قرون وسطی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها)
ImanFakhri (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲۰۷:
در ساختمان‌سازی‌های اوایل قرن دوازدهم میلادی، در فرانسه، معماری گوتیک توسعه یافت. این سبک از طاق‌های دنده دنده، کریدورهای مدور، بادگیرهای عقبی، و پنجره‌های بزرگ با شیشه‌های رنگی [[ویترای|ویترا]] استفاده می‌کرد. این سبک تا قرن شانزدهم عمدتاً در کلیساهای کوچک و بزرگ اروپا استفاده می‌شد. نمونه‌های کلاسیک معماری گوتیک ار جمله [[کلیسای جامع شارتر]] و [[کلیسای جامع رنس]] در فرانسه و [[کلیسای جامع سالزبری]] در انگلستان می‌باشند. شیشه رنگی به یک عنصر مهم در طراحی کلیساهایی تبدیل شد که همچنان از نقاشی‌های دیواری گسترده استفاده می‌کردند، که اکنون تقریباً همه از بین رفته‌اند.<ref>ش[http://jamafarin.com/2018/11/10/stained-glass/ یشه رنگی هنری برآمده از دل کلیساهای قرون وسطی]</ref>
 
در این دوره، طلاکاری نسخه‌های دست نوشته به تدریج از صومعه‌ها به کارگاه‌های معمول داده شد. به طوری که طبق گفته تاریخ‌نویس آمریکایی جانتا بنتون " «تا سال ۱۳۰۰ میلادی اکثر راهبان کتاب‌های خود را از مغازه‌ها خریداری می‌کردند "»<ref name=Benton250>Benton ''Art of the Middle Ages'' p. 250</ref> و کتاب ساعات جای خود را به عنوان نوعی کتاب فداکاری برای افراد غیر روحانی باز کرد. فلزکاری همچنان پرحیثیت‌ترین کارهای هنری بشمار می‌رفت که از آن میان کنده‌کاری‌های شهر [[لیموژ]] فرانسه نمونه‌ای محبوب و نسبتاً مقرون به صرفه برای ساخت اشیائی مانند صندوق اشیاء متبرکه و [[صلیب]] بود. در ایتالیا نوآوری‌های [[چیمابوئه]] و [[دوچو]] و پس از آن استاد گوتو ([[جوتو دی بوندونه]]) (درگذشتهٔ ۱۳۳۷)، دلنوازی و جایگاه نقاشی دیواری و فرسکو را بسیار بالا برد. شکوفایی قرن دوازدهم منجر به تولید بیشتر هنر سکولار شد.<ref name=Benton264>Benton ''Art of the Middle Ages'' pp. 264–278</ref> بسیاری از اشیاء ساخته شده از عاج کنده‌کاری شده مانند ابزار بازی، شانه، و صورتک‌های مذهبی کوچک هنوز باقی مانده‌اند.<ref>جوتو دی بوندونه</ref>
 
=== زندگی کلیسا ===