موج نوی فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز افزودن جعبه> (درخواست کاربر:Kian) +نشانی+تمیز+
خط ۱:
{{Infobox Film Movement
|name=موج نوی فرانسه
|image=
|caption=
|yearsactive=1958 to late 1960s
|country=France
|majorfigures=[[ژان-لوک گدار]]، [[آلن رنه]]، [[انیس واردا]]، [[آندره بازن]], [[ژاک دمی]]، [[فرانسوا تروفو]]، [[اریک رومر]]، [[کلود شابرول]]، [[ژاک ریوت]]
|influences=[[نئورئالیسم (سینما)]]، [[فیلم نوآر]]، [[سینمای کلاسیک هالیوود]]، [[رئالیسم شاعرانه]]، [[نظریه مؤلف]], Parisian [[فیلموفیل]] culture, [[اگزیستانسیالیسم]]، [[آلفرد هیچکاک]]، [[فیلم هنری]]
|influenced=[[L.A. Rebellion]]، [[هالیوود نو]]، [[سینمای نوین آلمان]]، [[سینما نوو]]، [[دگما ۹۵]]، [[موج نوی سینمای انگلستان]]}}
'''موج نوی سینمای فرانسه''' جنبشی در [[سینما]]ی [[فرانسه]] است که در [[دهه ۱۹۵۰]] به رهبری منتقدان جوان تحریریه مجله سینمایی [[کایه دو سینما]] در فرانسه شکل گرفت و به سایر نقاط دنیا سرایت یافت.<ref>{{یادکرد|نویسنده =هیوارد، سوزان|مترجم= فتاح محمدی |کتاب = مفاهیم کلیدی در مطالعات سینمایی| ناشر =نشر هزاره سوم |صفحه = ۳۱۸|تاریخ= چاپ ۱۳۸۱}}</ref>
 
موج نو در فرانسه در دو دوره اتفاق افتاد. دورهٔ اول از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ طول کشید و از مشخصه‌های آن تأکید بر [[مؤلف]] و [[میزانسن]] بود. فیلم‌سازان این دوره از قواعد فیلم‌سازی دههٔ ۵۰ میلادی، هم به لحاظ روایی و هم تصویری، روی‌گردان شدند. روایت و داستان یا آغاز و پایانی برای فیلم‌ها وجود نداشت. تنها برشی از زندگی در فیلم نشان داده می‌شد و به این ترتیب [[اقتباس ادبی]] در این سینما از بین رفت. ادبیات جای خود را به قصه‌های عامه‌پسند داد و زمان در فیلم‌ها همان دههٔ حاضر بود و حرف‌هایی که در فیلم‌ها زده می‌شد، دربارهٔ جوانان بود. صحبت از تمایلات جنسی که نشان از پدیدهٔ «[[عشق آزاد]]» داشت، در سینمای موج نو رواج یافت و هویت آدم‌ها در فیلم‌ها مطرح شد. نقش زنان هم در روایت محوری تر و مثبت تر شد. استفاده از نماهای معمول که زمان و مکان را توصیف می‌کرد منسوخ شد و [[جامپ کات]] و نماهای نامنطبق در تدوین جای خود را باز کرد. دوربین‌های سبک برای فیلمبرداری در خیابان‌ها به کار می‌رفت و دیگر فیلم‌ها در استودیو ساخته نمی‌شد. البته تنها نمادی که در سینمای موج نو تغییر نیافت همان شهر [[پاریس]] بود. دورهٔ دوم موج نو بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ اتفاق افتاد. در این دوره [[گفتمان]]‌ ها سیاسی‌تر شد و [[ایدئولوژی]] کم رنگ تر. فیلم‌های گدار مانند [[دو سه چیزی که از آن زن می‌دانم]](۱۹۶۶) و [[زن چینی]] و [[آخر هفته]]، هر دو محصول سال ۱۹۶۷، از این دسته هستند. در این دوره اسطوره‌های [[بورژوازی]] از بین رفت و مسایلی مانند ازدواج و خانواده در فیلم‌ها مطرح نمی‌شد. به جای آن‌ها موضوعاتی مانند سیاست‌ورزی دانشجویان، بلوغ، مصرف‌گرایی و [[ویتنام]] در فیلم‌ها رواج یافت. رویهٔ فیلم‌سازی در این دوره یعنی تکنولوژی آن، رویهٔ اجتماعی یعنی مصرف را برملا می‌کرد. به این معنی که دیگر فیلم‌های هالیوودی با تولیدات عظیم، سرمشق نبودند و دوربین روی دست، حذف ستاره‌ها و استودیو به عنوان ضد سینما در برابر تکنولوژی فیلم‌سازی در آمریکا، به روی کار آمد. تنش‌های شخصی و بعد از آن تنش‌های سیاسی‌ای که نسل‌های جوان‌تر با آن‌ها روبرو بودند، درون مایهٔ فیلم‌ها را تشکیل می‌داد.
 
موج نو تلاش می‌کرد از سوژه‌های متفاوت و سبک روایت متفاوت در ساخت و تهیهٔ فیلم استفاده کند و برخلاف سینمای کلاسیک آمریکا، از ستاره‌های سینمایی استفاده نمی‌کرد (به همین دلیل استفاده از [[نابازیگر]] زیاد دیده می‌شود). در این فیلم‌ها تماشاگر در قضاوت و خوانش فیلم آزادی دارد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://news.ut.ac.ir/Nsite/FullStory/?Id=9981 |title=بررسی موج نو سینما در دانشکده مطالعات جهان |accessdate=۷ نوامبر ۲۰۱۰ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120523232152/http://news.ut.ac.ir/Nsite/FullStory/?Id=9981 |archivedate=۲۳ مه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>
 
در اواخر [[۱۹۵۰]] چند تن از این منتقدان اولین فیلم‌هایشان را کارگردانی کردند که منعکس‌کننده این نظریهٔ آنان بود که به عنوان موج نوی فرانسه از آن یاد می‌شود.
سطر ۱۳ ⟵ ۲۲:
آن‌ها عقیده داشتند صرف نظر از این که چه کسانی این فیلم‌ها را تولید، فیلمبرداری یا بازی کرده‌اند یا نوشته‌اند، و فارغ از نوع استودیو و مقدار پولی که فیلم با آن ساخته می‌شود، باید تداوم را در مجموعه فیلم‌هایی یافت که تحت یک عنوان به یکدیگر پیوسته‌اند: [[کارگردان فیلم|کارگردان]].
 
موج نوی فرانسه باعث حیات دوبارهٔ سینمای این کشور شد و بار دیگر سینمای فرانسه را در رأس سینمای فرهنگی جهان قرارداد.<ref>{{یادکرد خبر|تاریخ= ۸ مهر ۱۳۹۳|عنوان=آشنایی با موج نوی سینمای فرانسه|ناشر=خبرگزاری همشهری آنلاین|doi=|تاریخ بازدید=۴ خرداد ۱۳۹۸|پیوند=http://www.hamshahrionline.ir/news/273599/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8Cآشنایی-%D8%A8%D8%A7با-%D9%85%D9%88%D8%ACموج-%D9%86%D9%88%DB%8Cنوی-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8Cسینمای-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87فرانسه |کد زبان=fa}}</ref> موج نو تمام فیلم‌سازان جوان سرکش را تحت تأثیر قرار داد و دنباله‌های آن به سایر کشورها از جمله [[چکسلواکی]]، [[ژاپن]] و [[برزیل]] نیز سرایت کرد.
 
== نمونه فیلم‌ها ==