گلبول سفید: تفاوت میان نسخه‌ها

=== [[گرانولوسیت]]‌ها ===

گرانولوسیت‌ها بر اساس رنگ‌پذیری گرانول‌های اختصاصی به سه دسته نوتروفیل‌ها، ائوزینوفیل‌ها و بازوفیل‌ها تقسیم می‌گردند.

* [[ائوزینوفیل]]‌ها Eosinophils: یا اسیدوفیل‌ها حدود ۵٪ از گلبول سفید خون را تشکیل می‌دهند ودارای هسته دو لوبه است. سیتوپلاسم سلول حاوی دانه‌های نارنجی فراوان است. تعداد ائوزینوفیل‌ها در بیماری‌های ازدیاد حساسیتی و عفونت‌های انگلی در خون افزایش می‌یابد. سلول‌هایی که گرانول‌های آن‌ها با رنگ‌های اسیدی رنگ می‌گیرند. این گرانول‌ها درشت می‌باشند. هسته به صورت s شکل دیده می‌شود.

* [[بازوفیل]]‌ها Basophils: کمترین درصد گلبول‌های سفید (۱٪) در یک گسترش خونی را دارند. بازوفیل‌ها دارای دانه‌های درشت آبی تیره در سیتوپلاسم خود هستند. این دانه‌ها حاوی مواد متعددی مانند [[هیستامین]]، پروتئوگلیکان (مانند[[هپارین]] و [[کندروایتین]]) و آنزیم‌های پروتئولیتیک (مانند الاستاز و لیزوفسفولیپاز) هستند که نقش مهمی در واکنش‌های التهابی دارند. آزاد شدن [[هیستامین]] در خون باعث ایجاد علائم حساسیت (آلرژی) ازجمله التهاب، قرمزی، خارش و مخصوصاً [[کهیر]] می‌گردد. گرانول‌های آن‌ها با رنگ قلیایی رنگ می‌گیرند دو هسته درشت به هم چسبیده دارند و حدود ۱ درصد از گلبول‌های سفید را شامل می‌شوند.

افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون عبارتست از افزایش تعداد سلول‌های مبارزه‌کننده با بیماری‌ها یا لکوسیت‌ها (leukocytes) در گردش خون. افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون را لکوسیتوز (leukocytosis) نیز می‌گویند.

 

 

این سلول‌ها، سلاح مهم سیستم ایمنی بدن در برابر بیماری‌های عفونی هستند، یعنی هنگام ابتلاء به یک بیماری عفونی (میکروبی)، گلبول‌های سفید خون با [[میکروب]]‌ها می‌جنگند و از بدن دفاع می‌کنند.

گلبول‌های سفید خون

 

 

 

پنج نوع گلبول سفید وجود دارند: نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها، ائوزینوفیل‌ها و بازوفیل‌ها.

بسیاری از افراد هنگامی که برای آزمایش خون به آزمایشگاه مراجعه می‌کنند، نمی‌دانند که آزمایشگاه چه کاری بر روی خون آن‌ها انجام می‌دهد و معمولاً برای آگاهی از نتیجه آزمایش خود، به پزشک مراجعه می‌کنند.

 

 

 

=== چند نکته دربارهٔ تعداد گلبول‌های سفید ===

 

- اگر فردی از دارویی استفاده می‌کند، باید قبل از اقدام برای آزمایش خون، حتماً پزشک آزمایشگاه را از آن مطلع کند، زیرا نتایج تحقیقات نشان داده‌است مصرف برخی داروها بر تعداد گلبول‌های خون مؤثرند.

- [[شیمی درمانی]] و [[پرتو درمانی]]: از آنجا که شیمی درمانی و اشعه درمانی (رادیوتراپی) سبب از بین رفتن سلول‌های سرطانی می‌شوند، سلول‌های سفید خون هم تحت تأثیر قرار گرفته و از بین می‌روند. به همین دلیل بیمارانی که تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی قرار می‌گیرند، سیستم ایمنی بدنشان ضعیف می‌شود و در معرض ابتلاء به انواع عفونت‌ها و بیماری‌ها قرار می‌گیرند و باید تحت مراقبت‌های شدید و ویژه قرار بگیرند.

 

 

- [[پرکاری تیروئید]]: هنگامی که تیروئید بیش از حد فعال می‌شود، تعداد گلبول‌های سفید خون کاهش پیدا می‌کند.

- بیماری [[لوپوس]]: لوپوس نوعی [[بیماری خودایمنی]] است که در طی آن سیستم ایمنی به سلول‌های خودی حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد. در واقع سیستم ایمنی نمی‌تواند بین عامل خارجی و سلول‌های خود بدن تفاوتی قائل شود، در نتیجه به بافت خودی حمله می‌کند. در نتیجه باعث التهاب و درد و صدمه در قسمت‌های مختلف بدن می‌گردد.

 

 

- البته گاهی کم شدن گلبول‌های سفید خون بر اثر ضعف عمومی، کم خونی‌ها و مصرف برخی داروها پیش می‌آید. گاهی نیز کاهش گلبول‌های سفید خون هیچ علتی ندارد و خود به خود برطرف می‌شود.