در ابتدا تفاوت زیادی بین یهودیت و مسیحیت وجود نداشت. عیسی خود یهودی‌زاده بود و تمامی حواریون وی نیز یهودی بودند و از قوانین یهودی نظیر کشروت و شبات تبعیت می‌کردند. با این‌حال بسیاری از افراد موثر در انتشار پیام مسیح غیر یهودی بودند. افرادی همچون لوقا که یک پزشک -احتمالا- غیریهودی بود. تنهااز جمله تفاوتتفاوت‌های این گروه با بقیه یهودیان قبول کردن عیسی به عنوان خداوند و مسیح موعود بود و اینکه اعمال نیک را شرط رستگاری نمی‌دانستند. در مسیحیت اولیه، فیض الهی تنها شرط برای بهشتی شدن به شمار می‌رفت، شرطی که کماکان در کلیسای پروتستان تا به امروز برقرار است. مسیحیان اولیه کتاب مجزایی نداشتند و تنخ را قبول داشتند. نوشتارهای حواریون به تدریج و در گذر زمان جمع گردید تا تبدیل به کتاب مقدس امروزی شد. اولین دست نوشته‌های حواریون در بین مسیحیان اولیه به صورت دست به دست منتقل می‌شد. در حدود قرن اول میلادی نوشتارهای پولس(شائول) در بین مسیحیان یافت می‌شد. جاستین مارتیر در حدود سال ۲۰۰ میلادی در مورد خاطرات حواریون صحبت کرده‌است. ایرنئوس در سال ۱۶۰ میلادی در مورد اینکه کتاب اعمال رسولان نیز باید در کتاب مقدس گنجانده شود زیرا نویسنده آن با نویسنده انجیل لوقا یکی است صحبت کرده‌است. در سال ۲۰۰ میلادی اوریگن از ۲۷ کتاب به عنوان کتاب مقدس یاد کرده‌است. در سال ۳۶۷ میلادی آتاناسیوس لیستی از کتاب مقدس ارائه می‌دهد که با کتاب مقدس امروزی در بین مسیحیان یونانی یکسان است.
