افت حرارتی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''افت حرارتی''' (LOI) آزمایشی است که در [[شیمی تجزیه]] معدنی و [[علوم خاک]] به ویژه در تجزیه و تحلیل [[کانی|مواد معدنی]] و ترکیب شیمیایی خاک مورد استفاده قرار می‌گیرد. افت حرارتی، از گرمای شدید حاصل از [[احتراق]] نمونه ای از مواد در دمای مشخص تشکیل شده‌است که اجازه می‌دهد تا مواد فرّار از آن خارج شوند، تا این که جرم آن متوقف شود. این ممکن است در هوا یا در بعضی از محیط‌های واکنش پذیر یا بی اثر انجام شود. آزمون ساده به‌طور معمول از چند مرحله شامل می‌شود: ۱. قرار دادن چند گرم از ماده در یک [[بوته چینی]] پیش سوخته و تعیین جرم آن، ۲. قرار دادن آن در یک [[کوره]] ی کنترل شدهٔ دمایی برای یک زمان مشخص، ۳. خنک کردن آن در یک محیط کنترل شده (به عنوان مثال، بدون آب، بدون CO ₂) و ۴. تعیین مجدد جرم آن. این روند ممکن است تکرار شود تا نشان دهد که تغییر جرم کامل شده‌است. به این نوع آزمایش که در آن تغییرات جرم بطوربه‌طور مداوم با تغییر دما کنترل می‌شود، آزمایش [[ترموگراویمتری|ترموگراویتری]] می‌گویند.

[[خاک]] از موجودات زنده، آب، [[کربنات]]‌ها، مواد کربن دار، مواد [[تجزیه]] شده و موارد دیگر تشکیل شده‌است. برای تعیین اینکه هر یک از این اجزا چقدر از کل توده خاک را تشکیل می‌دهد، روش LOI (افت حرارتی) اجرا می‌شود. در ابتدا محقق جرم نمونه را پیش از آزمایش LOI (افت حرارتی) می‌گیرد و سپس نمونه را در دستگاه گرمایش قرار می‌دهد. با توجه به اینکه محقق در صدد این است که درصد چه ماده ای را در خاک به دست بیاورد، می‌توان دمای دستگاه را بر روی دمای مربوطهمربوط تنظیم کرد. نمونه [[خاک]] برای مدت طولانی در این درجه حرارت نگه داشته می‌شود، البته بعد از اینکه خارج شده و گذاشته شود تا خنک شود، و قبل از اینکه جرم نمونه دوباه اندازه‌گیری شود. مقدار جرم از دست رفته پس از آزمایش LOI (افت حرارتی) برابر با جرم همان ماده ای است که محقق در صدد تعیین آن می‌باشد. مجموعه ای از مواد مورد نیاز برای استفاده از آزمایش LOI(افت حرارتی) عبارتند از: تعادل جرم با دقت بالا، یک اجاق خشک کن، [[کوره]] با دمای کنترل شده، [[بوته چینی]]‌های پیش گرم شده و نمونه ای خاک از محل مورد نظر. به‌طور معمول، این روش برای تعیین سطح آب محتوی، میزان کربن، میزان [[مواد آلی]] و میزان ترکیبات فرار استفاده می‌شود.<ref name=":0">{{Cite web|url=http://pasternack.ucdavis.edu/research/methods/loss-ignition-protocol/|title=Dr. Gregory B. Pasternack - Watershed Hydrology, Geomorphology, and Ecohydraulics: Loss-On-Ignition Protocol|website=pasternack.ucdavis.edu|accessdate=2019-03-17}}</ref> از آزمایش LOI (افت حرارتی) در صنعت سیمان نیز استفاده می‌شود به این صورت که کوره را در محدوده ۹۵۰ درجه سلسیوس کنترل می‌کنند، مهندسان احتراق از آزمایش LOI (افت حرارتی) در دماهای پایین‌تر از ۹۵۰ درجه سانتیگراد نیز استفاده می کننده.<ref>{{Cite journal|last=Roig|first=Pedro Juan|last2=Alcaraz|first2=Salvador|last3=Gilly|first3=Katja|date=2017|title=FTP Algebraic Formal Modelling using ACP - Study on FTP Active Mode and Passive Mode:|url=http://www.scitepress.org/DigitalLibrary/Link.aspx?doi=10.5220/0006465703620373|journal=Proceedings of the 7th International Conference on Simulation and Modeling Methodologies, Technologies and Applications|location=Madrid, Spain|publisher=SCITEPRESS - Science and Technology Publications|pages=362–373|doi=10.5220/0006465703620373|isbn=9789897582653}}</ref> یک روش کامل برای آزمایش LOI(افت حرارتی) را می‌توان در زیر یافت، در نظر داشته باشید که ممکن است برخی از مراحل بسته به کاربرد در نظر گرفته شده از آزمایش LOI(افت حرارتی) تغییر کنند.