مقاومت (روانکاوی): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز انتقال از رده:واژگان روانکاوی به رده:واژگان روانکاوی اصلاح فاصله مجازی رده‌انبوه |
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۱:
'''مقاومت در روانکاوی''' نیرویی است در درون بیمار که بر ضد فرایند درمانی و تکلیف کشف و حل تعارض روان آزرده وار و حتی به قیمت تداوم علائم روان آزرده وار یا گسترش آنها، برای حفظ سرکوبی عمل می‌کند.
تلاشی است که بیمار از طریق آن با خطرات احتمالی حاصل از شرکت جویی او در درمان، سازگار می‌شود؛ بنابراین مقاومت تقریباً در تمام اعمال بیمار تجلی می‌کند مثل: تداعی‌ها،
== تجلی مقاومت ==
خط ۷:
== شناسایی مقاومتها ==
نامأنوس، با «خود»: برای مراجع بیگانه هستند. در نتیجه، تشخیص و پیگیری و درمان این نوع مقاومتها آسانتر است و مراجع، در تجزیه و تحلیل آنها، با میل و رغبت با درمانگر همکاری خواهد کرد.
نکته: مهمترین مشکل جریان درمان [[روانکاوی]] حل و فصل مقاومتها است.
برای شناخت مسائل در درمان به تداعی‌های مراجع نیازمندیم. یعنی جهت شناسایی و درک مقاومت از مراجع می‌خواهیم که به تداعی آزاد بپردازد. هنگامی که بیمار به تداعی روی نمی‌آورد و بر توضیح‌های خود از وقایع زندگی به عنوان واقعیت‌ها و نه تخیلات،
درهنگام گوش کردن به تداعی‌های بیمار از خود بپرسید: آیا او به‌طور ناآگاهانه یا معنی دار به سمت چیزی می‌رود یا از آن دور می‌شود. آیا مطلب عمیق‌تر می‌شود یا سطحی می‌شود. آیا بیمار چیز مهمی را اضافه می‌کند یا دارد وقت می‌گذراند. اگر بنظر می‌رسد که او به سمت مطلبی می‌رود یا از مطلبی دور می‌شود درمانگر آن را به عنوان مقاومت تشخیص داده و صبر می‌کند تا مطلب به اندازه کافی روشن شود.
خط ۱۷:
{{پانویس}}
* Ralph.greenson,the technique and practice of psycho_analysis
* دوانلو، حبیب. (۱۳۹۱). قفل گشایی ناخودآگاه (ترجمه عنایت خلیقی سیگارودی). تهران:انتشارات ارجمند
[[رده:روانکاوی]]
| |||