رآکتور هسته‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند سطح مقطع به متن
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۹:
[[آب سنگین]] در بعضی از انواع رآکتورهای هسته‌ای نیز به عنوان کندکننده نوترون به کار می‌رود. نوترون‌های کند می‌توانند با اورانیوم واکنش بدهند. از [[آب سبک]] یا آب معمولی هم می‌توان به عنوان کندکننده استفاده کرد، اما از آنجایی که آب سبک نوترون‌های حرارتی را هم جذب می‌کنند، [[رآکتور آب‌سبک|رآکتورهای آب سبک]] باید اورانیوم غنی شده یا اورانیوم با خلوص زیاد استفاده کنند، اما [[رآکتور آب‌سنگین]] می‌تواند از اورانیوم معمولی یا غنی نشده هم استفاده کند، به همین دلیل تولید آب سنگین به بحث‌های مربوط به جلوگیری از توسعه [[جنگ‌افزار هسته‌ای|سلاح‌های هسته‌ای]] مربوط است. [[رآکتور آب‌سنگین|رآکتورهای تولید آب سنگین]] را می‌توان به گونه‌ای ساخت که بدون نیاز به تجهیزات غنی سازی، اورانیوم را به [[پلوتونیوم]] قابل استفاده در بمب اتمی تبدیل کند. البته برای استفاده از اورانیوم معمولی در بمب اتمی می‌توان از روش‌های دیگری هم استفاده کرد.
 
کشورهای [[هند]]، [[اسرائیل]]، [[پاکستان]]، [[کره شمالی]]، [[روسیه]] و [[آمریکا]] و [[رژیم صهیونسیتی]] از [[رآکتور آب‌سنگین|رآکتورهای تولید آب سنگین]] برای تولید بمب اتمی استفاده کردند. با توجه به امکان استفاده از آب سنگین در ساخت سلاح هسته‌ای، در بسیاری از کشورها دولت تولید یا خرید و فروش مقدار زیاد این ماده را کنترل می‌کند. اما در کشورهایی مثل آمریکا و کانادا می‌توان مقدار غیر صنعتی یعنی در حد گرم و کیلوگرم را بدون هیچ گونه مجوز خاصی از تولیدکنندگان یا عرضه‌کنندگان مواد شیمیایی تهیه کرد. هم‌اکنون قیمت هر کیلوگرم [[آب سنگین]] با خلوص ۹۸ الی ۹۹ درصد حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ دلار است. گفتنی است بدون استفاده از اورانیوم غنی شده و آب سنگین هم می‌توان رآکتور تولید پلوتونیوم ساخت. کافی است که از کربن فوق‌العاده خالص به عنوان کندکننده استفاده شود از آنجایی که نازی‌ها از کربن ناخالص استفاده می‌کردند، متوجه این نکته نشدند در حقیقت از اولین رآکتور اتمی آزمایشی آمریکا سال ۱۹۴۲ و [[پروژه منهتن]] که پلوتونیوم آزمایش ترینیتی و بمب مشهور [[فت من]] را ساخت، از اورانیوم غنی شده یا آب سنگین استفاده نمی‌شد.
 
== خنک‌کننده‌ها ==