شروه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Masood.p.t (بحث | مشارکت‌ها)
جز مقاله شروه خوانی
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Masood.p.t (بحث | مشارکت‌ها)
جز شروه خوان
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۷:
اما در بحث تاثیر گذاری  و پذیرفته شدن شروه برای شنونده نکات مختلفی موثر است ، شروه خوان زمانی  میتواند تاثیر عمیق بر مخاطب بگذارد که هزار نکته غیر حُسن خواندن بباید تا که مورد قبول طبع و خاطر شنونده قرار گیرد یعنی به غیر از صدای خوب و مناسب، وجود شرایط دیگری نیز در تاثیرگذاری یک اثر هنری مانند آواز و به تبع آن شروه که نوعی از آواز است موثر میباشد. بینش و دانش هنرمند ،داشتن نگاه مادی یا معنوی به هنر خود، شخصیت و پرستیژ اجتماعی،..... بصورت عموم و در مورد خوانندگی و در فرم مورد نظرما،یعنی شروه خوانی و آگاهی خواننده از معانی شعر و تلفیق و ادای صحیح آن با نغمات و همچنین آشنایی با لحن، اسامی، موقعیت و کاربری متناسب شعر و نغمه با آن ، مقام یا گوشه و گرده پیام آنها می باشد.نکته مهم دیگری که در خوانندگی و خاصه در شروه خوانی وجود دارد عطر صداست که مربوط به درون هنرمند است. عطر صدا محتوای فرهنگی و صداقت هنرمند را بیان می کند. صدای معطر از معنویت یک هنرمند سرچشمه می گیرد به تعبیر دیگر یعنی اینکه هنرمند نباید دارای رذایل و نکات ناپسند اخلاقی باشد و در بحث ما اگر اثر شروه بخواهد یک تاثیری درونی بر حالات افراد داشته باشد باید حس برانگیزاننده ایجاد کند ، این حس ملهم و متاثر از خواننده است .
 
مخاطب باید به او اعتماد کند تا واقعاً تحت تاثیر او قرار بگیرد. فرض کنید خواننده ای که به مال اندوزی و یا سایر رذایل اخلاقی اشتهار داشته و حال بیاید شعری را با مضامین عشق و عرفان، مکارم اخلاقی و یا وصف هجر یار بخواند و چون خواننده محلی و فولکلور هست و مردم وی و حالات و رفتارش را میشناسند بدان معنا نمی توانند با اثرش ارتباط برقرار و آن حس را قبول کنند. شاید ذکر موردی در این زمینه جالب باشد، سالیان پیش یکی از شروه خوانان خوب و معروف ، در اوج دوره هنری خود بود و با اقبال عمومی خوبی روبرو بود که داستان شکست عشقی و غم هجر یار همراه با شهرت وی فراگیر شد و مخاطب هنگامی که دوبیتی های فایز را با صدای جانسوز ایشان می شنید و چون این داستان را می دانست واقعاً تحت تاثیر صدای وی قرار می گرفت.
 
اما نکته دیگر در مبحث شروه خوانی تلفیق صحیح شعر با الحان است که این موضوع به میزان آگاهی و درک شروه خوان از معانی شعر و نغمه ها بستگی دارد. هر شعر پیامی برای مخاطب دارد و باید با لحنی خاص خوانده شود که مناسب حالت آن باشد، مثلاً اشعار مثنوی نی نامه مولانا بصورت مثنوی خوانی در شوشتری خوانده میشود و یا شاهنامه یا نسخه حضرت عباس (ع) در تعزیه را در دستگاه چهارگاه که لحن حماسی دارد خوانده می شود، در حال حاضر چاووشی را در آواز چهارگاه می خوانند . جالب است که بدانید چاووشی خوانی در قدیم در لحن و مقام بیات ترک اجرا می شده است. بیات ترک یا زَند لحنی است که برای ندا دادن و یا بیان خبر بکار می رود نمونه مشهور این لحن  اذان ماندگار مرحوم موذن زاده اردبیلی است که در بیات ترک می باشد . چاووشی خوان فردی بوده که از صدای خوش و دارای وسعت صدا بهره مند بوده که پیشاپیش قافله زوارزوّار، اشعاری را با صدای بلند برای با خبر شدن مردم از ورود و یا خروج زوّارآنان  می خوانده است و خواندن آن در لحن بیات ترک نیز درست تر می بوده است .
 
تنوع الحان و گوشه ها نیز تقربیا در 6 بخش (گرده )تقسیم بندی می شوند . منظور از گرده، گوشه و اندکی با احتیاط مقام گونه در موسیقی است که خوانندگان این نوع از موسیقی محلی به اجرای بیش از زمان معمول  یک گوشه و اجرای انگاره ای آن می پردازند و این گرده ها عبارتند از