دیوان شمس: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان مادری مولانا جلال‌الدیندر محمددوران بلخیتحصیل زبانو ترکیدانش‌اندوزی بودعلاوه امابر درزبان دوران تحصیلپارسی و دانش‌اندوزیترکی ، زبان عربی را هم آموخت.و همچنین چون در آن زمان زبان اداری و نوشتاری زبان فارسی بوده.برای همین شاهد این هستیم که دیواناشعار شمسوی به زبان فارسی سروده شده ماننداست. بسیاریعده از شعرای دیگر مانند نظامی.کهای با وجود ترک بودن اشعارش بیشتراستناد به زبانابیاتی فارسیوی است.بهرا ترک بودنمیدانند مولانا در برخی از اشعار وی نیز اشاره شده است.:

البته در جایی هم میگوید :

پس با این حساب از واژه پارسی و هندو جداگانه استفاده شده است پس منظور از هندو نمیتواند پارسی باشد از طرفی زبان پارسی حدود هشت قرن پیش وارد هندهندوستان شد پس در عصر مولوی هند را مرکز زبان پارسی دانستن خرافه ای بیش نیست . و از طرفی با توجه به اینکه این بیت در دیوان شمس است میتوان دریافت این بیت در وصف شمس تبریزی است که مراد از هندو خودِ مولوی(هندو ها بخاطر سیاهی روی به غلام تشبیه شده) و ترک منظور شخص شمس تبریزی میباشد و و بخاطر سفیدی ظاهر ، به سفیدی باطن انسان اشاره شده است .