مردم لارستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

web|url=http://www.everytongue.com/larestani/|title=larestani|publisher=EveryTongue|date=22 March 2014 |accessdate=March 22, 2014}}</ref>

|popplace={{پرچم|ایران}}:{{سخ}}جنوب [[استان فارس|فارس]]{{سخ}}غرب [[استان هرمزگان|هرمزگان]]{{سخ}}شرق [[استان بوشهر|بوشهر]]

|langs=[[زبان اچمی|اچمی]]

|rels=عمدتاً [[اهل تسنن]]{{سخ}}اقلیت [[شیعه]]

|related= سایر [[مردمان ایرانی]] و [[هوله]]

}}

 

منطقهٔ [[لارستان]] در گذشته شامل شهرهای جنوبی [[استان فارس]] همچون [[شهرستان لارستان|لارستان]]، [[شهرستان خنج|خنج]]، [[شهرستان گراش|گراش]]، [[شهرستان اوز|اوز]] و بخشی از [[استان هرمزگان]] همچون [[شهرستان بستک|بستک]]، [[بندر لنگه]] و [[کیش]] می‌شده است.

== سفرنامه‌ها ==

=== سفرنامه ابن بطوطه ===

{{گفتاورد بزرگ}}از راه [[هند]]وستان به [[لار]] آمدم و به همراه ابو زید عبدالرحمن بن ابودلف حنفی در سال ۷۳۳ هجری قمری به [[خنج]] وارد شدم. شنیدم که در همان خنج زاویه دیگری هست (احتمالا منظور از زاویه شیخ عبدالسلام بوده برابر با سال حیات شیخ) که جمعی از صلحاء و عباد در آن به سر می‌برند. شب به سراغ آنان رفتم. مردی بود بزرگوار که آثار عبادت بر وجناتشان هویدا بود. رنگ‌های زرد و بدن‌های ضعیف و چشمان اشک‌باری داشتند. من که وارد زاویه شدم طعام آوردند. او به پیران قوم بانگ زد که پسرم محمد (اشاره به شیخ حاجی محمد پسر شیخ عبدالسلام) را بگوئید تا بیاید. محمد در گوشه‌ای نشسته بود. وقتی پیش آمد از ضعف عبادت چنان می‌نمود که گوئی از گور برخاسته سلام کرد و نشست. پیر گفت: پسر! با این مهمانان در غذا موافقت کن تا از برکات آنان برخوردار گردی، پسر که روزه دار بود با ما بطعام نشست و افطار کرد، این جمع همه [[شافعی]] مذهب بودند، پس از طعام مراسم دعا انجام گرفت و ما به منزل خود مراجعت کردیم.{{پایان گفتاورد بزرگ}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سفرنامه ابن بطوطه (تحفة النظار و غرايب الأمصار)}}</ref>

 

[[مارکو پولو]] دشت هرمز و رودخانه [[میناب]] را منطقهٔ سرسبز و پر میوه‌ای می‌داند که بسیار متنوع است. [[هرمز]] که ناحیه‌ای قدیمی است، محل دادوستد بازرگانان خلیج فارس و [[کیش]] بوده‌است. مار کوپولو به موقعیت بندری هرمز و رونق آن در رابطه با تجار هندی اشاره می‌کند، کشتی‌های بزرگ مملو از ادویه و [[مروارید]] این منطقه بین عامهٔ مردم به «شهر دقیانوس» معروف است و امروزه نیز خرابه‌های آن را در بخش شمالی [[جیرفت]] دانسته‌اند. علاوه بر آن مارکو به صنعت کشتی‌سازی ایران در آن ایام اشاره می‌کند و شیوهٔ ساخت آن را مورد انتقاد قرار می‌دهد و قیر اندود نکردن کشتی‌ها را از معایب آن می‌داند زیرا که بسیاری از آن‌ها غرق می‌شده‌اند. نکتهٔ جالب دیگری که مار کوپولو به آن اشاره می‌کند، بادهای گرم موسمی و گاه کشندهٔ این منطقه‌ یعنی[[تقویم جنوب ایران|''تشباد'']] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سفرهای مارکوپولو/بند37}}</ref>

 

 

== غذاهای محلی ==

=== سس ماهی ===

[[مهوه]](Mahweh) یا [[مهیاوه]]( [[Mahyawa]] ):

نوعی سانیز باستانی برا تهیه سس ماهی از ماهی ساردین و برخی ادویه جات است.

 

== منابع ==