پیت استاپ: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «در ورزش‌های موتوری، '''پیت استاپ''' به توقف خودرو یا موتورسیکلت در مسیر پیت...» ایجاد کرد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۲
در ورزش‌های موتوری، پیت استاپ به توقف خودرو یا موتورسیکلت در مسیر پیت در زمان تمرین، زمان‌گیری یا مسابقه جهت انجام سرویس‌هایی مانند تعویض تایرها، پاک‌سازی ورودی‌های هوا یا طلق جلوی کلاه ایمنی راننده، سوخت‌گیری (در بعضی ورزش‌های موتوری) و تنظیم یا تعمیر قطعات آیرودینامیکی بدنه گفته می‌شود.[۱]
تاریخچه
مسابقات اتومبیل‌رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده‌های بین شهری برگزار می‌شدند. در آن زمان مکانیک‌ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می‌دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست‌های اتومبیل‌رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از جنگ جهانی دوم، پشتیبانی مالی هیتلر از تیم‌های اتومبیل‌رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم‌گیر فناوری‌های مرتبط با پیت استاپ شد.[۲] طبق آنچه رابرت دالی، خبرنگار نیویورک تایمز در کتاب خودروها در سرعت نوشته‌است، یک پیت استاپ انجام‌شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست دونینگتون پارک ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج گالون بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده‌شد و او دوباره حرکت کرد.»[۳]
منابع
- ↑ «پیت استاپ در یک نگاه». مجله ماشین (۴۰۷): ۷۸. آذر ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۲۰.(نیازمند آبونمان)
- ↑ Walthert, Matthew. "The Evolution of Formula 1 Pit Stops: Speed and Consistency". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2020-05-08.
- ↑ Robert Daley (2007). Cars at Speed (به انگلیسی). MBI Publishing Company LLC. p. 183. ISBN 9780760331170.