حسین خرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حسین خرازی''' (۱۳۳۶، [[اصفهان]])، از فرماندهان [[جنگ ایران و عراق]]. وی در هشت اسفند ۱۳۶۵ در [[عملیات کربلای پنج]] کشته شد.

 

در سال [[۱۳۳۶]] در کوی کلم، از محله‌های فقیرنشین شهر اصفهان متولد شد. مذهبی بودن والدین از کودکی تاثیر زیادی در تربیت وی و ورود به محافل مذهبی داشت.

 

در کنار گذران دوران تحصیل عمومی، به آموزش‌های دینی هم می‌پرداخت. به تدریج به مسائل سیاسی آشنایی پیدا کرد و بدان علاقمند شد. در این زمینه علاقه زیادی به مطالعه جزوات و کتب اسلامی داشت.

در سال [[۱۳۵۵]] پس از اخذ دیپلم طبیعی به سربازی در مشهد اعزام شد. در آنجا فعالانه به تحصیل علوم قرآنی در مجامع مذهبی مبادرت داشت. پس از مدتی بالاجبار وی را به همراه عده‌ای دیگر به [[عملیات ظفار]] (عمان) فرستادند. وی این سفر را معصیت می‌دانست و نمازهایش را کامل می‌خواند. در سال [[۱۳۵۷]] به دنبال صدور فرمان [[امام خمینی]] مبنی بر فرار سربازان از پادگان‌ها و سربازخانه‌ها، او بهمراه برادرش از خدمت سربازی فرار کردند. در این مدت، وی دائماً در پی فعالیت‌های انقلابی بود و با تشکل‌های انقلابی محل درتماس بود.

 

=== کمیته انقلاب اسلامی ===

وی همراه با پیروزی انقلاب اسلامی، درگیر فعالیت در کمیته انقلاب اسلامی و مبارزه با ضد انقلاب داخلی بود. وی به خاطر روحیه نظامی و استعدادش در این زمینه مسؤولیتهایی را در اصفهان پذیرفت و با شروع فعالیت ضدانقلابیون در گنبد، مإموریتی به آن خطه داشت.

خرازی در اوج درگیریهای کردستان به آنجا رفت، بعد از تسخیر کردن شهر سنندج (همراه باعلی رضاییان فرمانده قرارگاه تاکتیکی حمزه) ، در سمت فرماندهی گردان ضربت که از قویترین گردانهای آن زمان محسوب می‌شد، وارد عمل شد. درتسخیر شهرهای دیگر کردستان از قبیل دیواندره، سقز، بانه، مریوان و سردشت نقش مؤثری ایفا نمود.

 

[[پرونده:Hbgh-215 20061105 1847752765.jpg|thumb|left|350px|عکسی از فرماندهان سپاه ایران در جنگ با عراق{{سخ}} ایستاده از راست: [[یحیی رحیم صفوی]]، [[احمد کاظمی]]{{سخ}}

نشسته از راست [[حسین خرازی]]، [[مجید بقایی]]، [[محسن رضایی]]، [[حسن باقری]]، ناشناس]]

وی فرماندهی [[عملیات کربلای ۵]] را عهده دار بود. لشکر او در این عملیات با عبور از خاکریزهای هلالی که در پشت نهر جاسم از کنار اروندرود تا جنوب کانال ماهی ادامه داشت شکست سنگینی به عراقی‌ها وارد آورد. عبور از این نهر علاوه بر تثبیت مواضع فتح شده، عامل سقوط یکی از دژهای شرق بصره بود که در کنار هم قرار داشتند.

 

در روز هشت اسفند ۶۵ در عملیات کربلای ۵ کشته شد.

 

{{نقل قول|همواره سعی‌مان این باشد که خاطره شهدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم، که شهدا راهشان، راه انبیاست و پاسداران واقعی هستند که در این راه شهید شدند.... ما لشکر امام حسینیم، حسین‌وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین(ع) را در آغوش بگیریم، جز این نباید کلامی و دعایی داشته باشیم که «الّهُمَّ اجعل مَحیایَ، مَحیا محمدّ و آلِ محمد و مَماتی، مَماتَ محمّد وَ آلِ محمد»}}