بینش و ایدئولوژی صفویان: تفاوت میان نسخه‌ها

در منطقه [[غرب آسیا]] و در خلال حکمرانی پادشاهان صفوی، ایران با دولت‌های سنی مذهب قدرتنمدی همانند [[عثمانیان|عثمانی]] همسایه بود که اغلب دشمنان دودمان صفوی به شمار می‌رفتند. رهبران و پیشوایان صفوی با هدف قدرتمند کردن پادشاهی و حکومت خود، به یکسان‌سازی و همگون کردن دین‌ها و مذهب‌های گوناگون و پراکنده در ایران پرداختند. اجبار و تحت فشار قرار دادن جمعیت اکثریت سنی<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/452843/Persian-literature/277141/The-Safavids-and-the-introduction-of-Shiism |عنوان=The Ṣafavids and the introduction of Shīʿism|بازبینی=1 December 2012 |ناشر=britannica.com|نشانی بایگانی=http://www.webcitation.org/6CaWjX2i7 |تاریخ بایگانی=1 December 2012 |کد زبان=en}}</ref><ref>{{پک|پناهی سمنانی|۱۳۷۱|ک=شاه عباس کبیر، مرد هزار چهره|ص=۳۰}}</ref><ref>{{پک|Levy|۲۰۱۰|ک= Understanding Iran, IRAN and the SHIA|ص=۲۴}}</ref> به منظور تغییر مذهب خود به [[شیعه دوازده امامی]] از راه‌کارهای پادشاهان صفویه بود.<ref>{{پک|Levy|۲۰۱۰|ک= Understanding Iran, IRAN and the SHIA|ص=۲۴}}</ref>

برخی از این قیام‌ها حتی بعدها توسط خود صفویان سرکوب و در مواردی پشتیبانی می‌شد.<ref>{{پک|پناهی سمنانی|۱۳۷۱|ک= شاه اسماعیل اول، مرشد سرخ‌کلاهان|ص= صص۷–۳۹}}</ref>

 

ظهور صفویه با مذهب رسمی [[شیعه]]، ایران را از دیگر کشورهای همسایه مسلمان جدا گذاشت این در حالی است که در آن روزگار [[دولت عثمانی]] در اوج قدرت بود و به ویژه پس از [[فتح قسطنطنیه]]، تهدید بزرگی برای [[اروپا|کشورهای اروپایی]] محسوب می‌شد. از این رو کشورهای مسیحی اروپا بر آن شدند روابط محکم بازرگانی و سیاسی با [[ایران]] برقرار کنند زیرا دولت سنی عثمانی را خطری بزرگ می‌پنداشتند از این بابت که آن‌ها پیشروی‌ها و فتوحاتی در [[شرق اروپا]] برای خود کسب کرده بودند، بنابراین [[کشورهای اروپایی]] روابط دوستانه خود را همچنان که با [[تیموریان|تیمور و جانشینان او]] و دولت‌های [[قره قویونلو]] و [[آق قویونلو]] داشتند با دولت شیعه صفوی بیش از پیش گسترش دادند.<ref>{{پک|پناهی سمنانی|۱۳۷۱|ک= شاه اسماعیل اول، مرشد سرخ‌کلاهان|ص= ۴۲ و ۴۳}}</ref>