خالد بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲:
== پیش از گرویدن به اسلام ==
او قبل از گرویدن به اسلام، با سپاهیان اسلام جنگ‌های سختی کرد و در [[غزوه احد|غزوه اُحُد]]، مسلمین را شکست داد.<ref>تاریخ طبری، ج2: ص507؛ ص508؛ ص510</ref><ref>المغازی للواقدی، ج1، ص225</ref> او همچنین در [[غزوه خندق]] به عنوان فرماندهٔ گُردان علیه مسلمین مدینه، جنگید.<ref>المغازی للواقدی، ج2، ص465</ref> در غزوه حدیبیه به عنوان آخرین جنگش علیه پیغمبر و مسلمین، نقش مهمی ایفا کرد<ref name=":0">المغازی للواقدی، ج2، ص582</ref> و بنا بر قول مشهورتر و قوی‌تر میان اهل سنت، تا چندی قبل از فتح مکه اسلام نیاورد.<ref>المغازی للواقدی، ج2، ص661</ref>
== پس از گرویدن به اسلام ==
خط ۹:
ا
.<ref>http://www.medantahreer.com/shownews-183249.php</ref> او در بیش از یکصد
او در سال ۷ هجری قمری پس از [[صلح حدیبیه]] [[اسلام]] آورد و در [[جنگ موته]] رهبری سپاه مغلوب مسلمانان را تا [[مدینه]] به‌عهده داشت. پس از کشته‌شدن سه فرمانده آن نبرد، جعفر بن ابیطالب و زید بن حارثه و عبدالله بن رواحه، از سوی سپاهیان و جنگجویان موته به فرماندهی برگزیده شد و با عقب‌نشینی، سپاهیان مسلمان را به مدینه بازگرداند.<ref>المغازی للواقدی، ج2، ص764 = و الأوّل أثبت عندنا، أنّ خالدا انهزم بالناس|انکشف خالد بن الولید یومئذ حتی عیّروا بالفرار، و تشاءم الناس به.</ref> بنا بر منابع تاریخی اهل سنت، خالد در مدینه با واکنش‌های منفی مسلمانان مواجه شد. مردم مدینه از وی به عنوان فراری از جهاد یاد کردند و خاک<ref>المغازی للواقدی، ج2، ص765 = فجعل الناس یحثون فی وجوههم التّراب</ref> بر سر و روی وی پاشیدند؛ ولی قلم‌پردازان اهل سنت از خالد بن ولید در این صحنه بسیار تجلیل نموده و از وی به عنوان «سیف اسلام» یاد کرده‌اند. بنا بر قول اهل سنت، پیامبر یا ابوبکر به او لقب «سیف‌الله» داد. وی در همان سال در عملیات [[فتح مکه]] شرکت کرد. [[پرونده:Khaled Ebn El-Walid Mosque3.jpg|250px|چپ|بندانگشتی|مقبرهٔ خالد در مسجد خالد بن ولید قرار دارد.]]
[[پرونده:Mohammad adil-Khalid's conquest of Iraq.PNG|250px|چپ|بندانگشتی|مسیر حملات خالد بن ولید در جنوب [[بین‌النهرین]] که در آن زمان در اختیار [[ساسانیان]] بود.]]
وی با به قدرت رسیدن [[عمر|عمرابن الخطاب]] از
<ref name=":0" /> لشکر شام، عزل شد. او در شهر [[حمص]] [[سوریه]] در سن شصت سالگی وفات کرد و عمر را [[وصی]] خود قرار داد. مقبره او در مسجد خالد بن ولید در شهر حمص قرار دارد. == یادواره ==
سطر ۳۰ ⟵ ۳۲:
* الطبقات، ج ۴، ص ۲۵۳
* [[الاستیعاب]]، ج ۳، ص ۴۳۷
* ب
{{ویکی‌گفتاورد}}کتاب اسرار خاندان محمد (ص)، سلیم بن قیس؛ ترجمه مهدی صبلغی: ص ۳۸۸
| |||