'''منطق فازی''' {{انگلیسی|fuzzy logic}} شکلی از [[منطق‌های چندارزشی]] بوده که در آن مقادیر[[ارزش درستیمنطقی]] متغیرها ممکن استمی‌تواند هر [[عدد حقیقی]] بین ۰ و ۱ و خود صفر و یکآن‌ها باشد. این منطق به منظور به‌کارگیری مفهوم درستی جزئی،جزئی به‌کارگیری می‌شود، به طوری که مقادیرمیزان آندرستی می‌تواند هر مقداری بین کاملاً درست و کاملاً غلط باشد، به‌کارگیری می‌شودباشد.<ref>{{cite book|last1=Novák, V.|last2=Perfilieva, I.|last3=Močkoř, J.|title=Mathematical principles of fuzzy logic|date=1999|publisher=Kluwer Academic|location=Dordrecht|isbn=978-0-7923-8595-0|ref=harv}}</ref> اصطلاح منطق فازی اولین بار در پی تنظیم [[مجموعه‌های فازی|نظریهٔ مجموعه‌های فازی]] به وسیلهٔ [[دکتر لطفی زاده|پروفسور لطفی زاده]] (۱۹۶۵ م) در صحنهٔ محاسبات نو ظاهر شد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www-bisc.cs.berkeley.edu/zadeh/papers/Fuzzy%20Sets-1965.pdf |title=Zadeh L.A. ,1965, "Fuzzy sets". Information and Control 8: 338–353 |accessdate=۱ مه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070622151801/http://www-bisc.cs.berkeley.edu/zadeh/papers/Fuzzy%20Sets-1965.pdf |archivedate=۲۲ ژوئن ۲۰۰۷ |dead-url=yes}}</ref>واژهٔ فازی به معنای غیردقیق، ناواضح و مبهم (شناور) است.
کاربرد این بخشمنطق در علوم نرم‌افزاری را می‌توان به‌طور ساده این‌گونه تعریف کرد: منطق فازی از منطق ارزش‌های «صفر و یک» نرم‌افزارهای کلاسیک فراتر رفته و درگاهی جدید برای دنیای علوم نرم‌افزاری و رایانه‌ها می‌گشاید، زیرا فضای شناور و نامحدود بین اعداد [[صفر]] و [[یک]] را نیز در منطق و استدلال‌های خود به کار برده و به چالش می‌کشد. منطق فازی از فضای بین دو ارزش «برویم» یا «نرویم»، ارزش‌های جدید «شاید برویم» یا «می‌رویم اگر» یا حتی «احتمال دارد برویم» را استخراج کرده و به کار می‌گیرد. بدین ترتیب به عنوان مثال مدیر [[بانک]] پس از بررسی رایانه‌ای [[بیلان]] اقتصادی یک بازرگان می‌تواند فراتر از منطق «وام می‌دهیم» یا «وام نمی‌دهیم» رفته و بگوید: «وام می‌دهیم اگر…» یا «وام نمی‌دهیم ولی…».
