غیبت مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 27649725 ویرایش 5.238.247.122 برگردانده شد. (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
علی~fawiki (بحث | مشارکت‌ها) مذاهب غیر از امامیه از انگلیسی ترجمه شد. |
||
خط ۱:
'''غیبت''' در [[شیعه|اسلام شیعه]] یعنی اعتقاد به این که منجی آخرالزمان، یا [[مهدی]]، که مردی [[عصمت|معصوم]] از نسل [[محمد]] پیامبر اسلام است، متولد شده است و سپس از نظرها پنهان شده و روزی باز خواهد گشت و جهان را از عدالت و صلح پر خواهد کرد. برخی از فرقه‌های شیعی، چون [[نزاریه|اسماعیلیان نزاری]]، به غیبت اعتقاد ندارند.
مذاهبی که به غیبت اعتقاد دارند، بر سر زنجیره‌ی جانشینی [[امامت]] و نام و مشخصات امام غایب هم‌عقیده نیستند. بزرگترین شاخه‌ی تشیع، او را [[حجت بن الحسن|حجت بن الحسن المهدی]]، [[دوازده امام|امام دوازدهم]] می‌دانند. امام غایب همچنین «امام عصر» یا «امام زمان» هم خوانده می‌شود و از دید مومنان، مرجعیت جامعه‌ی شیعه و حفظ و هدایت فرد شیعه و جامعه‌ی تشیع را به عهده دارد.
== شیعه‌ی دوازده‌امامی ==
بنا به باور [[شیعیان دوازده امامی]]، امام دوازدهم شیعه، [[حجت بن الحسن]]، زنده است اما در نهان زندگی می‌کند. این باور به نام '''غیبت''' امام زمان یا '''نهان‌زیستی''' او معروف است.
سطر ۶ ⟵ ۱۱:
{{نوشتار اصلی|غیبت|غیبت صغری|غیبت کبری}}
=== غیبت صغری ===
{{نوشتار اصلی|غیبت صغری}}
'''غیبت صغری''' یا نهان‌زیستی کوتاه در ادبیات شیعی به معنای غایب شدن کوتاه‌مدت است و بنابر آموزه‌های شیعی دورانی است که در آن [[حجت بن الحسن]] زندگانی پنهان و فقط از طریق [[نواب اربعه|نمایندگان چهارگانه]] خود با [[شیعیان]] ارتباط داشته‌است. این دوره از سال ۲۶۰ ه.ق (۸۷۴ م) آغاز و در ۳۲۹ ه.ق (۱–۹۴۰ م) پایان یافته‌است.
سطر ۱۸ ⟵ ۲۳:
پس از کشته شدن پیشوای یازدهم شیعیان در سال ۲۶۰ق. فرزندش مهدی بر پیکرش نماز گزارد و از آن روز غیبت صغرا آغاز شد و تا سال ۳۲۹ق. ادامه یافت. برخی منابع این دوره را «غیبت صغیره»<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۹–۸۸</ref> و برخی دیگر «غیبت صغری»<ref>قمی، مقالات، ص۱۰۳</ref> خوانده‌اند.
==== مهم‌ترین علل باور به غیبت صغری ====
بنابر منابع روایی شیعی، پیشوای یازدهم شیعیان پس از تولد فرزندش مهدی کوشید تا او را از خطرات امنیتی که از ناحیه عباسیان متوجه او بود، محفوظ بدارد. محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی و خطرات امنیتی از زمان [[مأمون]] رو به افزایش نهاده بود. از این رو پیشوای یازدهم شیعیان نتوانست آشکارا خبر ولادت فرزند خود را منتشر سازد و تنها شماری از شیعیان نزدیک به خود مانند [[ابوهاشم جعفری]] و [[احمد بن اسحاق]] و خواهرانش [[حکیمه]] و خدیجه را مطلع ساخت.{{مدرک}}
==== چگونگی ارتباط امام با شیعیان در دوران غیبت ====
شرایط بحرانی که پیشوایان شیعه در زمان عباسیان با آن روبه رو شدند، حجت بن الحسن را واداشت تا ابزار جدیدی را برای ارتباطات با شیعیان و اعضای جامعه خود جستجو کنند. متون شیعه امامیه حاکی از آن است که پیشوای ششم شیعیان، نخستین امامی است که نظام زیرزمینی ارتباطات (التنظیم- السری) را در جامعه خود به کار گرفت<ref>جاسم حسین ص۱۳۵</ref> در زمان پیشوای یازدهم شیعیان نیز آن امام از طریق وکلای خود با شیعیان در ارتباط بود.
==== نواب اربعه چه کسانی بودند؟ ====
بنابر روایات، پیشوای دوازدهم شیعیان، در روزگار نهان‌زیستی کوتاه، پیروان خویش را از طریق چهار نماینده برگزیده خود رهبری می‌کرده که اینان را سفرا می‌خواندند. نخستین آنها [[عثمان بن سعید عمری]]، دوم پسرش [[محمد بن عثمان|محمد]]، سوم [[حسین بن روح]] نوبختی و چهارم [[علی بن محمد سمری]] بوده‌است.
سطر ۳۱ ⟵ ۳۶:
از دیگر وظایف نمایندگان چهارگانه این بود که نام و محل زندگی امام را نه تنها از دشمنان، بلکه از شیعیان نیز مخفی دارند. در عین حال بر سفیر لازم می‌آید که وجود امام را برای هواداران مورد اعتماد حضرتش به اثبات رساند.<ref>شیخ کلینی، اصول کافی، ترجمه آیت‌الله کمره‌ای، قم اسوه، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۵۴۱</ref>
=== غیبت کبرا ===
{{نوشتار اصلی|غیبت کبرا}}
پس از درگذشت [[علی بن محمد سمری]] چهارمین نایب خاص پیشوای دوازدهم شیعیان، باب نیابت خاصه و وکالت از آن مسدود گشته و تا روز ظهور، نایب خاصی در میان شیعه نخواهد بود. بدین سان با درگذشت علی بن محمد سمری، غیبت صغرای امام زمان که۷۰ سال طول کشید، به پایان رسید و [[غیبت کبرا]] یا نهان‌زیستی بلندمدت حجت بن الحسن آغاز گردید.
سطر ۴۱ ⟵ ۴۶:
(میخواهند نور خدا را با دهانهاشان (فوت) خاموش سازند وخداوند تمام کننده ی نور خود است؛ هر چند کافران را ناخوش آید).
== اسماعیلیه ==
=== مستعلیه ===
به باور [[اسماعیلیه طیبی]]، در دوران غیبت امام بیست و یکمین [[طیب ابوالقاسم|طیب ابو القاسم]]، مقامِ [[داعی مطلق]] با او در ارتباط است.<ref>'''''<nowiki/>'Aqeedat ul-Muwahhedeen wa Muzehato Maraatib Ahl id-Deen:''''' 8th Da’i-e-Mutlaq Saiyedna Husain bin Saiyedna Ali bin Mohammad al-Waleed (d. 667 AH/1269 AD)</ref> شاخه‌های مختلف شیعیان [[مستعلیه|مستعلی]] درباره‌ی این که داعی مطلق فعلی چه کسی است نظرات متفاوت دارند.<ref name="Voices of Islam">{{Cite book|last=Cornell|first=Vincent J.|title=Voices of Islam|publisher=Praeger (December 30, 2006)|isbn=978-0275987329|url=https://books.google.com/books?id=y_eGWvPTtikC&pg=PA238&lpg=PA238&dq=The+several+branches+of+the+Musta%27li+Shia+differ&source=bl&ots=ZGXf1F_h6Y&sig=ACfU3U27D1ytGzE7QqbLLA_wYxfMRRPKNA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwiO-Kvw-9PgAhUEKuwKHSQzCGoQ6AEwBXoECAYQAQ#v=onepage&q=The%20several%20branches%20of%20the%20Musta'li%20Shia%20differ&f=false}}</ref>
=== نزاریه ===
[[اسماعیله نزاری]] اعتقادی به غیبت ندارند و معتقد اند که [[کریم آقاخان|آقاخان چهارم]] امام حاضر است و او را امام 49م و امام عصر می‌خوانند.<ref>{{Cite book|title=Essential Islam: A Comprehensive Guide to Belief and Practice|publisher=Praeger (November 12, 2009)|isbn=978-0313360251|url=https://books.google.com/books?id=U94S6N2zECAC&pg=PA232&dq=Aga+Khan+IV+49th+imam&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjzgM3H8tPgAhUR2xoKHaDOC90Q6AEIJzAA#v=onepage&q=Aga%20Khan%20IV%2049th%20imam&f=false}}</ref> آنها معتقدند که مقام امام عصر هیچ فرقی با مقام [[علی بن ابی‌طالب|علی]] امام اول ندارد؛ وی نزاریان را در امور دنیوی و معنوی هدایت و رهبری می‌کند. <ref name="Voices of Islam2">{{Cite book|last=Cornell|first=Vincent J.|title=Voices of Islam|publisher=Praeger (December 30, 2006)|isbn=978-0275987329|url=https://books.google.com/books?id=y_eGWvPTtikC&pg=PA238&lpg=PA238&dq=The+several+branches+of+the+Musta%27li+Shia+differ&source=bl&ots=ZGXf1F_h6Y&sig=ACfU3U27D1ytGzE7QqbLLA_wYxfMRRPKNA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwiO-Kvw-9PgAhUEKuwKHSQzCGoQ6AEwBXoECAYQAQ#v=onepage&q=The%20several%20branches%20of%20the%20Musta'li%20Shia%20differ&f=false}}</ref>
== دروز ==
[[دروز|دروزیان]] معتقدند که امام [[حاکم بأمرالله|الحاکم بامر الله]] در سال 411 ه.ق. (1021 م.) از نظرها غایب شد و پس از او چهار [[داعی]] بنیان‌گذار مذهب دروزی (از جمله [[حمزه پسر علی|حمزه بن علی]]) رهبری [[امر دعوت]] را به عهده داشتند و سپس رهبری دعوت به داعی پنجم بهاءالدین رسید. دروزیان جانشین الحاكم را [[امام]] نمی‌دانند بلکه او را تنها به‌عنوان [[خلافت|خلیفه]] می‌پذیرند.<ref>The Druzes: An Annotated Bibliography by Samy Swayd, Kirkland WA USA: ISES Publications(1998). {{شابک۲|0-9662932-0-7}}.</ref> اختلاف و فاصله‌ی مذهب دروزی با اسماعیلیه بیشتر از اینها است، چه آموزه‌های منحصر به فردی در این مذهب هست که آنرا از اسماعیلیه و اسلام جدا می‌کند، و اعتقاد به حلول خدا در جسم [[حاکم بأمرالله|الحاکم بامر الله]] از جمله آنهاست. <ref name="Poonawala">{{Cite journal|last=Ismail K. Poonawala|title=Review - The Fatimids and Their Traditions of Learning|journal=Journal of the American Oriental Society|volume=119|issue=3|page=542|doi=10.2307/605981}}</ref>
== زیدیه ==
[[زیدیه|زیدیان]] اعتقادی به غیبت ندارند و نزد ایشان هر کسی که از فرزندان [[حسن مجتبی|حسن]] یا [[حسین بن علی|حسین]] باشد می‌تواند به امامت برسد. [[امام]] باید در برابر ظلم و بی‌عدالتی قیام کند و به شکل ظاهر و مرئی حکومت کند و عدل را جاری سازد. <ref name="Arab East 1996, p97">''Islamic Dynasties of the Arab East: State and Civilization during the Later Medieval Times'' by Abdul Ali, M.D. Publications Pvt. Ltd., 1996, p97</ref>
<br />
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
| |||