رنی زلوگر: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۹۹۴ در فیلم‌های [[واقعیت نیش‌ها]] و [[بازگشت کشتار با اره برقی در تگزاس]] و در سال ۱۹۹۵ در فیلم [[امپراتوری رکوردها]] نقش‌هایی را بازی کرد. بازی در فیلم [[عشق و آ ۴۵میلیمتری]] باعث تحسین منتقدان از رنی جوان شد، به‌طوری‌که تصمیم گرفت به لس آنجلس برود. بعد از بازی در چند [[فیلم مستقل]] و دریافت تحسین‌های منتقدان، مطمئن شد که می‌تواند در فیلم‌های بزرگ هالیوود بازی کند. بازی در [[یک چیز واقعی (فیلم)|یک چیز درست]] در مقابل یکی از اسطوره‌های هالیوود، [[مریل استریپ]]، در سال ۱۹۹۸ نقطه عطف دوران بازیگری او محسوب می‌شود. در سال ۲۰۰۰ در مقابل [[جیم کری]] در فیلم [[من، خودم و ایرِن]] قابلیت‌های خود را در نقش‌های کمدی نشان داد. بعد از این فیلم شایعه ارتباط این دو منتشر شد که در ابتدا از طرف هر دو رد شد اما بعد به داشتن ارتباط اعتراف کردند. در این سال با بازی در فیلم [[پرستار بتی]] برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در فیلم‌های کمدی/موزیکال شد. در سال ۲۰۰۱ بازی وی در فیلم [[خاطرات بریجت جونز (فیلم)|خاطرات بریجت جونز]] مورد توجه منتقدان واقع شد. با بازی در این فیلم برای اولین بار کاندیدای جایزه اسکار شد. در سال ۲۰۰۲ با بازی در فیلم [[شیکاگو (فیلم ۲۰۰۲)|شیکاگو]] برای دومین بار نامزد جایزه اسکار شد. بازی درخشان «رنه زلوگر» در [[کوهستان سرد]] باعث شد تا سرانجام اولین اسکار را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کند.

[[پرونده:Miss Potter Premiere (14).jpg|بندانگشتی]]

 

== فیلم‌شناسی و جوایز ==

{{جایزه سینمایی انتخاب منتقدان برای بهترین بازیگر زن}}

{{جایزه انجمن منتقدان لندن برای بازیگر زن سال}}

 

{{هنرپیشه-خرد}}