سوانته آرنیوس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
لید مقاله بر اساس ویکی en |
جز جایگزینی با اشتباهیاب: پدیدمیآورند⟸پدید میآورند، لابراتوآر⟸آزمایشگاه |
||
خط ۲۹:
'''سوانته آرنیوس''' ({{lang-sv|Svante Arrhenius}} {{رچ}}زاده ۱۹ فوریه ۱۸۵۹ – درگذشته ۲ اکتبر ۱۹۲۷) [[فیزیکدان]] و [[شیمیدان]] [[سوئد|سوئدی]] بود که برندهٔ اولین [[جایزهٔ نوبل شیمی]] در سال ۱۹۰۳ و در سال ۱۹۰۵ مدیر [[مؤسسه نوبل نروژ|مؤسسه نوبل]] شد. او همچنین اولین کسی بود که با استفاده از اصول اساسی [[شیمیفیزیک]] میزان افزایش [[کربن دیاکسید]] اتمسفر مربوط به افزایش دمای سطح زمین را تخمین زد.
نام او به خاطر پژوهشهای علمی که سهم بسزایی در علوم دارند با [[معادله آرنیوس]]، [[واکنش اسید و باز#نظریهٔ آرنیوس|نظریهٔ_آرنیوس]]، [[دهانههای ماه]] آرنیوس، دهانههای مریخ آرنیوس و
== اسیدها و بازها ==
آرنیوس معتقد بود که [[اسید]]ها و [[باز (شیمی)|بازها]] هنگام حل شدن در آب، بهطور جزئی یا کامل تفکیک میشوند و ذرههای بارداری به نام [[یون]]،
سوانته آرنیوس شیمیدان سوئدی طی پژوهشهایی که در دههٔ ۱۸۹۰ روی رسانایی الکتریکی و [[برقکافت]] ترکیبهای محلول در آب انجام میداد، به نظریهای برای اسیدها و بازها دست یافت. او اسید را مادهای تعریف کرد که در آب حل میشود و یون هیدروژن یا [[پروتون]] پدیدمیآورد. از نگاه او گاز [[هیدروژن کلرید]] چنین مادهای است؛ زیرا به هنگام حل شدن در آب، یونهای [[هیدروژن]] و کلرید دیدمیآورد. محلول آبی حاصل که این یونها را دارد، [[هیدروکلریک اسید]] نامیده میشود. مطابق نظریهٔ آرنیوس، باز، مادهای است که به هنگام حل شدن در آب یون هیدروکسید پدیدمیآورد. برای مثال، از دید آرنیوس [[سدیم هیدروکسید]] یک باز است؛ زیرا بر اثر حل شدن این ترکیب یونی در آب، یونهای سازندهٔ آن از هم جدا میشود و یونهای هیدروکسید را در آب آزاد میکند.
|