[توپخانه]] به [[سربازی|خدمت سربازی]] مشغول شد. از مشهورترین فرماندهان او در این دوره می‌توان [[هوشنگ حاتم]]، [[چنگیز وشمگیر]] و [[خسرو روزبه]] را نام برد. در همان روزها بود که [[ارتش شاهنشاهی ایران]] برای مبارزه با [[حکومت خودمختار آذربایجان]]، به مناطق [[شمال‌غرب ایران|شمال غربی ایران]] اعزام شد. احمد و دیگر دانشجویان دانشکدهٔ افسری نیز در شُرُف اعزام به آن مناطق بودند که فرار [[سید جعفر پیشه‌وری]] به [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|شوروی]] در ۲۱ آذر ۱۳۲۵، موجب عدم اعزام دانشجویان شد. پس از پایان دورهٔ آموزشی در دانشکدهٔ افسری، اقتداری در سال [[۱۳۲۶ (خورشیدی)|۱۳۲۶]] با [[ستوان|درجهٔ ستوان‌سومیِ]] توپخانه و به عنوان فرمانده دستهٔ توپخانه، مشغول خدمت در لشکر باغشاه تهران و سپس لشکر جمشیدیه شد و در سال [[۱۳۲۷ (خورشیدی)|۱۳۲۷]] خدمت سربازی خود را به اتمام رساند.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۹-۲۰۱۹–۲۰|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
=== ریاست فرهنگ لارستان ===
وی پس از اتمام دورهٔ سربازی، در تهران با [[عبدالرحمن فرامرزی|عبدالرحمان فرامرزی]] آشنا شد. فرامرزی که می‌خواست برای انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|دورهٔ شانزدهم مجلس شورای ملی]] از [[فهرست نمایندگان لارستان در مجلس شورای ملی|حوزهٔ لارستان]] نامزد شود، در صدد بود تا در [[دربار سلطنتی|دربار]] برای اقتداری شغلی پیدا کند و از این طریق نفوذ خود را افزایش دهد. به همین جهت، او را به [[حسین علاء]]، [[وزارت دربار|رئیس کل وقت دربار]]، معرفی کرد؛ اما اقتداری این شغل را نپذیرفت و در نهایت با حکم ریاست [[وزارت فرهنگ ایران|فرهنگ]] لارستان و بنادر خلیج فارس در مهر [[۱۳۲۷ (خورشیدی)|۱۳۲۷]] به [[لار]] بازگشت.<ref>{{پک|تقوی|۱۳۷۹|ص=۱۵۳|ک=تقویم تاریخ لارستان}}</ref>
 
او در دورهٔ کوتاه یک‌ونیم سالهٔ تصدی ریاست فرهنگ، ۲۳۶ مدرسه را در لارستان و بنادر و [[فهرست جزیره‌های خلیج فارس|جزایر جنوبی ایران]] راه‌اندازی کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گریشنا {{!}} خبر و فرهنگ در گراش» این را من نوشتم و اگر مُردَم و چاپ نشد …|نشانی=http://www.gerishna.com/archives/92025|بازبینی=2019-04-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190417102641/http://www.gerishna.com/archives/92025|archivedate=۱۷ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref> همچنین در این دوره، نامهٔ تندی به [[علی‌اکبر سیاسی]]، وزیر وقت فرهنگ، نوشت و از وضعیت اسفناک زندگی مردم در [[شهرستان لارستان|لارستان]] و [[استان هرمزگان|هرمزگان]] شکایت کرد. سیاسی نیز هیئتی شامل [[یدالله سحابی]]، [[محمد قریب]] و چند تن دیگر از استادان [[دانشگاه تهران]] را برای بررسی موضوع به لار فرستاد. این نامه و نیز میزبانی اقتداری از [[فریدون توللی]] و [[رسول پرویزی]] در لار در سال [[۱۳۲۴ (خورشیدی)|۱۳۲۴]]، باعث شد به او اتهام وابستگی به [[حزب توده ایران|حزب توده]] زده شود و همین امر باعث انتقال وی به [[تهران]] شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۲۵-۳۸۲۵–۳۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> اقتداری در تهران بود که انتخابات [[دوره شانزدهم مجلس شورای ملی|مجلس ملی شانزدهم]] در لار برگزار شد و حادثهٔ قتل اعضای هیئت نظارت بر انتخابات در لار رخ داد. او به اتهام همدستی در این حادثه، چند روز در تهران بازداشت شد. سپس به لار بازگردانده شده و به [[اعدام]] محکوم شد و پس از لغو حکم اعدام دوباره به تهران برگشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مدخل برگزیده : احمد اقتداری / فرهاد طاهری|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/article/218867/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AFاحمد-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8Cاقتداری---%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AFفرهاد-%D8%B7%D8%A7%D9%87%D8%B1%DB%8Cطاهری|وبگاه=www.cgie.org.ir|بازبینی=2020-03-17}}</ref>
 
=== وکالت دادگستری ===
احمد در سال [[۱۳۲۸ (خورشیدی)|۱۳۲۸]] که نخستین کنکور [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی]] [[دانشگاه تهران]] برگزار می‌شد، در این دانشگاه پذیرفته شد و زیر نظر اساتیدی چون [[علی شایگان|سید علی شایگان]]، [[سید حسن امامی]] و [[موسی عمید]] به تحصیل علوم قضایی پرداخت. او علاوه بر تحصیل، به تدریس دروس [[تاریخ]] و [[زبان فرانسوی|زبان فرانسه]] در دبیرستان‌های تهران نیز اشتغال داشت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۶۱-۶۷۶۱–۶۷|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> وی در سال [[۱۳۳۱ (خورشیدی)|۱۳۳۱]] دورهٔ دانشکده را به پایان رساند و در سال [[۱۳۳۲ (خورشیدی)|۱۳۳۲]] دورهٔ کارآموزی را آغاز کرد. در تیر [[۱۳۳۴ (خورشیدی)|۱۳۳۴]] نیز موفق به اخذ پروانهٔ وکالت پایهٔ یکم دادگستری شد تا علاوه بر سی سال معلمی، چهل سال هم در شغل [[وکالت|وکالت دادگستری]] فعالیت کند.<ref name="mehrnews.com">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.mehrnews.com/news/2500063|عنوان=دیدار و گفتگو با احمد اقتداری فردا در کتابفروشی آینده|ناشر=خبرگزاری مهر}}</ref> او تا سال ۱۳۷۰ در حرفهٔ وکالت اشتغال داشت.<ref name=":17">{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ص=۱۶۵|ک=جامعه‌شناسی گراش}}</ref>
 
=== شهرداری لار ===
با انتخاب [[محمد مصدق]] به نخست‌وزیری و تصویب اولین قانون انتخابات شهرداری‌ها، پس از چندی احمد اقتداری به عنوان دومین شهردار [[لار]] در اردیبهشت ۱۳۳۲ انتخاب شد. او ابتدا این پیشنهاد را رد کرد و سپس با درخواست شخص مصدق و حکم [[غلامحسین صدیقی]] این مقام را پذیرفت. در آن دوران، لارستان را قحطی فرا گرفته بود و چالش بزرگ اقتداری به عنوان شهردار، تهیهٔ [[گندم]] و [[آب]] برای لار بود. او گندم را از طریق ادارهٔ غله و [[برنامه اصل چهار|ادارهٔ اصل چهار]] تهیه کرد و برای رفع مشکل بی‌آبی، اقدام به حفر چندین فقره [[چاه آب|چاه]] نمود. وی در پی [[کودتای ۲۸ مرداد|کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲]] و سرنگونی دولت مصدق، در بهمن ۱۳۳۲ از شهرداری لار استعفا داد و به [[تهران]] بازگشت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=احمد اقتداری؛ ایرانشناسی با قلبی تنیده در خلیج فارس|نشانی=https://iranintl.com/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AFفرهنگ-%D9%88و-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8Cزندگی/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AFاحمد-%D8%A7%D9%82%D8%AA%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%9Bاقتداری؛-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8Cایرانشناسی-%D8%A8%D8%A7با-%D9%82%D9%84%D8%A8%DB%8Cقلبی-%D8%AA%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87تنیده-%D8%AF%D8%B1در-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D8%ACخلیج-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3فارس|وبگاه=ایران اینترنشنال|تاریخ=2019-04-24|بازبینی=2020-03-18|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۶۸-۸۵۶۸–۸۵|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
=== نامزدی مجلس شورای ملی ===
احمد اقتداری در سال [[۱۳۴۲ (خورشیدی)|۱۳۴۲]] برای [[دوره بیست و یکم مجلس شورای ملی|بیست‌ویکمین دورهٔ مجلس شورای ملی]] از [[فهرست نمایندگان لارستان در مجلس شورای ملی|حوزهٔ لارستان]] نامزد شد و از [[تهران]] به [[شهرستان لارستان|لارستان]] رفت. او در [[لار]]، [[گراش]] و [[اوز]] سخنرانی کرد.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ص=۳۷۸-۳۷۹۳۷۸–۳۷۹|ک=جامعه‌شناسی گراش}}</ref> در آن دوره برای نخستین بار، انتخابات در ایران به صورت [[رأی‌گیری الکترال]] انجام می‌شد و پیش از مرحلهٔ نهایی انتخابات، اکثر کارت‌های الکترال به نام احمد اقتداری پر شده بود. با این حال، جامعهٔ اهل تسنن لارستان که بیشتر اوزی‌ها بودند، به این انتخاب اعتراض داشتند. آن‌ها با پیام‌هایی که از طریق [[اسدالله علم]] و [[محمد باهری]] به [[محمدرضا پهلوی]] دادند، تهدید کردند که در صورت انتخاب نمایندهٔ [[شیعه]] از لارستان، [[سنی|سنی‌]]<nowiki/>ها اغتشاش خواهند کرد. در نتیجه، چند روز مانده به مرحلهٔ پایانی انتخابات، احمد اقتداری توسط [[ساواک]] در لار دستگیر شده و به [[شیراز]] و سپس [[تهران]] منتقل شد. در تهران، به همراه [[جهانگیر تفضلی]]، [[وزارت کشور (ایران)|وزیر وقت کشور]]، و [[حسن پاکروان]]، رئیس وقت ساواک، به خانهٔ اسدالله علم که نخست‌وزیر بود رفت و از جزئیات ماجرا اطلاع یافت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۹۳-۹۹۹۳–۹۹|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
با دستور محمدرضا پهلوی، [[حسین خطیبی (استاد دانشگاه)|حسین خطیبی]] به جای احمد اقتداری نمایندهٔ لارستان در مجلس بیست‌ویکم شد. خطیبی که سابقهٔ ریاست [[جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران]] را در کارنامه داشت و نقش پررنگی را در ایجاد شهر جدید لار پس از [[زمین‌لرزه ۱۳۳۹ لار|زمین‌لرزهٔ سال ۱۳۳۹]] ایفا کرده بود، به لار رفت و مورد استقبال مردم قرار گرفت. او در همین دوره که [[عبدالله ریاضی]] ریاست مجلس را برعهده داشت، به نایب‌رئیسی مجلس انتخاب شد.<ref name=":5">{{یادکرد کتاب|عنوان=رنج رایگان: خاطرات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی دکتر حسین خطیبی|نام خانوادگی=خطیبی نوری|نام=حسین|ناشر=نوگل|سال=۱۳۸۲|شابک=۹۶۴-۹۴۵۷۱-۱-۹|مکان=تهران|صفحات=|نام ویراستار=مرتضی|نام خانوادگی ویراستار=رسولی‌پور}}</ref>
 
=== تدریس در دانشگاه تهران ===
پس از انتشار کتاب «خلیج فارس» در سال [[۱۳۴۵ (خورشیدی)|۱۳۴۵]]، بنا به درخواست [[احسان اشراقی]]، رئیس گروه تاریخ [[دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران|دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران]] و تأیید صلاحیت علمی، اقتداری از سوی [[دانشگاه تهران]] برای تدریس «تاریخ تمدن در خلیج فارس» دعوت شد؛ اما به دلیل مشغلهٔ زیاد نتوانست در این کرسی مشغول به کار شود. وی در سال [[۱۳۴۸ (خورشیدی)|۱۳۴۸]] از [[وزارت فرهنگ ایران|وزارت فرهنگ]] بازنشسته شد و در نهایت بنا به پیشنهاد [[حمید عنایت]] و تصویب [[دانشگاه تهران]]، از سال [[۱۳۴۹ (خورشیدی)|۱۳۴۹]] تا [[۱۳۵۶ (خورشیدی)|۱۳۵۶]] در [[دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران|دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران]] به تدریس پرداخت.<ref name=":17" />
 
اقتداری که مطالعات وسیعی در آثار گذشتگان و تحقیقات میدانی زیادی در کارنامهٔ خود داشت، به تدریس در رشتهٔ تاریخ در مقطع دکترای [[دانشگاه تهران]] دعوت شد.
سطر ۱۲۸ ⟵ ۱۲۷:
{{ایران‌شناسی}}
 
اقتداری در سال [[۱۳۲۹ (خورشیدی)|۱۳۲۹]] و در جریان چند برنامهٔ کوهنوردی با [[ایرج افشار]]، [[منوچهر ستوده]]، [[مصطفی مقربی]] و چند تن دیگر از نویسندگان و محققان آشنا شد و دوستی‌ای که بین او و افشار شکل گرفت، تا آخر عمر ادامه یافت. او در آن سال‌ها کتاب‌های «فرهنگ لارستانی» و «لارستان کهن» را در دست نگارش داشت که آن‌ها را در سال [[۱۳۳۴ (خورشیدی)|۱۳۳۴]] به چاپ رسانید و سپس به عضویت انجمن اطلس زبان‌شناسی ایران درآمد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۸۶-۸۸۸۶–۸۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> این آشنایی‌ها و تألیفات، دروازهٔ ورود اقتداری به دنیای [[ایران‌شناسی]] بود.
 
وی در سال [[۱۳۴۳ (خورشیدی)|۱۳۴۳]] برای نخستین‌بار در سمیناری که به [[خلیج فارس]] می‌پرداخت شرکت کرد. او در این سمینار که به همت [[محمد محیط طباطبایی|سید محمد محیط طباطبایی]] و ریاست [[سعید نفیسی]] برگزار می‌شد، به سخنرانی در باب [[فولکلور]] و [[فرهنگ عامه|فرهنگ عامهٔ]] خلیج فارس پرداخت. او در این جلسه به [[رومن گیرشمن]]، مورخ و باستان‌شناس مشهور [[مردم فرانسوی|فرانسوی]]، که در باب [[جزیره خارگ|جزیرهٔ خارگ]] به زبان فرانسه سخنرانی می‌کرد، یادآور شد که چندین بار به جای «خلیج فارس»، به گفتن «خلیج» اکتفا کرده‌است. این هوشیاری منجر به عذرخواهی گیرشمن از حاضران و مردم ایران شد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۱۲-۱۱۴۱۱۲–۱۱۴|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
او در همان سال طی سفری که به درخواست [[حسنعلی منصور]]، نخست‌وزیر وقت، به [[کویت]] داشت و مأمور حل اختلافات سیاسی به وجود آمده بین ایران و کویت بود، با [[صباح احمد جابر صباح]] که سمت وزارت خارجهٔ کویت را بر عهده داشت دیدار نمود و آن جا نیز بر [[تحریف نام خلیج فارس|جعلی‌بودن نام خلیج عربی]] و لزوم استفادهٔ دولت کویت از نام خلیج فارس تأکید کرد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۶۵-۱۶۸۱۶۵–۱۶۸|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
اقتداری در [[دهه ۱۳۴۰ (خورشیدی)|دههٔ ۱۳۴۰]] و [[دهه ۱۳۵۰ (خورشیدی)|۱۳۵۰]] در دوره‌های مختلف [[کنگره تحقیقات ایرانی|کنگرهٔ ایران‌شناسی]]<ref group="یادداشت">این کنگره بعدها به «کنگرهٔ تحقیقات ایرانی» تغییر نام داد.</ref> که به همت [[سید حسین نصر]] و ریاست [[ایرج افشار]] برپا شده بود، شرکت کرد. همچنین در سال [[۱۳۵۶ (خورشیدی)|۱۳۵۶]] در کنگرهٔ باستان‌شناسی و هنر ایران که در [[مونیخ]] برگزار می‌شد حضور یافت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۷۶-۱۷۷۱۷۶–۱۷۷|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> بخش بزرگی از مکتوبات و پژوهش‌های انجام‌شده در حوزهٔ [[زبان‌شناسی]] و تاریخ مردم لارستان و [[تاریخ گراش|گراش]] حاصل تلاش‌های احمد اقتداری است و دیگر پژوهشگران از منابعی که او معرفی کرده‌است بهره می‌برند. شخصیت [[سدیدالسلطنه کبابی|محمدعلی سدیدالسلطنهٔ بندرعباسی]] و بخش زیادی از آثار او، «دیوان [[شیدای گراشی]]»، منظومهٔ عرفانی «باغستان» و تفسیر «گل و برگ» از منابعی محسوب می‌شوند که نخستین‌بار اقتداری آن‌ها را یافته و تصحیح کرده‌است.<ref name=":18" />
 
=== سفرهای خارجی ===
با تشکیل [[سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری#سازمان جلب سیاحان (۱۳۴۲)|سازمان جلب سیاحان]] در سال [[۱۳۴۲ (خورشیدی)|۱۳۴۲]]، یک سال بعد، اقتداری به عضویت در این سازمان دعوت شد. پس از عضویت، در قالب هیئتی به منظور مطالعهٔ سواحل جنوبی [[خلیج فارس]] به شیخ‌نشین‌های [[شیخ‌نشین دبی|دبی]]، [[امارت ابوظبی|ابوظبی]] و [[قطر]] سفر کرد و با [[راشد بن سعید آل مکتوم]] و [[شخبوط بن سلطان آل نهیان]] دیدار کرد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۰۵-۱۱۲۱۰۵–۱۱۲|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
او به دستور [[امیرعباس هویدا]] و به عنوان کارشناس جاذبه‌های گردشگری در سال [[۱۳۴۶ (خورشیدی)|۱۳۴۶]] به [[عربستان سعودی]]، [[عراق]] و [[لبنان]] رفت و به تحقیق در [[گردشگری|صنعت گردشگری]] این کشورها پرداخت. وی در این سفرها ضمن زیارت [[مسجدالحرام]]، [[مسجد النبی|مسجدالنبی]]، [[حرم علی بن ابی‌طالب|حرم امام علی]] و [[حرم امام حسین]]، از آثار تاریخی لبنان بازدید نموده و با برخی از روزنامه‌نگاران و فعالان فرهنگی آن کشورها نیز دیدار کرد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۱۷-۱۴۵۱۱۷–۱۴۵|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
اقتداری در سفرهایِ خارجیِ گسترده‌ای که در فاصلهٔ سال‌های [[۱۳۴۳ (خورشیدی)|۱۳۴۳]] تا [[۱۳۵۶ (خورشیدی)|۱۳۵۶]] به کشورهایی چون [[امارات متحده عربی|امارات متحدهٔ عربی]]، [[عراق]]، [[لبنان]]، [[قبرس]]، [[اسرائیل]]، [[فرانسه]]، [[انگلستان]]، [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، [[سوئیس]]، [[مصر]] و [[آلمان]] انجام داد، موفق به بازدید از آثار برجسته‌ای چون [[کعبه]]، [[موزه ملی عراق|موزهٔ ملی عراق]]، [[مسجدالاقصی]]، [[کوه صهیون]]، [[موزه لوور|موزهٔ لوور]]، [[موزه بریتانیا|موزهٔ بریتانیا]] و [[مجموعه اهرام جیزه|اهرام جیزه]] شد و با استادان دانشگاه‌های [[دانشگاه عبری اورشلیم|اورشلیم]]، [[دانشگاه لندن|لندن]]، [[دانشگاه کمبریج|کمبریج]] و [[دانشگاه کالیفرنیا|کالیفرنیا]] گفتگو نمود. همچنین به اتفاق [[ایرج افشار]]، [[محمدابراهیم باستانی پاریزی]] و [[عباس زریاب خویی]]، به دیدار [[محمدعلی جمال‌زاده]] در [[ژنو]] رفت.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۷۷|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> این سفرها موجب آشنایی بیشتر او با محققان خارجی و آثار آن‌ها دربارهٔ موضوعات [[ایران‌شناسی]] و ترجمهٔ برخی از آن آثار به [[زبان فارسی]] شد.
 
وی در سال [[۱۳۶۵ (خورشیدی)|۱۳۶۵]] نامه‌ای از [[فلورانس]] به ایرج نبوی، سردبیر مجلهٔ راه‌وبار نوشت که این نامه در شمارهٔ هفتم آن مجله در شهریور [[۱۳۶۶ (خورشیدی)|۱۳۶۶]] منتشر شد. او در این نامه از غربت و بی‌کسی ایرانیان خارج از کشور گله می‌کند و سرتاسر آن نامه را با یاد ایران و ایرانی درمی‌آمیزد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۸۶-۱۹۲۱۸۶–۱۹۲|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
=== سفرهای داخلی ===
اقتداری به عنوان کارمند سازمان جلب سیاحان، به سفرهای متعدد داخل ایران در خلال سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ پرداخت. او طی مشاجره‌ای با قاسم رضایی که سرپرستی سازمان را به عهده داشت، از آن سازمان جدا شده و به وزارت آموزش و پرورش بازگشت. در وزارت آموزش و پرورش درخواست بازنشستگی داد و سپس به سفرهایش ادامه داد. او سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان، از بندر گناوه تا بندر چابهار را اغلب با پای پیاده طی کرد و مشاهداتش را در کتاب «آثار شهرهای باستانی سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان» شرح داد.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۵۳-۱۵۹۱۵۳–۱۵۹|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
مسافرت‌های تحقیقاتی او بین سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ در سواحل جنوبی ایران (از مسیرهای [[بندر دیلم]]، [[بندر جاسک]]، [[بندر ریگ]]، [[زاهدان]]، [[چابهار]] و [[تیس]]) باعث به وجود آمدن و تألیف کتاب‌هایی همچون «دیار شهریاران» و «خوزستان و کهگیلویه و ممسنی» و تهیهٔ ۴۰۰۰ قطعه عکس از آثار تاریخی شد که در شناختن و شناساندن تاریخ و فرهنگ نواحی جنوبی ایران و سواحل خلیج فارس حائز اهمیت است.
 
== تمایلات صوفیه ==
اقتداری در سال ۱۳۳۶ و به واسطهٔ یکی از وکلای دادگستری، با [[مطهرعلیشاه]] که بعدها به عنوان قطب [[دراویش خاکساریه]] انتخاب شد، آشنا گشت. این اتفاق سبب رفت‌وآمد مداوم اقتداری به [[خانگاه|خانقاه]] خاکساریه در تهران و نیز همراهی‌اش با مطهرعلیشاه در سفرهای او شد.<ref name=":6">{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۹۱|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> اقتداری او را برای خود چون «معلم» و «پدر» می‌دانست.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۹۲|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> با درگذشت مطهرعلیشاه در سال ۱۳۶۱، اقتداری سوگ‌نامه‌ای برای او نوشت و در [[آینده (مجله)|مجلهٔ آینده]] منتشر ساخت.<ref name="ReferenceA2">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=احمد اقتداری|عنوان=حاج مطهرعلیشاه خاکسار|ژورنال=آینده|شماره=سوم و چهارم|ناشر=|تاریخ=خرداد و تیر ۱۳۶۲|صفحه=|کوشش=|زبان=فارسی|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> وی پس از این اتفاق، ترک خانقاه کرد.<ref name=":6" />
 
== درگذشت ==
سطر ۱۷۵ ⟵ ۱۷۴:
 
=== تشییع و خاکسپاری در گراش ===
سوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸، پیکر احمد اقتداری از [[فرودگاه بین‌المللی مهرآباد|فرودگاه مهرآباد]] به [[فرودگاه آیت‌الله آیت‌اللهی لارستان|فرودگاه لار]] و سپس به شهر [[گراش]] منتقل شد تا طبق وصیتش در گورستان آل‌دهباشی به خاک سپرده شود.<ref name=":2">{{یادکرد وب|عنوان=پدر مطالعات خلیج فارس در زادگاهش به خاک سپرده شد|نشانی=http://www.irna.ir/fa/News/83289560/|وبگاه=خبرگزاری جمهوری اسلامی|بازبینی=2019-04-25|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190425111428/http://www.irna.ir/fa/News/83289560|archivedate=۲۵ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref> در سالن [[حسینیه اعظم گراش|حسینیهٔ اعظم گراش]] بر پیکر اقتداری نماز خوانده شد و سپس پیکر او بر دست‌های مردم گراش تا گورستان آل‌دهباشی تشییع شد.<ref name=":2" /> در این مراسم علاقه‌مندان این پژوهشگر از شهرهای [[بستک]]، [[جویم]]، [[بندرعباس]]، [[پارسیان (هرمزگان)|پارسیان]]، [[اوز]]، [[لار]]، [[شیراز]]، [[دیده‌بان (لارستان)|دیده‌بان]] و [[دهستان فرامرزان|فرامرزان]] حضور داشتند. همچنین طبق وصیت اقتداری پس از خاکسپاری، در محل [[حسینیه اعظم گراش|حسینیهٔ اعظم]] از مهمانان و مردم با نوعی غذای محلی پذیرایی شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گریشنا {{!}} خبر و فرهنگ در گراش» سرانجام آشوب توفان نشست|نشانی=http://www.gerishna.com/archives/92489|بازبینی=2019-04-25|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190425110745/http://www.gerishna.com/archives/92489|archivedate=۲۵ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref><gallery mode="packed" heights="۱۱۹">
پرونده:Eghtedari's funeral in Gerash 02.jpg|انتقال پیکر اقتداری از [[لار]] به [[گراش]]
پرونده:Eghtedari's funeral in Gerash 04.jpg|تشییع در [[حسینیه اعظم گراش]]
سطر ۲۰۴ ⟵ ۲۰۳:
== کتاب‌شناسی ==
[[پرونده:Ahmad Eghtedari-001.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|احمد اقتداری در کتابخانهٔ شخصی‌اش|جایگزین=]]
آثار اقتداری منحصر به رشتهٔ خاصی نیست. او در زمینهٔ جغرافیا، فرهنگ عامه، زبان‌شناسی، ادبیات کهن ایران و سندشناسی آثار متعددی دارد. این در کنار ترجمه‌هایی است که با دخترش، امید اقتداری، منتشر کرده‌است. اقتداری حدود چهل کتاب و بیش از ۱۰۰ مقالهٔ علمی به چاپ رسانده‌است. در میان آثار او از تصحیح و همت گماردن به انتشار دیوان اشعار شاعران، ترجمهٔ آثار تحقیقی نویسندگان و پژوهشگران غیرایرانی تا چاپ قصه‌های [[مثنوی معنوی]]، [[منطق‌الطیر]] و [[هزار و یک شب]] و همچنین تحقیقات علمی در زمینهٔ لهجه‌شناسی، زبان و فرهنگ مناطق مختلف کشور دیده می‌شود.<ref name="mehrnews.com" />
 
اقتداری در سال ۱۳۷۲، زندگی‌نامهٔ خودنوشت خود را با نام «''کاروان عمر''» که کتابی است پیرامون خاطرات سیاسی و فرهنگی او در سن ۷۰ سالگی، منتشر کرد. همچنین او ۱۷ اثر چاپ‌نشده دارد. کتاب وقایع مشروطه در لارستان و بنادر یکی از مهم‌ترین آثار اقتداری است که به اهمیت شهرهای جنوب فارس در عصر قاجار می‌پردازد. هرچند این کتاب به دلیل حساسیت‌های محلی هیچ‌وقت اجازهٔ چاپ نگرفته‌است.
 
=== کتاب‌های نوشته‌شده توسط اقتداری ===
 
==== کتاب‌های منتشرشده ====
{| class="wikitable"
سطر ۲۱۷ ⟵ ۲۱۵:
 
{| class="wikitable sortable plainrowheaders" style="text-align:center;"
|+فهرست کتاب‌های منتشرشدهٔ احمد اقتداری<ref name=":14">جزوهٔ ارائه‌شده در مراسم بزرگداشت دکتر اقتداری، توسط بنیاد افشار، تهران ۱۳۹۲</ref><ref name=":15">{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ص=۱۶۶-۱۶۷۱۶۶–۱۶۷|ک=جامعه‌شناسی گراش}}</ref><ref name=":16">{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۲۷۹-۲۸۱۲۷۹–۲۸۱|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
|-
! scope="col" style="width:26%;" | عنوان
سطر ۲۳۰ ⟵ ۲۲۸:
|فرهنگ ایران‌زمین
|{{ن/م}}
| rowspan="2" |این دو کتاب تحت عنوان «لارستان کهن و فرهنگ لارستانی» توسط نشر جهان معاصر در سال ۱۳۷۱ تجدید چاپ شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=لارس‍ت‍ان‌لارس‍ت‍ان ک‍ه‍ن‌ک‍ه‍ن و ف‍ره‍ن‍گ‌ف‍ره‍ن‍گ لارس‍ت‍ان‍ی‌لارس‍ت‍ان‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=512447&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ف‍ره‍ن‍گ‌ف‍ره‍ن‍گ لارس‍ت‍ان‍ی‌لارس‍ت‍ان‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=865664&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''لارستان کهن''
سطر ۲۳۷ ⟵ ۲۳۵:
|مؤلف
|{{ن/م}}
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=لارس‍ت‍ان‌لارس‍ت‍ان ک‍ه‍ن‌ک‍ه‍ن|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=890586&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''خلیج فارس''
سطر ۲۴۳ ⟵ ۲۴۱:
|[[مؤسسه انتشارات فرانکلین|فرانکلین]]
|{{شابک|۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۱۵۸-۴}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط انتشارات امیرکبیر می‌باشد.</ref>
|این کتاب توسط [[سازمان کتاب‌های جیبی]] در سال ۱۳۵۶ به چاپ دوم رسید؛<ref>{{یادکرد وب|عنوان=خ‍ل‍ی‍ج‌خ‍ل‍ی‍ج [فارس]|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=863040&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref> سپس تحت عنوان «خلیج فارس از دیرباز تا کنون» توسط [[مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر|نشر امیرکبیر]] در سال ۱۳۸۳ تجدید چاپ شد و چاپ‌های بعدی نیز توسط همین انتشارات منتشر شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=خلیج [فارس] از دیرباز تا کنون|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1332268&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref><ref name=":7">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/218721|عنوان=احمد اقتداری کتاب «خلیج فارس از دیرباز تا کنون» را برای نوروز پیشنهاد داد|ناشر=خبرگزاری کتاب|accessdate=۹ نوامبر ۲۰۱۶|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160919105457/http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/218721|archivedate=۱۹ سپتامبر ۲۰۱۶|dead-url=yes}}</ref> همچنین این کتاب برگزیدهٔ جایزهٔ ویژهٔ [[کمیسیون ملی یونسکو در ایران]] در سال ۱۳۴۸ شده‌است.<ref name=":1" />
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=خلیج‌خلیج [فارس]|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1979244&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''آثار شهرهای باستانی سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان''
سطر ۲۵۰ ⟵ ۲۴۸:
|[[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی|انجمن آثار ملی]]
|{{ن/م}}
|این کتاب توسط [[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی]] در سال ۱۳۷۵ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آث‍ار ش‍ه‍ره‍ای‌ش‍ه‍ره‍ای ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ب‍اس‍ت‍ان‍ی س‍واح‍ل‌س‍واح‍ل و ج‍زای‍ر خ‍ل‍ی‍ج‌خ‍ل‍ی‍ج [فارس] و دری‍ای‌دری‍ای ع‍م‍ان‌ع‍م‍ان|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=566009&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آث‍ار ش‍ه‍ره‍ای‌ ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ش‍ه‍ره‍ای ب‍اس‍ت‍ان‍ی: س‍واح‍ل‌س‍واح‍ل و ج‍زای‍ر خ‍ل‍ی‍ج‌خ‍ل‍ی‍ج [فارس] و دری‍ای‌دری‍ای ع‍م‍ان‌ع‍م‍ان|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=890913&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''دیار شهریاران: آثار و بناهای تاریخی خوزستان (۲ جلد)''
سطر ۲۵۷ ⟵ ۲۵۵:
| کانون فرهنگی، علمی و هنری ایثارگران |[[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی|انجمن آثار ملی]]
|{{شابک|۹۶۴-۵۷۷۲-۰۱}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال ۱۳۷۵ می‌باشد.</ref>
|این کتاب با عنوان «آثار و بناهای تاریخی خوزستان» توسط [[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی]] در سال ۱۳۷۵ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=آث‍ار و ب‍ن‍اه‍ای‌ب‍ن‍اه‍ای ت‍اری‍خ‍ی‌ت‍اری‍خ‍ی خ‍وزس‍ت‍ان‌خ‍وزس‍ت‍ان|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=538645&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دی‍ار ش‍ه‍ر ی‍اران‌ی‍اران|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=845667&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''کِشتهٔ خویش: مجموع پنجاه مقاله''
سطر ۲۶۵ ⟵ ۲۶۳:
|{{ن/م}}
|
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ک‍ش‍ت‍ه‌ک‍ش‍ت‍ه‍. خ‍وی‍ش‌خ‍وی‍ش: م‍ج‍م‍وع‍ه‌م‍ج‍م‍وع‍ه پ‍ن‍ج‍اه‌پ‍ن‍ج‍اه م‍ق‍ال‍ه‌م‍ق‍ال‍ه|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=867096&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''خوزستان و کهگیلویه و ممسنی: جغرافیای تاریخی و آثار باستانی''
سطر ۲۷۲ ⟵ ۲۷۰:
|{{ن/م}}
|این کتاب توسط [[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی]] در سال ۱۳۷۶ تجدید چاپ شد.
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=خ‍وزس‍ت‍ان‌خ‍وزس‍ت‍ان و ک‍ه‍گ‍ی‍ل‍وی‍ه‌ک‍ه‍گ‍ی‍ل‍وی‍ه و م‍م‍س‍ن‍ی‌م‍م‍س‍ن‍ی: ج‍غ‍راف‍ی‍ای‌ج‍غ‍راف‍ی‍ای ت‍اری‍خ‍ی‌ت‍اری‍خ‍ی و آث‍ار ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ب‍اس‍ت‍ان‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=862945&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''از دریای پارس تا دریای چین''
سطر ۲۷۹ ⟵ ۲۷۷:
|{{ن/م}}
|
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=از دری‍ای‌دری‍ای پ‍ارس‌پ‍ارس ت‍ا دری‍ای‌دری‍ای چ‍ی‍ن‌چ‍ی‍ن|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=523002&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''بشنو از نی: ندای نی''
سطر ۲۸۶ ⟵ ۲۸۴:
|{{شابک|۹۶۴-۳۴۶-۲۳۸-۲}}
|شامل قصه‌های دفتر اول و دوم [[مثنوی معنوی]]
|<ref name=":8">{{یادکرد وب|عنوان=ب‍ش‍ن‍و از ن‍ی‌ن‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=551466&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''بشنو از نی: نوای نی''
سطر ۲۹۳ ⟵ ۲۹۱:
|{{شابک|۹۶۴-۳۴۶-۲۳۹-۰}}
|شامل قصه‌های دفتر سوم و چهارم [[مثنوی معنوی]]
|<ref name=":8" />
|-
! scope="row" |''بشنو از نی: نیاز نی''
سطر ۳۰۰ ⟵ ۲۹۸:
|{{شابک|۹۶۴-۳۴۶-۲۴۰-۴}}
|شامل قصه‌های دفتر پنجم و ششم [[مثنوی معنوی]]
|<ref name=":8" />
|-
! scope="row" |''کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر''
سطر ۳۰۷ ⟵ ۳۰۵:
|{{ن/م}}
|خودزندگی‌نامهٔ احمد اقتداری
|<ref name=":9">{{یادکرد وب|عنوان=ک‍اروان‌ک‍اروان ع‍م‍ر: خ‍اطرات‌خ‍اطرات س‍ی‍اس‍ی‌س‍ی‍اس‍ی ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ف‍ره‍ن‍گ‍ی ه‍ف‍ت‍اد س‍ال‌س‍ال پ‍رم‍اج‍رای‌پ‍رم‍اج‍رای ع‍م‍ر|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=498680&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''سایهٔ سیمرغ: داستان‌های منطق‌الطیر فریدالدین عطار نیشابوری''
سطر ۳۱۴ ⟵ ۳۱۲:
|{{شابک|۹۶۴-۳۴۱-۱۹۸-۲}}
|
|<ref name=":10">{{یادکرد وب|عنوان=س‍ای‍ه‌س‍ای‍ه س‍ی‍م‍رغ‌س‍ی‍م‍رغ: داس‍ت‍ان‍ه‍ای‌داس‍ت‍ان‍ه‍ای م‍ن‍طق‌م‍ن‍طق ال‍طی‍ر ف‍ری‍دال‍دی‍ن‌ف‍ری‍دال‍دی‍ن ع‍طار ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌؛ن‍ی‍ش‍اب‍وری؛ ب‍راس‍اس‌ب‍راس‍اس م‍ن‍طق‌م‍ن‍طق ال‍طی‍ر ن‍س‍خ‍ه‌ن‍س‍خ‍ه م‍ج‍دی‌...م‍ج‍دی…|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=676841&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''زبان لارستانی''
سطر ۳۲۱ ⟵ ۳۱۹:
|{{شابک|۹۶۴-۶۱۹۹-۵۳-۴}}
|شامل مقاله‌های پراکنده که توسط [[صادق رحمانی]] گردآوری شده‌اند.
|<ref name=":11">{{یادکرد وب|عنوان=زب‍ان‌زب‍ان لارس‍ت‍ان‍ی‌لارس‍ت‍ان‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=759114&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''چرا ایرانیان شیعه شدند''
سطر ۳۶۶ ⟵ ۳۶۴:
|}
 
==== کتاب‌های منتشرنشده<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۲۸۱|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref><ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ص=۱۶۷-۱۶۸۱۶۷–۱۶۸|ک=جامعه‌شناسی گراش}}</ref> ====
 
* چنین گفت فردوسی پاکزاد، چرا ایرانیان از تازیان شکست خوردند؟
* ایرانیان از طوفان شکست خوردند نه از یونان
سطر ۳۸۰ ⟵ ۳۷۷:
* حدیث آرزومندی
* خاکستر، خاکستری برجای‌مانده از کاروان عمر (خودزندگی‌نامه)
* لار در قرون وسطا
* مشوش‌نامه
* دیوان احمدخان سدیدالدولهٔ بندرعباسی
* آتشکدهٔ کاریان و آتشکده‌های فارس
* عهد حسام (سفرنامهٔ خسرو میرزا)
 
=== کتاب‌های منتشرشده به کوشش اقتداری ===
سطر ۳۹۳ ⟵ ۳۹۰:
 
{| class="wikitable sortable plainrowheaders" style="text-align:center;"
|+فهرست کتاب‌های منتشرشده به کوشش احمد اقتداری<ref name=":14" /><ref name=":15" /><ref name=":16" />
|-
! scope="col" style="width:26%;" | عنوان
سطر ۴۰۹ ⟵ ۴۰۶:
|{{شابک|۹۷۸-۹۶۴-۳۴۶-۳۳۱-۱}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط انتشارات دنیای کتاب در سال ۱۳۹۵ می‌باشد.</ref>
|این کتاب توسط نشر دنیای کتاب با همین عنوان در سال ۱۳۶۳ و با عنوان «تاریخ بندرعباس و خلیج فارس» در سال ۱۳۹۵ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=تاریخ بندرعباس و خلیج‌فارس|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4365041&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ب‍ن‍درع‍ب‍اس‌ب‍ن‍درع‍ب‍اس و خ‍ل‍ی‍ج‌خ‍ل‍ی‍ج [فارس] (اع‍لام‌اع‍لام ال‍ن‍اس‌ال‍ن‍اس ف‍ی‌ف‍ی اح‍وال‌اح‍وال ب‍ن‍درع‍ب‍اس‌ب‍ن‍درع‍ب‍اس)|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=566926&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''ارجان و کهگیلویه: از فتح عرب تا پایان دورهٔ صفوی''<ref group="یادداشت">Arragan/Kuh-Giluyeh. Eine südpersische Provinz von der arabischen Eroberung bis zur Safawidenzeit</ref>
سطر ۴۱۷ ⟵ ۴۱۴:
|{{ن/م}}
|این کتاب با ترجمهٔ سعید فرهودی از [[زبان آلمانی|آلمانی]] و به تصحیح احمد اقتداری به چاپ رسیده‌است.
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ارج‍ان‌ارج‍ان و ک‍ه‍گ‍ی‍ل‍وی‍ه‌ک‍ه‍گ‍ی‍ل‍وی‍ه: از ف‍ت‍ح‌ف‍ت‍ح ع‍رب‌ع‍رب ت‍ا پ‍ای‍ان‌پ‍ای‍ان دوره‌دوره ص‍ف‍وی‍ه‌ص‍ف‍وی‍ه|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=865243&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''سفرنامهٔ سدیدالسلطنه''<ref group="یادداشت">التدقیق فی سیر الطریق</ref>
سطر ۴۲۵ ⟵ ۴۲۲:
|{{شابک|۹۷۸-۶۰۰-۵۹۴۲-۳۷-۸}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار می‌باشد.</ref>
|این کتاب توسط [[بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار]] در سال ۱۳۹۳ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=سفرنامه سدیدالسطنه (التدقیق فی سیرالطریق)|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3665238&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=س‍ف‍رن‍ام‍ه‌ س‍دی‍دال‍س‍ل‍طن‍ه‌س‍ف‍رن‍ام‍ه س‍دی‍دال‍س‍ل‍طن‍ه: "ال‍ت‍دق‍ی‍ق‌ال‍ت‍دق‍ی‍ق ف‍ی‌ف‍ی س‍ی‍ر ال‍طری‍ق‌"|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=863615&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''تاریخ مسقط و عمان، بحرین و قطر و روابط آن‌ها با ایران''<ref group="یادداشت">مفاتیح الادب فی تواریخ العرب - شقایق النعمان فی احوال مسقط و عمان</ref>
سطر ۴۳۳ ⟵ ۴۳۰:
|{{ن/م}}
|
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ت‍اری‍خ‌ت‍اری‍خ م‍س‍ق‍ط و ع‍م‍ان‌،ع‍م‍ان، ب‍ح‍ری‍ن‌ب‍ح‍ری‍ن و ق‍طر و رواب‍ط آن‍ه‍ا ب‍ا ای‍ران‌ای‍ران|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=521871&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''سرزمین‌های شمالی پیرامون خلیج فارس و دریای عمان در صد سال پیش''<ref group="یادداشت">مغاص اللئالی و منار اللیالی</ref>
سطر ۴۴۰ ⟵ ۴۳۷:
|جهان معاصر
|{{شابک|۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۰۹۲-۱}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط انتشارات امیرکبیر می‌باشد.</ref>
|این کتاب توسط [[مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر|انتشارات امیرکبیر]] در سال ۱۳۸۶ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=سرزمین‌های شمالی پیرامون خلیج ‌[فارس] و دریای عمان در صد سال پیش|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1079472&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=س‍رزم‍ی‍ن‌ه‍ای‌س‍رزم‍ی‍ن‌ه‍ای ش‍م‍ال‍ی‌ش‍م‍ال‍ی پ‍ی‍رام‍ون‌پ‍ی‍رام‍ون خ‍ل‍ی‍ج‌خ‍ل‍ی‍ج [فارس] و دری‍ای‌دری‍ای ع‍م‍ان‌ع‍م‍ان در ص‍د س‍ال‌س‍ال پ‍ی‍ش‌پ‍ی‍ش ۱۳۲۴ - ۱۳۳۲ه‍۱۳۲۴–۱۳۳۲ه‍. ق‌ق|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=542581&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''سرگذشت کشتی‌رانی ایرانیان از دیرباز تا قرن شانزدهم میلادی''<ref group="یادداشت">A History of Persian Navigation</ref>
سطر ۴۴۹ ⟵ ۴۴۶:
|{{شابک|۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۱۲۱-۸}}<ref group="یادداشت">این شابک مربوط به نسخهٔ منتشرشده توسط انتشارات امیرکبیر می‌باشد.</ref>
|این کتاب به کوشش احمد اقتداری و با ترجمهٔ دخترش امید اقتداری از [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]، به چاپ رسیده‌است. همچنین توسط [[مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر|انتشارات امیرکبیر]] در سال ۱۳۸۶ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=سرگذشت کشتیرانی ایرانیان از دیرباز تا قرن شانزدهم میلادی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1136976&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=س‍رگ‍ذش‍ت‌س‍رگ‍ذش‍ت ک‍ش‍ت‍ی‌ران‍ی‌ک‍ش‍ت‍ی‌ران‍ی ای‍ران‍ی‍ان‌ای‍ران‍ی‍ان از دی‍رب‍از ت‍ا ق‍رن‌ق‍رن ش‍ان‍زده‍م‌ش‍ان‍زده‍م م‍ی‍لادی‌م‍ی‍لادی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=562767&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''آیین‌های دریانوردی کهن در اقیانوس هند و خلیج فارس''<ref group="یادداشت">الفوائد فی اصول علم البحر و القواعد</ref>
سطر ۴۶۵ ⟵ ۴۶۲:
|{{شابک|۹۶۴-۶۱۹۹-۲۰-۸}}
|
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=دی‍وان‌دی‍وان ش‍ی‍دای‌ش‍ی‍دای گ‍راش‍ی‌گ‍راش‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=521946&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''صید مروارید''<ref group="یادداشت">المناص فی احوال الغوص و الغواص</ref>
سطر ۴۷۳ ⟵ ۴۷۰:
|{{شابک|۹۶۴-۷۴۸۳-۴۱-۲}}
|این کتاب توسط [[مرکز پژوهشی میراث مکتوب]] در سال ۱۳۹۶ تجدید چاپ شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=صید مروارید|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4697911&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ص‍ی‍د م‍رواری‍د "ال‍م‍ن‍اص‌ال‍م‍ن‍اص ف‍ی‌ف‍ی اح‍وال‌اح‍وال ع‍وص‌ع‍وص و ال‍غ‍واص‌"|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=674678&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''یادداشت‌های سدید''
سطر ۴۸۱ ⟵ ۴۷۸:
|{{شابک|۹۶۴-۷۴۸۳-۴۸-۱}}
|
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=ی‍ادداش‍ت‍ه‍ای‌ی‍ادداش‍ت‍ه‍ای س‍دی‍د: م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی‌م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی خ‍ان‌خ‍ان س‍دی‍دال‍س‍ل‍طن‍ه‌س‍دی‍دال‍س‍ل‍طن‍ه ب‍ن‍درع‍ب‍اس‍ی‌ب‍ن‍درع‍ب‍اس‍ی|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=675851&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|-
! scope="row" |''گل و برگ: تفسیر سورهٔ مبارکهٔ مائده از قرآن کریم''
سطر ۴۹۰ ⟵ ۴۸۷:
|این کتاب دربرگیرندهٔ ترجمهٔ [[زبان عربی|عربی]] به [[زبان فارسی|فارسی]] تفسیر [[مائده|سورهٔ مائده]] از کتاب [[تفسیر البرهان|البرهان فی تفسیر القرآن]]، نوشتهٔ [[سید هاشم بحرانی]] است که احمد اقتداری آن را از روی نسخهٔ خطی به چاپ رسانده‌است.
|<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گل و برگ|نشانی=http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1713330&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author|وبگاه=opac.nlai.ir|بازبینی=2020-03-25}}</ref>
|}<br />
 
== دیدگاه‌ها ==
=== خلیج فارس ===
سطر ۴۹۹ ⟵ ۴۹۷:
 
=== جدایی بحرین ===
اقتداری [[استقلال بحرین|جدایی بحرین از ایران]] را بر مبنای یک «رفراندوم ساختگی و کاملاً صوری» دانسته و از همان زمان تا پایان عمر این اقدام را «گناه نابخشودنی شاه ایران و دولت ایران» نامید. به گفتهٔ اقتداری، ۹۰ درصد مردم بحرین ایرانی و اهل [[بندر کنگ|کنگ]]، [[بوشهر]] و سایر مناطق جنوبی ایران و [[شیعه]] بودند و امکان نداشت علیه جدایی از ایران رأی بدهند. او در این باب در جلسهٔ هیئت دولت به [[امیرعباس هویدا]]، نخست‌وزیر وقت، گفته بود: «به عرض [[محمدرضا پهلوی|اعلی‌حضرت]] برسانید آنچه را که مرحوم [[احمدشاه قاجار|احمدشاه]] با همهٔ ضعفش و مرحوم پدرتان رضاشاه با همهٔ قدرتش اجازه ندادند، شما هم اجازه نفرمایید که بحرین از ایران جدا شود».<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۷۱-۱۷۳۱۷۱–۱۷۳|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref> او همچنین فردای روز رفراندوم در دفتر وزیر وقت امور خارجه، [[اردشیر زاهدی]]، حاضر شد و کتاب ''آثار شهرهای باستانی سواحل جزایر خلیج فارس و دریای عمان'' را برای او برد. زاهدی از ملاقات با اقتداری خودداری کرد و همان روز به [[مجلس شورای ملی]] رفته و جدایی بحرین از ایران را اعلام کرد.<ref name=":1" />
 
=== میرمهنا ===
احمد اقتداری در مجلهٔ «راهنمای کتاب»، با نقدی بر کتاب «کریم‌خان زند و خلیج فارس» [[احمد فرامرزی]]، به رد گفته‌های او در باب بی‌اعتدالی و شیعه‌گری افراطی [[شاه عباس صفوی]] و همچنین نسبت‌هایی به [[میر مهنا|میرمهنای بندرریگی]] مبنی بر اینکه مردی جبار و دشمن ایران داده بود، پرداخت. به باور اقتداری، این نسبت‌ها نه عامداً و سهواً بلکه از روی تعصب مذهبی نویسنده که [[شافعی]] مذهب بود، داده شد. بنا به روایت اقتداری، میرمهنا به همراه پدرش میرناصر که ایرانی و مسلمان شیعی بودند، بحرین را از اعراب و انگستان پس گرفتند و این امر نظیر «اقدامات شجاعانه و وطن‌پرستی [[امام‌قلی خان]] در [[بازپس‌گیری هرمز (۱۶۲۲)|جنگ دوماهه با پرتغالیان]] و اخراج آن‌ها از خلیج‌فارس و شرق آفریقا، و نظیر اقدامات [[الله‌وردی خان]] پدر امام‌قلی خان و همین امام‌قلی خان و خواجه معین‌الدین فالی و تصرف بحرین و بیرون راندن اعراب عتوبی از بحرین بوده‌است». این اقدام اما نه اقدامی ملی‌گرایانه و وطن‌پرستانه به مفهوم امروزی آن، که از باب «خاندان‌پرستی، افتخارات قومی و نژادی و همشهری‌گری بوده‌است».<ref name=":1" />
 
=== جشن‌های ۲۵۰۰ سالهٔ شاهنشاهی ===
اقتداری که در مهر ۱۳۵۰ در جشن‌های ۲۵۰۰ سالهٔ شاهنشاهی ایران شرکت کرده‌است، تخت‌جمشید را «سرزمینی مقدس» می‌نامد و از حضورش در آن جشن‌ها با «غرور و شادمانی» یاد می‌کند. او در مورد نکوهش و نقد جشن‌های ۲۵۰۰ ساله پس از وقوع انقلاب اسلامی نوشته‌است: «چون انقلاب اسلامی واقع شد و چون مسائل ملی تحت‌الشعاع مسائل مذهبی قرار گرفت، با کمال تعجب دیدم همان‌ها که خود دست‌اندرکار برگزاری جشن‌ها یا برگزاری مجامع علمی و جلسات سخنرانی علمی بودند، دست به آسمان برداشتند و از بیهودگی آن جشن و آن مراسم داد سخن دادند». به اعتقاد وی، کاری که هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان در پاسداری از ایران انجام دادند، همان کاری است که رزمندگان ایران در جنگ ایران و عراق انجام دادند و هر دوی این‌ها ستودنی و قابل تقدیر است.<ref>{{پک|اقتداری|۱۳۷۲|ص=۱۷۴-۱۷۶۱۷۴–۱۷۶|ک=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر}}</ref>
 
== افتخارات ==
سطر ۵۱۲ ⟵ ۵۱۰:
 
=== جایزهٔ ویژهٔ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار ===
در سال ۱۳۹۱ بیست‌ویکمین جایزهٔ ویژهٔ [[بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار]] با عنوان «جایزهٔ تاریخی و ادبی دکتر محمود افشار برای زبان فارسی و وحدت ملی ایران» به وی اهدا شد.<ref name="cgie.org.ir" /><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.khabaronline.ir/detail/411610/culture/literature|عنوان=از قرارداد دارسی تا سقوط مصدق / تجلیل از مردی که خواب آشفته نفت را روایت کرد|ناشر=خبرآنلاین|accessdate=۹ نوامبر ۲۰۱۶|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160827021930/http://www.khabaronline.ir/detail/411610/culture/literature|archivedate=۲۷ اوت ۲۰۱۶|dead-url=yes}}</ref>{{double image|left|Ahmad_Eghtedari_10.jpg|180|Ahmad_Eghtedari_11.jpg|200|سردیس و لوح یادبود احمد اقتداری در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|removal_1.png=Insertion of a Menstrual Cop}}
 
=== رونمایی از تندیس احمد اقتداری ===
سطر ۵۱۸ ⟵ ۵۱۶:
 
=== کتابخانه ===
وی در سال ۱۳۸۷ حدود پنج‌هزار نسخه از کتاب‌ها و اسنادش را به کتابخانهٔ [[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] اهدا کرد.<ref name="cgie.org.ir" /> پیش از این بنا بود این کتابخانه به شهر [[گراش]] اهدا شود اما به دلیل ناتوانی در ایجاد شرایط کتابخانهٔ مناسب در این محل توسط متولی این امر یعنی فرهنگ‌سرای آبشار اندیشه گراش، از این اقدام صرف‌نظر شد. اقتداری سند اهدای مجموعهٔ خود را با این جمله از [[عیسی|عیسی مسیح]] که بر سردر کلیسای «[[وست مینستر (لندن)|وست مینستر]]» لندن به زبان انگلیسی نگاشته شده‌است، به پایان برد: «من از این جهان می‌گذرم اما یک بار هر نیکی که می‌توانم انجام دهم، یا هر نوع محبتی که می‌توانم به هر موجودی نشان دهم، بگذارید هم‌اکنون انجام دهم، نه تأخیر را دارم و نه تعطیل، زیرا من نمی‌توانم دوباره از این راه بگذرم».<ref name=":1" />
 
=== شهروند افتخاری بوشهر ===
اقتداری در ۱۳۹۱ از سوی شهرداری [[بوشهر]] به مناسبت روز بوشهر، به عنوان شهروند افتخاری این شهر معرفی شد.<ref name=":4" />
 
=== تمبر یادبود و بزرگداشت ===
در ۱۳۸۴ در کنگرهٔ بزرگ فارس‌شناسی بزرگداشتی برای احمد اقتداری برگزار شد. در این مراسم از تمبر یادبود این شخصیت تاریخ‌شناس و جغرافی‌دان رونمایی شد.<ref name=":4" />
 
=== تجلیل در زادگاه ===
در سال ۱۳۸۸ در همایش بین‌المللی ''زبان و مردم‌شناسی لارستان'' از تلاش‌های احمد اقتداری «در اشاعهٔ فرهنگ غنی و گهربار ایران»، از سوی شهرداری و شورای اسلامی شهر [[لار]]، سپاس‌گزاری و تقدیر به عمل آمد.<ref name=":1" /> همچنین در بهمن ۱۳۹۶ به مناسبت روز [[گراش]]، در همایش چهره‌های ماندگار گراش از احمد اقتداری به عنوان چهرهٔ ماندگار کشوری تقدیر شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=گریشنا {{!}} خبر و فرهنگ در گراش» مدال افتخار بر سینه ۱۲ چهره ماندگار گراش|نشانی=http://www.gerishna.com/archives/77862|بازبینی=2019-04-21|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190420200009/http://www.gerishna.com/archives/77862|archivedate=۲۰ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref>
 
== فیلم مستند «به ایران جاودانی‌ام» ==
[[پرونده:Ahmad Eghtedari.jpg|بندانگشتی|389x389px|اقتداری در پشت‌صحنهٔ مستند «به ایران جاودانی‌ام»|جایگزین=]]
مستند «به ایران، جاودانی‌ام» به کارگردانی رضا رشیدیان دربارهٔ تلاش‌های احمد اقتداری در خصوص بررسی تاریخی و جغرافیایی سواحل جنوبی ایران ساخته شده‌است<ref name="isna.ir">{{یادکرد وب| نشانی =http://isna.ir/fa/news/92051910448| عنوان = زندگی پدر مطالعات خلیج‌فارس مستند می‌شود | ناشر = ایسنا}}</ref> و از شبکه‌های [[شبکه یک|یک]] و [[شبکه مستند|مستند]] [[سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران|سیمای جمهوری اسلامی ایران]] نمایش داده شده‌است.<ref name="aftablarestan.ir" /> این مستند در چهل و پنجمین [[جشنواره بین‌المللی فیلم رشد|جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم رشد]] به نمایش درآمده است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی =http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3265350| عنوان = به ایران جاودانی ام| ناشر = روزنامه ایران به نقل از مگ ایران}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.iribtv.ir/News/18545.html| عنوان = اکران مستند به ایران جاودانی ام در جشنواره بین‌المللی رشد| ناشر = پایگاه اطلاع‌رسانی سیما}}{{پیوند مرده|date=سپتامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>
 
== اقتداری در نظر دیگران ==
سطر ۵۴۰ ⟵ ۵۳۸:
همچنین [[محمدباقر وثوقی]]، استاد تاریخ [[دانشگاه تهران]]، دربارهٔ اقتداری می‌نویسد: «در ۶۰ سال اخیر نمی‌توان خلیج فارس را خواند و از آثار احمد اقتداری گذشت. زبان‌شناس‌ها، باستان‌شناس‌ها و مورخین مهم‌ترین ارجاعات را به آثار اقتداری می‌دهند.»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=پیرِ دیرِ خلیج فارس‌شناسی|نشانی=http://www.ion.ir/|وبگاه=ایران آنلاین|بازبینی=2019-04-17|کد زبان=fa|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190409230202/http://www.ion.ir/|archivedate=۹ آوریل ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref>
 
[[صادق رحمانی]]، اقتداری را خوش‌مجلس، ظریف و در عین‌حال بسیار صریح‌اللهجه و بی‌پروا توصیف می‌کند. او می‌گوید: «اقتداری آنچه را دوست دارد می‌ستاید و بر آنچه ناخرسند است می‌خروشد… احمدخان نماد خستگی‌ناپذیر انسانی است که حرفی جز ایران و فرهنگ جنوب و خلیج فارس بر زبان نمی‌راند… و اولین سکهٔ واژه‌ها و اصطلاحات [[زبان اچمی|لارستانی]] و مقالات خلیج‌فارس‌شناسی و… در ضراب‌خانهٔ فرهنگ و اندیشهٔ او ضرب شده‌است.»<ref>{{یادکرد وب|عنوان= « به ایران جاودانی ام »|نشانی=http://radiofarhang.ir/ChannelNewsDetails/?m=060001&n=416971|وبگاه=fa|بازبینی=2020-03-04|کد زبان=fa}}</ref><ref name=":023">{{یادکرد کتاب|عنوان=انار و بادگیر|نام خانوادگی=رحمانی|نام=صادق|ناشر=همسایه|سال=۱۳۸۴|شابک=۹۶۴-۶۱۹۹-۱۵-۱|مکان=تهران|صفحات=۸}}</ref>
 
== جایزهٔ فرهنگی احمد اقتداری ==
سطر ۵۶۷ ⟵ ۵۶۵:
 
== یادداشت‌ها ==
<references group="یادداشت" responsive="" />
 
== پانویس ==
سطر ۵۷۳ ⟵ ۵۷۱:
 
== منابع ==
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=اقتداری|نام=احمد|پیوند نویسنده=|عنوان=کاروان عمر: خاطرات سیاسی-فرهنگی هفتاد سال عمر|ترجمه=|جلد=|سال=۱۳۷۲|ناشر=چاپخانهٔ علمی و فرهنگی|مکان=تهران|شابک=|صفحه=|پیوند=}}
* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=اقتداری|نام=احمد|پیوند نویسنده=|عنوان=این را من نوشتم و اگر مُردم و چاپ نشد...نشد…|ژورنال=هیمه|مکان=گراش|ناشر=مؤسسهٔ هفت‌برکه|دوره=اول|شماره=دوم|سال=۱۳۹۵|صفحه=|توسط=|پیوند=https://www.jaaar.com/kiosk/archives/himeh|تاریخ بازبینی=|doi=}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=تقوی|نام=کرامت‌الله|پیوند نویسنده=|عنوان=تقویم تاریخ لارستان|ترجمه=|جلد=|سال=۱۳۷۹|ناشر=تخت‌جمشید|مکان=شیراز|شابک=۹۶۴-۶۷۹۴-۲۹-۷|صفحه=|پیوند=}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=صلاحی|نام=عبدالعلی|پیوند نویسنده=|عنوان=جامعه‌شناسی گراش|ترجمه=|جلد=|سال=۱۳۹۴|ناشر=اناالحق|مکان=گراش|شابک=۶۰۰-۹۰۳۳۵-۷-۸|صفحه=|پیوند=}}
 
== پیوند به بیرون ==
 
* [http://www.mehrnews.com/news/2089841 «سه تفنگدار گورنگار»؛ لقبی که آل‌احمد به منوچهر ستوده، احمد اقتداری و ایرج افشار داد]
* [https://bandarvadarya.pmo.ir/fa/news/46658/روایتی-از-اجرای-وصیت-نامه-احمد-اقتداری-پدر-مطالعات-خلیج-فارس-در-گراش روایتی از اجرای وصیت‌نامه احمد اقتداری؛ پدر مطالعات خلیج فارس در گراش]
سطر ۵۸۷ ⟵ ۵۸۴:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:اقتداری، احمد}}
 
[[رده:استادان دانشگاه تهران]]
[[رده:اهالی گراش]]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/کاربر:Kadamoo/صفحه_تمرین»