زبان‌های تخاری: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان تخاری از زبانهای هندواروپایی می باشدکه درغرب چین(حوالی شهرکاشغر) دارای گویشورانی بوده وبه تخاری a-b-cتقسیم می گردد زبان تُخاری شاخه‌ای از خانوادهٔ زبان‌های هندواروپایی است که دو زبان از آن شناخته شده‌است: تخاری شرقی (یا تُرفانی یا تخاری A); تخاری غربی (یا تخاری B). این دو زبان در ....این زبان درقرن 8میلادی منقرض گردیده است.شهرهای فعلی کوچا(kuchaوkorla)در غرب شهراورومچی مرکزاستان سین کیانگ چین ودر شرق شهرکاشغر ودرکل حوزه واحه تاریم درغرب چین محل زندگی گویشوران این زبان بوده است.این زبان مانندزبانهای لاتینی یونانی آلبانی بالتیکی ژرمنی وسلتی ازگروه زبانی کنتمcentumمی باشدوجوداین زبان که ازگروه زبانی centemبوده آنهم درمرزمیان گروه ساتم زبانهای هندواروپایی بازبان چینی یعنی منتهی الیه شرقی زبانهای satemقابل تامل می باشدچون گویشوران گروه زبانیcentemدراروپای غربی ساکن بوده ومی باشند.تُخار نام قومی ساکن تخارستان بود که در سدهٔ سوم پیش از میلاد در نواحی کوچا و تورفان در شمال شرقی سرزمینی که بعدها ترکستان شرقی یا ترکستان چین خوانده شد، به سر می‌بردند. مردمانی نیرومند بودند و به یکی از زبان‌های وابسته به گروه زبانی هند و اروپایی سخن می‌گفتند که به زبان تخاری معروف است. هرچند این زبان شرقی‌ترین زبان شناخته شدهٔ هند و اروپایی است، اما از لحاظ بخش‌بندی ساتم-کنتوم، به شاخهٔ غربی یا کنتوم تعلق دارد.تخاردرعین حال نام یکی ازولایات افغانستان می باشد.درزبان تخاری شاخه b به منnas وبه توtuweوبه اوsuگفته شده امابه ماwesبه شماyes وبه آنهاcayگفته می شود.تُخارستان نام سرزمین باستانی وسیعی بوده که قسمت‌های وسیعی از مناطق شرقی ایران باستان ازجمله غرب منطقه سین کیانگ چین را دربر می‌گرفت. قلمروتخارهای باستان از شمال با سرزمین سُغد و آمودریا و از مشرق به چین و از جنوب به هندوستان و رشته‌کوه هندوکش افغانستان وازجمله استان تخارافغانستان محدود بوده‌است درواقع سین کیانگ یاترکستان چین درابتدا ایرانی زبان بوده است وبستر زبانهای فارسی میانه تورفانی.تخاری وختنی بوده است

در اثر افزایش تعداد مهاجرین، جمعیت قبایل آریایی و ایرانی رو به کاهش گذاشت و کم‌کم در جمعیت غالب ذوب شدند، در قرن نهم (۸۴۰ میلادی) به علت بروز قحطی و خشکسالی و بحران اجتماعی در فلات مغولستان، تعداد زیادی از مغول‌ها از محل سکونت خود مهاجرت و به سرزمین سین کیانگ وارد شدند که از اختلاط مهاجرین و سایر اقوام ترک با ساکنان بومی (سکاها- آریائی‌ها) نژاد جدیدی به وجود آمد که بعدها به اویغورها معروف شدند.