هما ناطق: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←تولد و تحصیلات: افزودن تاریخ تولد |
|||
خط ۳۱:
هما ناطق قبل از [[انقلاب ۵۷]] با [[سازمان چریکهای فدایی خلق]] همکاری داشت. خود هما ناطق نیز درباره فعالیت سیاسیاش در قبل از انقلاب ۵۷ از خدمتگزاری تاریخی خود به نگاه سیاسیاش میگوید: «با سازمان فداییان، از نظر تاریخی همکاری کردم. یعنی براشون جزوات تاریخی تهیه کردم درباره مالکیت، درباره جنبش دانشجویی، دو سه تا ترجمه کردم. ولی من هرگز در زندگی عضو یک گروه سیاسی نبودم». در جریان انقلاب، جهت بازگشایی [[کانون نویسندگان]] کوشش کرد و در اردیبهشت ۱۳۶۰ به عنوان عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران انتخاب شد.<ref name="بیانیه جمعی"/> پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ و به دنبال [[انقلاب فرهنگی ایران|انقلاب فرهنگی]]، به اجبار به [[فرانسه]] بازگشت.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://iranwire.com/blogs/8631/7673/ |عنوان =هما ناطق، تاریخدان برجسته ایرانی درگذشت | ناشر =ایران وایر |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۳ ژانویه ۲۰۱۶}}</ref>
پس از مهاجرت به فرانسه، مدتی را به تشویق [[غلامحسین ساعدی]] به تحقیق دربارهٔ رابطه ایران و عثمانی و روسیه پرداخت. در سال ۱۳۶۳ به عنوان استاد تمام وقت در مؤسسهٔ پژوهشهای ایرانی [[دانشگاه سوربن]] مشغول به کار شد. ناطق در این سالها به نقد اندیشهها و کردههای سیاسی خود به ویژه در دوران انقلاب پرداخت و از مشارکت خود در آن اظهار پشیمانی کرد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی =http://www.radiofarda.com/content/f3-nategh-writing-activity/27467342.html |عنوان =آجودانی: هما ناطق بعد از انقلاب به نقد همهجانبه فکری خودش پرداخت | ناشر =رادیو فردا |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۴ ژانویه ۲۰۱۶}}</ref><ref>[https://kayhan.london/fa/1394/10/14/%D8%A8%D9%87-%DB%8C%D8%A7%D8%AF-%D9%87%D9%85%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D8%B7%D9%82%D8%9B-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D9%85-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%85-%DA%A9%D9%87-%D9%84%D8%B9%D9%86%D8%AA-%D8%A8%D8%B1-%D8%AE به یاد هما ناطق؛ «خودم کردم که لعنت بر خودم باد!»]</ref> وی در این باره
<blockquote>گه زدم. و به قول [[صادق هدایت]] اکنون آن گه را «قاشق قاشق» میخورم و پشیمان از خیانت به ایران، گوشهای خزیدهام تا چه پیش آید. گرچه قرنها پیش از این [[طالب آملی]] گفته بود: "پای ما کج، راهبر کج، قصد کج، گفتار کج!" بدا که شور چنان ورم داشت که اندوختهها و دانستهها را به زبالهدانی ریختم و در همرنگی با جهل جماعت به خیابانها سرازیر شدم.<ref>[https://www.radiozamaneh.com/254251 هما ناطق: مرجع، منبع، سرمایه]</ref></blockquote>
هما ناطق به جهت تخصصی که درباره [[انقلاب مشروطه|مشروطه]] داشت، درباره مشروطه نظرات جالب توجهی داشت که بعضا با روایت غالب همخوان نبوده است. ناطق در گفتوگویی درباره نقش پررنگ مذهب در سیاست دهههای اخیر در ایران به نکتهای تاریخی و جالب توجه اشاره می کند و آن اینکه نفوذ مذهب و به تبع آن، روحانیت در جامعه، بر خلاف تصور از دوران مشروطه و پس از آن پیریزی شده بود: «هرچقدر که ما از انقلاب مشروطه به پیشتر میریم، مذهب در ایران بیشتر تقویت میشه و حتی من به شما نمونهای را بگم که پیش از انقلاب مشروطیت، ایران پر بود از مدارس فرنگی ... حتی مدرسه آمریکایی در تبریز. چندین مدرسه آمریکایی، روسی، چندین مدرسه فرانسوی، چندین مدرسه ایرانی که معلمین فرانسوی داشتند، ایجاد شده بود. بعد از مشروطیت همه این ها برچیده شد به خاطر نفوذ بیش از پیش روحانیت». او همچنین معتقد بود این مهاجرین و تبعیدی ها بودند که گفتار و نوشتار مشروطه را شکل دادند و بر آن دمیدند و در راستای آن فعالیت کردند و نقشی برجسته و انکارناپذیر در جاگیرشدن و در نهایت پیروزی این جنبش داشتند.
یکی از دلیلهایی که کارهای هما ناطق را معتبر و قابل استناد میکند، شیوه ی برخورد او به تاریخ است. او در مورد شیوهی کارش، در پیشدرآمد «روحانیت از پراکندگی تا قدرت: ۱٩٠٩-۱٨۲٨» نوشته است: در راه و رسم پژوهش تاریخی، بیشتر از روش مورّخان فرانسوی پیروی کرده ام. از آن میان از [[پل وین]] استاد تاریخ دانشگاه سوربن که "شیوۀ نگارش تاریخ" را درجهت راهنمائی شاگردان رشته تاریخ آراست و هنوز هم تدریس میشود. من هم کوشیده ام دانشجووار از آن متن و پژوهشهای دیگری از این دست بهره گیرم. ناطق در سال ۲۰۰۵ عنوان دکتری افتخاری [[مؤسسه ملی زبانها و تمدنهای شرقی]]<ref>(INALCO)</ref> را کسب کرد.<ref name="بیانیه جمعی"/>{{سخ}}
== زندگی شخصی ==
|