خانه آبشار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب (۱۴.۹ core): + رده:ساختمانهای فرانک لوید رایت |
جز جایگزینی با اشتباهیاب: بصورتی⟸بهصورتی، بطور⟸بهطور، مارچ⟸مارس |
||
خط ۵۲:
کافمن در «لاتورله» یک ملک لوکس فرانسوی زندگی میکرد که این ملک توسط معمار سبک معروف پیترزبرگ بنام بنوجانسن (۱۹۶۴–۱۸۷۴) در حومه بسیار مجلل و شیک فوکس چاپل در سال ۱۹۲۳ برای ارگار. جی. کافمن طراحی شد. رایت در سه شنبه هجدهم دسامبر از بیرران دیدن کرد و کافمنها و رایت از رفع خستگی در لاتورله بسیار لذت بردند. آن لحظه که رایت (یعنی همان کسی که برای اغوای بالقوه یک مشتری هیچ فرصتی را از دست نمیداد) با این لحن که کافمن مسن از فاصله دور قادر به شنیدن صدایش باشد به ادگار کوچک گفت: «ادگار این خانه شایسته والدین تو نیست .» نظر کافمن را به مدلی با ارزش معطوف کرد. خود شخص کافمن مالک ملکی خارج از پیترزبرگ بود که دارای یک آبشار و تعدادی کلبه (همانند کلبههایی که در مناطق روستایی استفاده میشوند) بود. وقتیکه کلبههای مذکور خراب شدند، آقای کافمن با رایت تماس گرفت. در هجدهم دسامبر سال ۱۹۳۴ رایت دوباره از بیرران دیدن کرد و بدین ترتیب تقاضای نقشهبرداری از نواحی اطراف آبشار را داد.
یکی از این نقشه برداریها توسط شرکت مهندسی فیاب از شهر تاون پنسیلوانیا صورت گرفت که کار اصلی آنها اندازهگیری تمامی سنگ ریزهها، درختان و تهیه نقشه [[مکاننگاری|مکان نگاری]] را در بر میگرفت و در
طبق گزارشها شاگردان رایت در تالسین که کافمن بزرگ در ۲۲ سپتامبر در میلواکی بود، یعنی ۹ماه پس از اولین ملاقاتشان، و در صبح زود یکشنبه رایت را به خانهاش دعوت کرد تا با این خبر که قبل از صرف نهار تمایل به دیدن وی دارد، رایت را غافلگیر کند. او نمیتوانست بیش از این منتظر بماند تا برنامههای رایت را ببیند.
خط ۸۸:
[[پرونده:FallingwaterPathway.jpg|بندانگشتی|280px|چپ|جلوی خانه برای ورود به خانه آبشار]]
طرح داخلی این خانه آبشاری یک ناحیه را برای نشستن شکل میداد، که این نیز توسط رایت برنامهریزی شده بود.
خانه آبشاری به عنوان یکی از بزرگترین شاهکارهای رایت برای هر دو خاصیت پویایی اش و نیز برای پیوستگی و یکپارچگی اش به طرز قابل توجهی با محیط پیرامونش وفق داده شده بود. خانه آبشاری به عنوان یک [[سبک معماری]] خاص از فلسفه سازمانی و ذاتی رایت معرفی شد. اشتیاق و علاقه شدید رایت به [[معماری ژاپنی]]
معمار ژاپنی معاصر بنام تادوا آندو اینگونه نظرش را بیان میکند که: «من فکر میکنم رایت مهمترین جنبه معماری (یعنی همان طرز صحیح بکارگیری فضاها) را از ژاپنیها یادگرفتهاست. وقتیکه من از خانه آبشاری در پنسیلوانیا بازدید کردم حس تشخیص و دقت فضایی یکسانی را حس کردم اما چیزی که توجه مرا به خود جلب کرد صداها و آواهای دلانگیز طبیعت بود که در آن خانه به خوبی شنیده میشدند .»
خط ۹۵:
بخاری اصلی در اتاق نشیمن از تجمع سنگهای سائیدهای تشکیل میشد که در زمین آن منطقه و نیز برای ساخت سقف خانه مذکور نیز از آنها استفاده شده بود. لبه سنگها که تا پائین زمین برآمدگی داشتند در امتداد کف اتاق نشیمن بدین خاطر بود تا این مکان هارمونی قابل توجهی را بین محیط خارج و داخل ایجاد کند.
رایت در ابتدا عقیده داشت که لبهها باید همتراز با کف شوند، اما حالت ایجاد شده یکی از نقاط مورد علاقه خانواده کافمن بود؛ بنابراین آقای کافمن پیشنهاد کرد که «سنگها باید به همان شکل طبیعی خود باقی بمانند.» سنگهای کف صیقل داده شدند در حالیکه قلب خانه از حالت صاف و دشت گونه خود درآمد تا تأثیر برآمدگیهای صخرههای خشک را که بر اثر طوفان به وجود آمده بودند را نشان دهد.
یکپارچگی با مد نظر قرار دادن جزئیات بسیط و کلی تا جزئیات ریز و فرعی اعمال شد. برای مثال، آنجا که شیشهها روی دیواره سنگی نصب شدند از هیچ چارچوب فلزی استفاده نشد. شیشهها و برشهای عمودی آنها در یک قسمت گود در میان سنگ کاریها نصب شدند، بنابراین دیوارههای سنگی با شیشه کاری (اعمال شده در برخی قسمتها)
پس از اینکه خانه آبشاری برای بازدید عموم گشایش یافت، سه طاقنمای بدون سقف در مسیر خانه جرکافمن حصارکشی شد تا بازدید کنندگان موزه بتوانند در آخر بازدیدشان از خانهای که وگذار شده بود و با کمک راهنمای تور از کمیسیون پنسیلوانیای غربی منظره اطراف را نیز مشاهده کنند. کافمن کوچک داخل ساختمان را خود طراحی کرد تا بطرز خاصی متمایز از دیگر طرحهای [[معماری داخلی]] رایت باشد.
طرح خانه آبشاری الهام گرفته از داستان وندام است که گفته شده بود در سال ۱۹۵۹ آلفرد در کوهستان راشمور سکونت گزید (فیلم هیچکاک بنام رفتن به شمال از راه شمال غرب).
|