برده‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
removing religious beliefs and not referenced contents
برچسب‌ها: حذف حجم زیادی از مطالب منبع‌دار ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با نرم‌افزار آی‌اواس
خط ۱۴۷:
در ادیان ابراهیمی و به‌ویژه در سه دین آخر یعنی (یهودیت، مسیحیت و اسلام) برده‌داری وجود داشته‌است؛ و عالمان دینی با آیاتی از [[کتاب مقدس]] و [[قرآن]] نفس وجودی آن را توجیه کرده‌اند. یکی از اسامی خداوند [[رب]] است که در مقابل [[عبد]] یا [[بنده]] قرار دارد، دو نوع بندگی وجود دارد یکی بندگی برده‌ای برای صاحب خود و دیگری بندگی برای پروردگاری که در جایگاه ارباب آسمانی قرار داشته و به اعتقاد این ادیان سزاوار اطاعت مطلق است و این کیفیت با اندک تغییراتی در ادیان مذکور وجود داشته‌است، در فارسی برای بردهٔ زن [[کنیز]] و برای برده مرد [[غلام]] اطلاق می‌شود، برده به مثابه کالایی که حقوق انسانی ندارد قابل خرید و فروش است، یک ارباب می‌تواند کنیز خود را در اختیار مرد دیگری بگذارد تا آن مرد از وی کام جنسی برگیرد، بردگانی که از اربابان زمینی خود می‌گریزند همواره در احادیث از قول محمد مطرود هستند. مسلمانان به استناد صریح آیه ۲۴ [[سوره نساء]] و آیات دیگر قرآن در جنگ با کفار حق و اجازه آن را از الله دارند که زنان کفار را به اسارت و به بردگی (کنیزی) برگیرند. محمد نیز با عمل به این آیه قرآنی در جنگ‌ها و [[غزوات]] (جنگهایی که خود پیامبر در آن‌ها شرکت داشتند) زنانی را به کنیزی و همسری در اختیار گرفت.
 
[[ریحانه]] دختر عمرو بن جنانه از طایفه بنی عمرو بن قریظه یکی از آن زنان محمد بود که در جنگ با بنی قریظه شوهر، برادر و پدر او را مسلمانان کشته بودند و پیامبر اسلام او را برای همسری در اختیار گرفت.<ref>تاریخ طبری، صفحه ۱۰۹۱–۱۰۹۲</ref> [[صفیه دختر حیی بن اخطب]] زن [[کنان ابن ربیع]] نیز از دیگر زنان محمد بود که در [[غزوه خیبر]] به غنیمت مسلمانان درآمده بود. شوهر او به دلیل اینکه جایگاه گنج پنهان قبیله ر ا بازگو نمی‌کرد از سوی [[علی بن ابوطالب]] مورد بازجویی قرار گرفت و سپس با نشان‌دادن محل نگهداری گنج توسط [[محمد بن سلمه]] سر بریده شد.<ref>منتهی الآمال قمی جلد ۱، صفحهٔ ۸۳</ref><ref>تاریخ طبری، صفحه ۱۸۲۵–۱۸۳۴</ref><ref>قضاوت عبدالرحمان، برگ ۹۸و۱۳۸-عایشه بعد از پیغمبر، برگ ۲۰۸</ref> البته تمام تلاش محمد بر این بود که برده داری را در میان اعراب باطل کند اما موفق نشد بنابراین شیوه برده داری را اصلاح نمود و آزاد کردن بردگان را عملی بسیار شایسته و کفاره ای واجب برای برخی گناهان اعلام کرد .
 
بردگان اکثراً افرادی بودند که از جهت فرهنگی و آموزشی و مهارتی دارای نقص بودند به همین دلیل با تعداد بالایی که در جوامع داشتند اگر به یکباره آزاد می‌شدند دچار هرج مرج فقر و هزاران مشکل دیگر ایجاد می‌کردند قوانین اسلامی به بهترین نحو با این مسئله مبارزه کرد با آزاد کردن بردگان به صورت‌های گوناگون و بهانه‌های مختلف مانند آزاد کردن بنده به جای کفارات و… گونه‌های دیگر در جهت از بین بردن واقعی برده داری اقدام کرد تا هم بردگان با رشد در جامعه اسلامی خوی و اخلاق اسلامی پیدا کنند وبا یادگرفتن مهارت‌های شغلی در زمان آزادی بتوانند از عهده زندگی آزادانه و فردی فائق آیند.
 
امام علی بن حسین زین العابدین هر ساله تعدادی برده خریداری می‌کرد و با تعلیم دادن آنها بعد از پایان یک سال آنها را آزاد می‌کرد تا زندگی آزادانه داشته باشند گفته شده بعد از گذشت سالیان متمادی محله ایی از همین آزاد شدگان امام سجاد در شهر مدینه به وجود آمده بود.<ref>کتاب سیره پیشوایان اثر مهدی پیشوایی</ref>
 
== آمار برده‌داری ==