امینه اقدس: تفاوت میان نسخه‌ها

امین اقدس اولین بانوی ایرانی بود که برای معالجه به اروپا رفت. او از سال ۱۳۰۲ ه. ق از درد چشم شکایت داشت که پس از چند سال به نابینایی دو چشم ختم شد. به دستور ناصرالدین شاه در سال ۱۳۰۷ ه. ق امین اقدس با هیاتی به ریاست [[سعدالسلطنه]] حاکم قزوین و میرزا حسین کاشی پزشک مخصوص راه وین پایتخت اتریش را پیش گرفت و در آنجا چشمانش عمل شد که بی نتیجه بود. این نخستین بار بود که یکی از همسران شاه بدون او به فرنگستان می‌رفت و همین موجب شد که شاه مورد انتقاداتی قرار گیرد و در بین عوام شعرهایی در نقد این تصمیم شاه رایج گردد.<ref name="iichs.org">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.iichs.org/index.asp?id=1251&doc_cat=9 |عنوان= شماره ۲۶، حرم - مؤسسه مطالعات تاريخ معاصر ايران IICHS| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref> پس از صرف هزینه‌های بسیار زبیده خانم همچنان نابینا به ایران بازگشت، اما شاه همچنان جواهرات خود را به او سپرد و چنان وانمود کرد که گویی هنوز سالم و بینا و مورد علاقه اوست.<ref>امین‌الدوله، ص۱۷۴</ref>