جهاد ابتدایی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{زیرنویس نقشه|#FFDEAD|در زمان بنی‌امیه (۶۶۱–۷۵۰)}}]]

'''جهاد ابتدایی''' یا '''جهاد تهاجمی''' یکی از انواع [[جهاد]] نزد [[مسلمانان]] است که بر خلاف [[جهاد دفاعی]] انگیزه آن طرد موانع دعوت غیر مسلمانان به [[اسلام]]، یا دفع خطر حمله آنان است، بدون این که از سوی آن‌ها حمله‌ای صورت گیرد در صورتی که بیم حمله آن‌ها به وطن اسلامی یا به [[مسلمان]]‌ها وجود داشته باشد یا موانع تبلیغ دین اسلام توسط حکومت‌ها قرار داده شده باشد. از شرایط جهاد ابتدایی این است که ابتدا دین [[اسلام]] را معرفی و به آن دعوت کنند و دلایل و براهین و معجزات لازمه را ارائه دهند که مصداق این در [[قرآن]] عبارت [[قد تبین الرشد من الغی]] می‌باشد. در کتاب [[اصول کافی]]، ج ۱، ص ۳۳۵، از [[علی ابن ابی طالب]] در این باره نقل شده‌است که: «پیامبر مرا روانه یمن کرد و فرمود: یا علی! اگر کسی را دعوت به اسلام نکرده‌ای با او نجنگ؛ به خدا قسم اگر خدا یک تن را به دست تو هدایت پیدا کند، بهتر از چیزهایی است که خورشید بر آن طلوع و غروب می‌کند». جنگ‌هایی در زمان پیامبر اسلام [[محمد]] و چهار خلیفه و امامان [[شیعه]] و [[بنی امیه]] نیز صورت گرفت است که باعث گسترش قلمروی اسلامی شده‌است. [[ایران]] یکی از کشوری‌های است که به وسیلهٔ جهاد ابتدایی فتح شده‌است.

 

== فلسفه جهاد ابتدایی ==

از نظر مدافعان این نوع جهاد، جهاد ابتدایی مبارزه با کسانی است که با انتشار [[اسلام]] مبارزه می‌کنند و اول باید به صورت مسالمت‌آمیز و اگر نشد با توسل بزور باشد تا این موانع را از برطرف کند و خود یک نوع از قید اسارت و بردگی فکری و اجتماعی آزاد کردن است. جهاد ابتدایی برای کشورگشایی و اجبار افراد به آیین [[اسلام]] نبوده بلکه برای سرنگون کردن نظام‌های نادرست و ستمگرانه و اجازه یافتن مردم برای مطالعه آزاد دربارهٔ مذهب و شیوه‌های زندگی اجتماعی بوده‌است.

 

=== جهاد ابتدایی هنگام غیبت ===

در جهاد ابتدایی بدون [[امام معصوم]] اختلافاتی وجود دارد که برخی از آن‌ها این‌گونه است: