رشته‌کوه بینالود: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mohamad4439 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Mohamad4439 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۴:
'''رشته‌کوه آلاداغ-بینالود''' به طول تقریبیِ ۱۳۰ کیلومتر، از شمال شهر [[نیشابور]] تا جنوب غربی شهر [[قوچان]] کشیده شده است و جلگه و [[شهرستان نیشابور|دشت نیشابور]] را از دشت مشهد و قوچان جدا می‌کند. بلندترین نقطهٔ رشته‌کوه بینالود، [[قله شیرباد|قلهٔ شیرباد]] با بلندی ۳۳۳۹ متر است که در شمال روستای [[بوژان (نیشابور)|بوژان]] (شمال شرقی شهر نیشابور) قرار گرفته است. ولی قلهٔ بینالود، با وجود ارتفاعِ کمتر از آن، 3211 متر، معروفیت بیشتری دارد. قله قوچگر با ارتفاع 2890 متر از از سطح دریا، [[فلسکه]] با ارتفاع 3150 متر، [[زشک (قله)|زشک]] با ارتفاع ۲۵۱۵ متر، [[چمن (قله)|چمن]] با ارتفاع 2523 متر و قله زرگران با ارتفاع حدود 3100 متر از سطح دریا از دیگر قله‌های مهم [[رشته‌کوه بینالود]] است.
 
سه رودخانهٔ دائمیِ [[کشف‌رود]]، [[اترک]] و [[کال شور]] از این رشته‌کوه سرچشمه می‌گیرند. افزون بر این، رودخانه‌های نسبتاً کم‌آبی همچون رودخانه‌های [[میرآباد (نیشابور)|میرآباد]]، [[زشک]] و [[طرقبه]]، [[اخلمد]]، [[گرینه (نیشابور)|گرینه]]، [[بوژان (نیشابور)|بوژان]]، [[خرو علیا]]، [[بار (نیشابور)|بار]]، [[درود (نیشابور)|درود]] و [[دیزباد علیا]] در دره‌های خرم این منطقه جریان دارند که بخش اعظم آب آن‌ها صرف [[آبیاری]] باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی می‌شود.
 
[[ریواس]] از معروف‌ترین و مرغوب‌ترین گیاهان خودروی این رشته‌کوه به‌شمار می‌رود. در بخش شمال غربی رشته‌کوه بینالود، پوشش درختچه‌های ارس به‌شکل تنگ دیده می‌شود. برف و یخِ حاصل از بارش‌های زمستانه و بهاره، غالباً تا اوایل فصل تابستان در قله‌ها باقی می‌مانَد.