مدرسه گوانگجو این‌هوا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۱:
از شش متهم، چهار نفر مجازات حبس را دریافت کردند، در حالی که دو نفر دیگر بلافاصله آزاد شدند زیرا [[قانون مرور زمان]] جرائم آنها منقضی شده بود. دادگاه محلی، مدیر مدرسه (پسر بنیانگذار مدرسه) را به یک دورۀ ۵ سالۀ زندان محكوم كرد و چهار نفر دیگر مجازات‌های نسبتاً سنگینی دریافت كردند. اما دادگاه استیناف حکم اولیه دادگاه را کاهش داد؛ مدیر مدرسه را عفو مشروط و ۳ میلیون وون کره جریمه کرد و به دیگران نیز مجازات‌های کمتری داد. میان این زندانیان، دو نفر پس از تعلیق مجازاتشان و کمتر از یک سال بعد آزاد شدند. چهار نفر از شش معلم در مدرسه بازنشسته شدند. این پرونده وقتی در سال ۲۰۰۵ در جریان بود، توجه زیادی از سوی رسانه‌ها دریافت نکرد. اما در آن زمان، مدافعان حقوق بشر و قربانیان از اقدام قانونی ناعادلانه علیه سوء استفاده‌کنندگان انتقاد کردند.<ref>{{Cite web|last=Kim|first=Rahn|title=Film ignites call for probe into assaults|url=http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2011/09/117_95595.html|website=[[The Korea Times]]|accessdate=2013-07-22|date=27 September 2011}}</ref><ref>{{Cite web|last=Bae|first=Ji-sook|title=Film rekindles rage over Inhwa School case|url=http://nwww.koreaherald.com/view.php?ud=20110929000867|website=[[The Korea Herald]]|accessdate=2013-07-22|date=29 September 2011}}</ref>
 
این رویدادهای واقعی، الهام بخش رمان‌نویس پرفروش [[:en:Gong_Ji-young|گونگ جی‌یانگ]] شد تا در سال ۲۰۰۹ رمانی به نام «بوته آزمایش» را بنویسد. در سال ۲۰۱۱، با اقتباس از این رمان، فیلم [[ساکت‌شده (فیلم ۲۰۱۱)|''ساکت‌شده'']] ساخته شد. این فیلم خشونت جنسی و جسمی علیه خردسالان، دادگاه‌های مفسد، رشوه خواری و رسم همکاری نانوشتۀ بین دادستان‌ها و وکلایی که قبلا قاضی بوده‌اند (به این رسم ''[[:en:Jeon-gwan_ye-u|جئون-گوان یه-یو]]'' گفته می‌شود) را به تصویر می‌کشد.این فیلم به رکوردشکن گیشه تبدیل شد و با داشتن بیش از ۴.۷ میلیون ببیننده، تقریباً یک دهم از جمعیت کره جنوبی، توجهات را به خود جلب کرد. رئیس جمهور وقت، [[لی میونگ باک]] نیز از بینندگان این فیلم بود.

یانگ یونگ هی، قاضی دادگاه عالی گوانگجو در واکنش به انتقادات نسبت به کم‌کاری در عدالت، گفت: «دادگاه نمی تواند مجرمان را به مجازات‌های سخت محکوم کند زیرا قربانیان اتهامات علیه عاملان را پس گرفته‌اند. (قانونی که مانع تعقیب و مجازات یک مجرم جنسی کودکان می‌شود، مگر اینکه قربانی شکایت خود را مطرح کند که به تازگی و در سال ۲۰۱۰ اصلاح شده بود.)»<ref>{{Cite web|last=Kim|first=Tae-jong|title=Reinvestigation unlikely to bring harsher punishment|url=http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2013/07/117_95737.html|website=[[The Korea Times]]|accessdate=2013-07-22|date=29 September 2011}}</ref> اعتراض گستردۀ مردم باعث شد پلیس مجدداً پرونده را مورد بررسی قرار دهد.<ref>{{Cite web|title=Police to Reinvestigate Sex-Abuse Claim at Deaf School|url=http://english.chosun.com/site/data/html_dir/2011/09/29/2011092901215.html|website=[[The Chosun Ilbo]]|accessdate=2013-07-22|date=29 September 2011}}</ref>

یکی از شاهدان، کیم یونگ ایل (معلم سابق ۷۱ ساله) ادعا کرد که در سال ۱۹۶۸ توسط مدیر مدرسه و برادرش معاون مدیر، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مجبور به استعفا شده است زیرا کیم فهمیده بود که آنها در سال ۱۹۶۴، دو کودک را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند و پس از گرسنگی دادن به آنها، جسدشان را به طور مخفیانه دفن کرده‌اند. سایر فارغ‌التحصیلان با بیان اینکه در سال ۱۹۷۵، پسر رئیس هیئت مدیره دو دانش‌آموز دختر را وادار به برهنه شدن کرده و نقاشی آنها را کشیده است، اضافه کردند «متخلف در حال حاضر مشغول تدریس هنر در مدرسۀ دیگری در شهر همان شهر است.»<ref>{{Cite web|last=Kim|first=Rahn|title=Ex-teacher accuses ''Dogani'' school of murdering students|url=http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2011/10/113_96847.html|website=[[The Korea Times]]|accessdate=2013-07-22|date=17 October 2011}}</ref> دو ماه پس از اکران فیلم، شهر گوانجو به طور رسمی و در نوامبر ۲۰۱۱ مدرسه را تعطیل کرد.<ref name="KoreaTimes.4Oct2011">{{Cite web|last=Kim|first=Rahn|title=''Dogani'' school faces closure|url=http://www.koreatimes.co.kr/www/news/biz/2011/10/113_96054.html|website=[[The Korea Times]]|accessdate=2013-07-22|date=4 October 2011}}</ref><ref>{{Cite web|last=Na|first=Jeong-ju|title=''Dogani'' school to be shut down|url=http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2011/10/113_97714.html|website=[[The Korea Times]]|accessdate=2013-07-22|date=31 October 2011}}</ref>
 
تعدادی از معلمان در مورد اتهام آزار و اذیت جنسی مجرم شناخته شدند، از جمله مدیر سابق ۶۳ ساله، که در ژوئیه ۲۰۱۲ توسط دادگاه منطقۀ گوانجو به جرم تجاوز جنسی به دانش آموزی ۱۸ ساله در آوریل ۲۰۰۵، به ۱۲ سال زندان محکوم شد.<ref>{{Cite web|title=Gwangju school sex offender gets 12 yrs in prison|url=http://english.yonhapnews.co.kr/national/2012/07/05/0302000000AEN20120705007500315.HTML|website=[[Yonhap]]|accessdate=2013-07-22|date=5 July 2012}}</ref>