'''مانوئل کاندیدو پینتو دی اُلیویرا ''' {{به پرتغالی|Manoel Cândido Pinto de Oliveira}} (زادهٔ ۱۱ دسامبر ۱۹۰۸ -– درگذشتهٔ ۲ آوریل ۲۰۱۵) کارگردان صاحب سبک [[پرتغال]]ی بود که از دهه پنجاه تا ۲۰۱۵ به فیلم‌سازی مشغول بود. ''نقاش و شهر'' (۱۹۵۶)، ''نان'' (۱۹۵۹)، ''وسوسه مسیح'' (۱۹۶۳)، ''مادر باکره'' (۱۹۷۵)، ''سفر به آغاز جهان'' (۱۹۹۷) و ''تصویر سخنگو'' (۲۰۰۳) از مشهورین فیلم‌های او به شمار می‌روند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://zamaaneh.net/jahed/2007/04/post_39.html|عنوان=ادای دین به لوئیس بونوئل|تاریخ بازدید=|ناشر=رادیو زمانه|تاریخ=۱ اردیبهشت ۱۳۸۶|زبان=فارسی}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref> او پس از سال‌ها کارگردانی، تنها در سه دهه اخیر شهرت جهانی پیدا کرده‌بود. او برای مدتی پیرترین کارگردان فعال جهان بود. الیویرا با وجود سن بالا همچنان در عرصه فیلم‌سازی فعالیت می‌کرد و به فیلم‌سازی ادامه می‌داد.<ref name="Ss">{{یادکرد وب|نشانی=http://isna.ir/isna/NewsView.aspx?ID=News-1671760|عنوان=پیرترین فیلم‌ساز در قید حیات سینما ۱۰۲ ساله شد|تاریخ بازدید=|ناشر=ایسنا|تاریخ=۲۰ آذر ۱۳۸۹|زبان=فارسی}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref> آخرین فیلم کامل او در سال ۲۰۱۴ در [[هفتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز]] به نمایش درآمد.
دوران فعالیت الیویرا از عصر [[فیلم صامت|فیلم‌های صامت]] تا فیلم‌های دیجیتالی ادامه یافت.
