توری براگ فیبری: تفاوت میان نسخه‌ها

و قدرت توری،<math>\delta n_0</math> <math>\eta</math>، هستند. با این حال سه خصوصیت در توری‌های براگ فیبری باید کنترل شوند، بازتاب، پهنای باند، و قدرت لبه‌های جانبی هستند. همانطورهمان‌طور که در بالا نشان داده شده، در حد توری قوی(یعنی<math>\delta n_0</math>بزرگ) پهنای باند به قدرت توری بستگی دارد، نه به طول توری. یعنی قدرت توری برای تعیین پهنای باند بکار می‌رود. طول توری، <math>N</math> مؤثر، می‌تواند برای تعیین پیک بازتاب، که به دو عامل قدرت توری و طول توری وابسته‌است، به کار رود. نتیجه آن این است که قدرت لبه‌های جانبی قابل کنترل نیست، و این [[بهینه سازی]] ساده لبه‌های جانبی قابل ملاحظه‌ای را نتیجه می‌دهد. کمیت سوم را می‌توان به کمک حذف لبه‌های جانبی تغییر داد. این کار اپودایز کردن تغییر ضریب شکست است. عبارت اپودایز به دسته بندی ضریب شکست به سمت صفر در انتهای توری اشاره دارد. توری‌های اپودایز شده بهبود قابل ملاحظه‌ای را در حذف لبه‌های جانبی با حفظ بازتاب و پهنای باند باریک ایجاب می‌کند. دو تابعی که عموماً برای اپودایز کردن توری‌های براگ فیبری به کار می‌روند تابع گوسی و کوسینوسی برآمده هستند.