ملاصدرا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←علیت: یک پاراگراف اضافه شد. |
←علیت: یک پاراگراف دیگر اضافه شد. |
||
خط ۱۱۷:
=== علیت ===
ملاصدرا استدلال کرد که هر ممکن‌الوجود نیاز به علتی دارد که تعادلی که ممکن‌الوجود بین وجود و عدم دارد را به نفع وجود تغییر دهد. هیچ چیز نمی‌تواند بدون علت به وجود بیاید. به علت آنکه هستی جهان بستگی به علت‌العلل دارد، نه تنها وجود خدا ضرورت پیدا می‌کند، بلکه خدا لزوما مسئول اولین کنش خلقت نیز می‌باشد.
همچنین ملاصدرا اعتقاد داشت که تسلسل محال است زیرا زنجیره‌ی علت و معلول تنها در صورتی ممکن است که ابتدا، میانه و انتها داشته باشد. به صورتی که در ابتدا باید به صورت علت مطلق، در انتها به صورت معلول مطلق و در میانه به صورت سلسله‌ای از علت و معلول برای یکدیگر می‌باشد.
سلسله‌ي علیت ملاصدرا نوعی از هستی‌شناسی وجودی درون ساختار کیهان‌شناسی‌ای است که اسلام آن را پشتیبانی می‌کند. برای ملاصدرا غایت در علیت همان قدر خالص است که آغاز در آن زنجیره که به صورتی کاربردی خدا را در ابتدا و انتهای خلقت قرار می‌دهد: ظرفیت خداوند برای حساب شدت یک واقعیت وجودی و ارتباط آن با مبدأ آنها به جای دانستن اثرات آنها ساختاری موافق با اسلام برای قضاوت خداوند در مورد واقعیت بدون آنکه با مصادیق آلوده شود می‌دهد. این موضوع یک راه‌حل هوشمندانه برای سوالی بود که فلسفه‌ي اسلامی را برای تقریبا هزارسال درگیر خود کرده بود: چطور خدا می‌تواند گناه را قضاوت کند بدون آن که خود گناه را بداند<ref>Sayyed Hussein Nasr, Persian Sufi Literature, Lecture, George Washington University, 2006</ref>.
<br />
=== قاعده اتحاد عقل و عاقل و معقول در حصول معرفت ===
{{اصلی|اتحاد عاقل و معقول}}
| |||