پروتوزوآ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 28317759 از 5.237.18.233 (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۱:
[[پرونده:Leishmania donovani 01.png|بندانگشتی|چپ|250px|''[[لیشمانیا]] دونووانی'' (''Leishmania donovani'') یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در [[مغز استخوان]].]]
[[پرونده:Euglypha.jpg|بندانگشتی|250px|پروتوزوآ موجوداتی را گویند که در آب شیرین، آب شور، و در خاک در انواع مختلفی از گیاهان پرورش می‌یابد. این نگاره نمونه‌ای از یکی از شاخه‌های گونهٔ (Euglypha) را نشان می‌دهد. هستهٔ تک‌یاخته در فاصلهٔ کمی به سمت چپ از مرکز تصویر به راحتی قابل تشخیص است.]]
'''تک‌یاختگان''' (همچنین پروتئوزوآ، پروتئین‌های چندگانه) جانورانی کوچک با اندازه‌ای کمتر از ۱۰۰ میکرومتر هستند که میکروب‌ها را شکار می‌کنند. در یک گرم خاک زراعتی [[مناطق معتدله]] می‌توان ۳۰ هزار یا ۴۰ هزار پروتوزوآ را مشاهده کرد. این جانوران به ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متری عمق خاک محدود می‌شوند و در خلل و فرجی که هم اندازه آن‌ها است جای می‌گیرند. پروتوزوآهایی که در خاک زیست می‌کنند به ۳ گروه طبقه‌بندی می‌شوند: گروه اول [[تاژک‌داران]]، گروه دوم آمیب‌ها و گروه سوم [[مژک‌داران]] هستند. اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به‌طور کامل مشخص نشده‌است. پروتوزوآها در تجزیه اولیه ماده آلی خاک نقش دارند. آن‌ها ذرات آلی را جذب و فرایند سازی می‌کنند. همچنین در [[دستگاه گوارش]] تعدادی از جانوران خاکزی مانند موریانه‌ها که نقش قابل توجهی در تجزیه مواد سلولزی دارند، انواعی از پروتوزوآها زیست می‌کنند. بخش قابل توجهی از اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به فعالیت آن‌ها در رابطه با پتانسیل آب، خاک و ویژگی‌های منافذ خاک مربوط می‌شود.<ref>ابراهیمی، رزیتا: زندگی در خاک. با جانداران خاکزی آشنا شویم! بخش دوم و پایانی. یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۶.</ref>
 
'''توضیح''': پروتوزوئات (همچنین پروتئوزا، پروتئین‌های چندگانه)تک‌یاختگان یک اصطلاح غیررسمی برای [[تک‌یاخته‌ها]]، [[یوکاریوت]]ی است که به صورت مستقل (غیر انگلی) و/ یا [[انگل]]ی هستند که از مواد ارگانیک مانند [[میکروارگانیسم]]‌های دیگر یا بافت‌های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/?id=sYgKY6zz20YC&pg=PA130&lpg=PA130&dq=panno+the+cell#v=onepage&q=panno%20the%20cell&f=false|title=The Cell: Evolution of the First Organism|last=Panno|first=Joseph|date=14 May 2014|publisher=Infobase Publishing|isbn=978-0-8160-6736-7|language=en}}</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/?id=2zVqBgAAQBAJ&pg=PA9&dq=bertrand+microbiology#v=snippet&q=endocytosis&f=false|title=Environmental Microbiology: Fundamentals and Applications: Microbial Ecology|last=Bertrand|first=Jean-Claude|last2=Caumette|first2=Pierre|last3=Lebaron|first3=Philippe|last4=Matheron|first4=Robert|last5=Normand|first5=Philippe|last6=Sime-Ngando|first6=Télesphore|date=2015-01-26|publisher=Springer|isbn=9789401791182|language=en}}</ref>

از دیدگاه تاریخی، پروتوزوها به عنوان «حیواناتی یک سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای حیوانی مانند [[جنبنده|جنبش]] و [[درندگی|شکار]] و عدم وجود [[دیواره یاخته]]؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/?id=RawZTwEACAAJ&dq=brock+biology+of+microorganisms+13th|title=Brock Biology of Microorganisms |last=Madigan |first=Michael T. |date=2012 |publisher=Benjamin Cummings |isbn=978-0-321-64963-8}}</ref><ref>{{Cite book |url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK8325/ |title=Protozoa: Structure, Classification, Growth, and Development |last=Yaeger |first=Robert G. |date=1996 |publisher=NCBI|access-date=2018-03-23|isbn=978-0-9631172-1-2}}</ref> هرچند روش سنتی گروه‌بندی پروتئوزا در مورد حیوانات، دیگر معتبر نیست، این اصطلاح همچنان به صورت غیررسمی به منظور شناسایی ارگانیسم‌های تک‌یاخته‌ای که می‌توانند مستقل حرکت کنند و از طریق [[دگرپروردگی]] تغذیه شوند، استفاده می‌شود.
 
در برخی از روش‌های [[آرایه‌شناسی (زیست‌شناسی)|آرایه‌شناسی]]، '''تَک‌یاختِگان'''<ref>واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب</ref> ('''پروتوزوآ''' یا '''پروتوزوئرها''' (Protozoa)) دسته بزرگی از [[یوکاریوت]]‌های [[جانداران تک‌یاخته‌ای|تک‌یاخته‌ای]] هستند.