وحشی بافقی: تفاوت میان نسخه‌ها

وحشی دو منظومهٔ عاشقانه دارد. یکی [[ناظر و منظور]] که عشق [[همجنس‌گرا|همجنس‌گرایانهٔ]] پسران شاه و وزیری را بر یکدیگر روایت می‌کند، و دیگری [[فرهاد و شیرین]] یا [[شیرین و فرهاد]] به استقبال از [[خسرو و شیرین]] [[نظامی گنجه‌ای]]. مثنوی نخستین به سال ۹۶۶ به پایان رسید و ۱۵۶۹ بیت است و امّا مثنوی دوم که از شاهکارهای ادب [[دراماتیک]] پارسی است، هم از عهد شاعر شهرت بسیار یافت لیکن وحشی بیش از ۱۰۷۰ بیت از آن را نساخت و باقی آن را [[وصال شیرازی]] شاعر مشهور سده سیزدهم هجری (م ۱۲۶۲) سروده و با افزودن ۱۲۵۱ بیت آن را به پایان رسانیده‌است. شاعری دیگر به نام [[صابر شیرازی]] بعد از وصال ۳۰۴ بیت بر این منظومه افزود.