تیمور شرقی: تفاوت میان نسخه‌ها

رتبه مساحت= ۱۵۹ام|

درصد آبها= جزئی|

کد واحد پول= ندارد (USD) |

رتبه جمعیت= ۱۱۴ام |

'''تیمور شرقی''' با نام رسمی '''جمهوری دموکراتیک تیمور شرقی''' {{به انگلیسی|East Timor Democratic Republic of}} کشوری است واقع در جنوب شرق آسیا، کنار دریای باندا، دریای تیمور و دریای فلورس، شرق ایالت سوندای شرقی اندونزی، جنوب مجموعه جزایر ملوک اندونزی و شمال غرب استرالیا، پایتخت آن [[دیلی]] است.

 

 

در جریان خشونت‌ها در سال ۱۹۹۹ بیش از یک هزار نفر کشته و عده زیادی بی‌خانمان شدند. بیشتر موارد نقض [[حقوق بشر]] و خونریزی‌ها در تیمور شرقی در سال ۱۹۹۹، نتیجه اقدامات شبه نظامیان مسلح بوده و ارتش اندونزی مسئول مسلح کردن و متشکل کردن این شبه نظامیان بوده‌است {{نیازمند منبع}}.

== جغرافیا ==

جزیره تیمور در جنوب شرقی آسیا واقع شده و بخشی از [[ناحیه دریایی جنوب شرق آسیا]] به‌شمار می‌آید. جزیره تیمور در منتهی‌الیه شرقی مجمع الجزایر اندونزی واقع شده و به دلیل فاصله نزدیک به استرالیا از آب و هوایی خشک برخوردار است. تیمور شرقی بزرگترین و شرقی‌ترین جزیره از [[جزایر سوندای کوچک]] است. در شمال این جزیره، [[تنگه امبای|تنگه اُمبای]]، [[تنگه وتار|تنگه وِتار]] و [[دریای باندا|دریای بزرگ باندا]] واقع شده‌اند. دریای تیمور جزیره را از سمت جنوب از [[استرالیا]] جدا می‌کند و استان [[سوندای شرقی]] اندونزی در غرب تیمور قرار دارد.

[[پرونده:Topography of Timor-Leste.png|چپ|بندانگشتی|290px|نقشه ناهمواری‌های تیمور شرقی.]]

بیشتر این کشور کوهستانی است و بلندترین نقطه آن [[تاتامایلائو]] (نام دیگر: رامِلائو) است به ارتفاع ۲۹۶۳ متر.<ref>{{cite web|title=Mount Ramelau|url=http://www.gunungbagging.com/ramelau/|publisher=Gunung Bagging|accessdate=18 December 2016}}</ref> آب و هوای تیمور شرقی گرمسیری و به‌طور کلی گرم و مرطوب است اما فصل‌های بارانی و خشک مشخصی دارد.

واحد پول تیمور شرقی، دلار آمریکا با واحد جزء (سنت) می‌باشد. الوار، نارگیل، موز و سایر محصولات نواحی گرمسیری استوایی از صادرات تیمور شرقی محسوب می‌شود.

[[پرونده:Man in traditional dress, East Timor.jpg|thumb]]

 

در اواخر سال ۱۹۹۹، ۷۰ درصد [[زیرساخت]]‌های اقتصادی تیمور شرقی توسط نظامیان اندونزیایی و شبه‌نظامیان تخریب شد و به دنبال آن نزدیک به ۲۶۰ هزار نفر از مردم تیمور شرقی از این کشور مهاجرت کردند. با به استقلال رسیدن این کشور در سال ۲۰۰۲، سازمان ملل با کمک دیگر سازمان‌های بین‌المللی شروع به بازسازی زیرساخت‌های تخریب شده کردند. تنها در عرض چند ماه نزدیک به ۵۰ هزار نفر از مهاجران به کشور بازگشتند.