پروکسید استون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''استون پروکسید''' از دسته مواد منفجرهٔ بسیار حساس و قدرتمند است که از ترکیب [[استون]] و [[هیدروژن پراکسید]] ([[آب اکسیژنه]]) به نسبت ۵ به ۳ و یک [[کاتالیزور|کاتالیزگر]] (اسید سولفوریک یا هیدروکلریک) به نسبت ۳/۰ استاین ماده بر دو نوع است استون [[تری‌اکسیدان|تری اکسید]] و استون دی اکسید استون تری اکسید پایدارتر از استون دی اکسید است. استون پروکسید جامد، سفید رنگ و بلوری است با این حال بسیار فرار است و به دلیل تجمع آن در زیر درب، از حمل آن با ظروف در دار باید پرهیز کرد. این ماده در حالت خشک به شعله و شوک و ضربه حساس است و نگهداری آن بسیار مشکل و خطر ساز است ولی می‌توان آن را در درون آب یا الکل برای مدت زیادی نگهداری کرد. ترکیب [[نیتروسلولز|نیتروسلولوز]] آغشته به استون (استون نیتروسلولوز را در خود حل می‌کند) با استون پروکسید آن را قویتر و پایدارتر می‌کند. استون پروکسید در حجم‌های مختلف خواص خاصی از خود نشان می‌دهد استون پروکسید در حجم‌های کمتر از ۲ گرم آتش میگرد و در زیر یک ثانیه می‌سوزد ولی در حجم‌های بیش از ۲ گرم بدون نیاز به محفظهٔ بسته، بدون دود و شعله با صدای زیادی منفجر می‌شود و هیچ اثری از خود باقی نمی‌گذارد. استون پروکسید برای ساختن چاشنی‌های الکتریکی بسیار مناسب است و شوک‌های بسیار ضعیف نیز آن را فعال می‌کند.این ماده توانایی فعال سازی مواد منفجره غیر حساس را دارد و می توان با آن موادی همچون پتن ، نیتروگلیسیرین ، اسید پیکریک ، متیل نیترات ، را فعال نمود .