خسرو هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mehrdad2021 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mehrdad2021 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸:
پدرش [[غلامرضا هدایت|غلامرضا خان مخبرالدوله]] از رجال قاجار و خاندان معروف [[خاندان هدایت|هدایت]] بود. در رشته مهندسی راه و ساختمان در بلژیک درس خواند و پس از بازگشت به ایران به استخدام وزارت طرق و شوارع (راه) درآمد. مدتها مدیر ادارات مختلفی در این وزارت‌خانه بود تا اینکه به ریاست راه‌آهن آذربایجان و سپس معاونت راه‌آهن رسید.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=عاقلی |نام۱=باقر |عنوان=شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم |تاریخ=۱۳۸۰ |ناشر=نگاه |مکان=تهران |صفحات=۱۷۲۴ - ۱۷۲۵}}</ref>
هدایت پس از به نخست‌وزیری رسیدن [[قوام‌السلطنه]] در سال ۱۳۲۵ رئیس راه آهن شد و براى متشكل كردن كارگران، سازمانى كارگرى به نام اتحادیه سندیکای کارگران ایران (معروف به نام اختصاری‌اش: اسكى) به راه انداخت.
مهندس هدایت در انتخابات دوره پانزدهم مجلس شورای ملی شرکت کرد و با پشتیبانی اتحادیه از لحاظ شمار آراء میان دوازده نماینده تهران رتبه دوم را به دست آورد. اما پس از ورود به مجلس به صف منتقدان قوام‌السلطنه در حزب دموکرات پیوست و از طریق سندیکا، اعتصاب کارگران کوره‌پزخانه‌های تهران را در در شهریور ۱۳۲۶ راه انداخت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه چهاردهم دوره پانزدهم مجلس شورای ملی پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-14-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DB%8C%DA%A9%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%85-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-1326}}</ref>
پس از سقوط دولت قوام‌السلطنه در هجدهم آذر ۱۳۲۶، مهندس هدایت با پشتیبانی اتحادیه و به کارگیری کارگران راه‌آهن و رفتگران شهرداری، تشکیلات حزب دموکرات را قبضه کرد و به کنترل خود درآورد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۳۹ دوره پانزدهم مجلس شورای ملی ۲۴ دی ۱۳۲۶ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-39-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D9%85%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-24-%D9%85%D9%87%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-1326}}</ref> هدایت پس از پایان دوره نمایندگی‌اش، معاون وزارت راه و پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ قائم‌مقام [[فضل‌الله زاهدی|سپهبد زاهدی]] نخست‌وزیر شد. در سال ۱۳۳۴ که [[حسین علاء]] روی کار آمد، معاون پارلمانى او بود و در اسفند ۱۳۳۷ در کابینه [[منوچهر اقبال|دکتر اقبال]] به جای [[ابوالحسن ابتهاج]]، وزیر مشاور و سرپرست سازمان برنامه شد، مدتی در كابینه شریف امامى نیز این سمت را حفظ کرد.
هدایت سپس سفیر ایران در بلژیك، قائم‌مقام شركت ملى نفت ایران، رئیس هیئت بازرسى شركت نفت، سفیر ایران در واتیکان و سرانجام، نماینده ایران در مقر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو شد و در همین شغل بود که درگذشت.
| |||