کاربر:Darth Kourosh/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

==== افسانه‌های زندگی حافظ ====

[[تذکره میخانه]] اصلیت حافظ را از کوه‌پایه‌های اصفهان می‌داند. این کتاب نقش بزرگی در آفرینش افسانه‌های زندگی حافظ داشته به طوری که در قسمتی از کتاب نقل شده که حافظ در شب بیست‌وسوم ماه رمضان و به دست [[علی ابن ابی طالب]] شاعر شده‌است.

 

==== گردآورنده دیوان حافظ ====

 

==== تفأل به دیوان حافظ ====

 

==== استناد به اشعار ====

=== تاریخ زمان حافظ ===

[[تاریخ آل مظفر]] کتابیست به تألیف [[محمود کتبی|محمود کُتُبی]] و به تحشیه و احتمام [[عبدالحسین نوایی]] است. این کتاب، شرح احوال سلاطین آل مظفر است و حاصل خلاصه و روان‌سازی کتاب [[مواهب الهی]] و مشاهدات خود کُتُبی است.<ref>{{پک|خواجه‌نوری|۱۳۸۳|ف=منبع‌شناسی تاریخ ایران|ک=کتاب ماه تاریخ و جغرافیا}}</ref> خود کتاب مواهب الهی نیز توسط معین‌الدین بن جلال الدین محمد معلم یزد<ref>{{پک|غنی|۱۳۸۳|ک=تاریخ عصر حافظ: بحث در آثار و افکار حافظ|ص=۳۲}}</ref> (پسر [[مولانا]]) تألیف شده‌است. این کتاب از جهت انشا، یکی از متکلف‌ترین کتب فارسی است.

[[رشید الدین فضل‌الله همدانی]] یکی از چهره‌های درخشان عهد ایلخانان است که کتاب [[جامع التواریخ]] را تألیف کرده. این کتاب از عمده‌ترین منابع تاریخ مغول به‌شمار می‌آید.

شهاب الدین عبدالله خوافی مشهور به [[حافظ ابرو|حافظِ اَبرو]] (درگذشته ۸۳۳ ق) یکی از مورخان بزرگ و نامی ایران است که در دوران فرمانروایی تیمور می‌زیسته. کتاب [[جغرافیای حافظ ابرو]] یکی از کتاب‌های اوست که تأثیر حمله مغول به شهرهای ایران را نشان می‌دهد و اماکن تاریخی اواخر دورهٔ ایلخانان را بررسی می‌کند.<ref>{{پک|خواجه‌نوری|۱۳۸۳|ف=منبع‌شناسی تاریخ ایران|ک=کتاب ماه تاریخ و جغرافیا}}</ref> کتاب دیگر او [[ذیل جامع‌التواریخ رشیدی]] نام دارد که این اثر را حافظ ابرو به دستور [[میرزا شاهرخ گورکانی]] در سال ۸۲۰ نوشته<ref>{{پک|غنی|۱۳۸۳|ک=تاریخ عصر حافظ: بحث در آثار و افکار حافظ|ص=۳۸}}</ref> و در سال ۸۲۳ به او تقدیم کرده‌است.<ref>{{پک|خواجه‌نوری|۱۳۸۳|ف=منبع‌شناسی تاریخ ایران|ک=کتاب ماه تاریخ و جغرافیا}}</ref>

 

== پانویس ==