موسیقی باروک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
|||
خط ۷:
این دوره از نظر زمانی بین دورهٔ [[رنسانس]] و دورهٔ [[کلاسیسیسم|کلاسیک]] قرار دارد. این دوره را در موسیقی، به سه دورهٔ آغازین (۱۶۰۰–۱۶۴۰)، میانی (۱۶۴۰–۱۶۸۰) و پایانی (۱۶۸۰–۱۷۵۰) تقسیم می‌کنند. بااین‌که امروزه آثار دورهٔ پایانی باروک معروف‌ترین آثار این سبک هستند، اما دورهٔ آغازین، با موسیقی‌دانانی چون [[مونته‌وردی]] یکی از انقلابی‌ترین دوره‌های [[تاریخ موسیقی]] است.
در دورهٔ آغازین، موسیقی بر اساس متن‌هایی بسیار پرشور و احساس نگاشته می‌شد و تعجبی نیست که [[موسیقی‌دان|موسیقی‌دانان]] [[مردم ایتالیا|ایتالیایی]] آن زمان، [[اپرا]] را به وجود آوردند. در دورهٔ آغازین، آهنگ‌سازان بافت [[هم‌صدایی|هوموفونیک]] را بر بافت [[چندصدایی|پلی‌فونیک]] رنسانس ترجیح دادند؛ هر چند در دورهٔ پایانی، بار دیگر موسیقی‌دانان به پلی‌فونی بازگشتند. آهنگ‌سازان دورهٔ آغازین، دیسونانس‌ها را با آزادی بیش‌تری به کار گرفتند. بر تضادهای صوتی نیز تأکید می‌شد؛ حال آن‌که در رنسانس، [[ساز
در دورهٔ میانی باروک، سبک موسیقایی نویی که از [[ایتالیا]] نشأت گرفته بود، در تمام کشورهای اروپایی گسترش یافت. مدهای [[قرون وسطی|قرون وسطایی]] یا کلیسایی، اندک اندک جای خود را به گام‌های [[ماژور]] و [[گام مینور|مینور]] سپردند. دیگر ویژگی برجستهٔ باروک میانی، اهمیت بی‌سابقهٔ موسیقی‌سازی بود که در این میان، سازهای خانوادهٔ [[ویولن]] محبوب‌ترین سازها بودند.
| |||