معماری شهر آتن: تفاوت میان نسخه‌ها

دولت شهر [[آتن]] در سال۱۵۸۰ق. م پایه‌گذاری شد و در همین زمان معبد آتنا در محوطه آکروپلیس ساخته شد. بعد از اتحاد آتیکا تحت رهبری آتن در قرن هشتم ق. م به اقتدار و وسعت شهر پیوسته افزوده شد. آکروپلیس که در این زمان تمام شهرهای یونانی را در خود جای می‌داد، یا همچون آتن به تدریج به بخش مقدس و مقدس شهر بدل شد، و یا همچون میلتوس تخلیه شد و به خارج از محدوده شهر قرار گرفت. آگورا نیز در مکانی که قبلاً بازار و محل گردهمایی بوده، بر سر جاده پاناتنائیک، قبل از شروع سربالایی جاده به طرف آکروپلیس شکل گرفت (موریس،1373: 48-41).<ref name="ReferenceA">موریس، جیمز(1373)، تاریخ شکل شهر تا انقلاب صنعتی، ترجمه راضیه رضازاده، چاپ دوم، انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه علم و صنعت، تهران</ref>

 

در مجموع معماری دوره کلاسیک آتن را می‌توان چکیده تأثیرات اجتماعی، سیاسی و مذهبی آن ملت دانست که به رهبری و پشتیبانی «فیدیاس»، معمار، پیکر تراش، و وزیر هنر وقت، به اوج رونق خود رسید. معماری این دوره بیشتر حجم و وضوح هندسی است تا معماری فضاهای داخلی. چنان‌که درون خانه یا حرم معبد به دلیل اینکه برای اجتماع شهروندان طراحی نشده، بدون استثنا بسیار کوچک بوده و فقط مجسمه یک خدا را درون خود جای می‌داده است (هانری، 1381: 40).<ref>هانری، استیلن(1381)، دائرةالمعارف معماری جهان، ترجمه نادر روزرخ، چاپ اول، انتشارات فرهنگیان، تهران.</ref>

 

در طراحی فضاهای شهری آتن ارجحیت بر جامعه به جای تک تک اشخاص بوده و این فضاها طوری ساخته شده‌اند که بیشترین تعاملات ممکن در آن انجام می‌پذیرد. به عبارت دیگر تأکید برجامعه به جای فرد در فضاسازی شهر آتن محسوس و قابل مشاهده است (موریس، 1373: 36).<ref name="ReferenceA"/>

 

== منابع ==

* موریس، جیمز(۱۳۷۳)، تاریخ شکل شهر تا انقلاب صنعتی، ترجمه راضیه رضازاده، چاپ دوم، انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه علم و صنعت، تهران

* هانری، استیلن(۱۳۸۱)، دائرةالمعارف معماری جهان، ترجمه نادر روزرخ، چاپ اول، انتشارات فرهنگیان، تهران.

* خوشنویس، احمد میرزا کوچک(۱۳۸۵)، دولت شهر آرمانی ایرانی مفهوم فضای شهری ایرانی، باغ نظر(۶): ۱۱۸–۱۰۱.