ایالات مؤتلفه آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر امروز، موطن من از دیگر اماکن پرجمعیت آمریکا، کمتر به فساد کشانده شده، این موهبت را مدیون مردمانی هستیم که از ایالت [[ویرجینیا]] به این سمت و سو آمده‌اند – مردمانی که دست خالی با شکم‌های گرسنه ولی خوش رفتار، نیک نهاد و مؤدب بودند. در موطن خودشان، بسیاری دلتنگ و دلواپسشان بودند. در طول سالهای بعد از جنگ، نخست، [[تازه به‌دوران‌رسیده|شارلاتان‌های شمالی]] سرزمینشان را چپاول کردند و اگر این بسنده نمی‌کرد، در مرحله بعدی، قربانی رفتار سفید پوستان سخیف و بی‌هویت شدند…<ref>[{{یادکرد وب |url=https://theamericanmercury.org/2010/04/the-calamity-of-appomattox |title=مقاله هنری منکن در نشریه مرکوری] |accessdate=2 نوامبر 2017 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20171107024547/https://theamericanmercury.org/2010/04/the-calamity-of-appomattox/ |archivedate=7 نوامبر 2017 |dead-url=yes }}</ref></blockquote>

اگر این طرح، به تصویب ایالت‌ها می‌رسید، برده داری برای همیشه در قانون اساسی نهادینه می‌شد و از دخالت یا لغو آن (از سوی کنگره) مصون می‌ماند.<ref>{{Cite web|url=https://www.gilderlehrman.org/history-by-era/failure-compromise/resources/proposed-thirteenth-amendment-prevent-secession-1861|title=A proposed Thirteenth Amendment to prevent secession, 1861|last=|first=|date=|website=The Gilder Lehrman Institue of American History|archive-url=|archive-date=|dead-url=|access-date=November 2, 2017}}</ref> به عبارت دیگر، از ایالت‌های جنوبی، به این صورت دلجویی شده بود که اگر در پی جدایی نباشید، دولت فدرال در نهاد برده داری هیچ دخالتی نخواهد کرد. آبراهام لینکلن با این طرح موافق بود.<ref>{{Cite web|url=http://philmagness.com/?page_id=398|title=Abraham Lincoln and the Corwin Amendment|last=Magness|first=Philip W.|date=|website=US Economic & Political History|archive-url=https://web.archive.org/web/20171107025512/http://philmagness.com/?page_id=398|archive-date=7 نوامبر 2017|dead-url=yes|access-date=November 2, 2017}}</ref> پروفسور تاماس دی لورنزو<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_DiLorenzo</ref> و پروفسور دانالد لیوینگستون،<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Donald_Livingston</ref> با در نظر گرفتن این متمم، برده داری را دلیل اصلی آغاز جنگ نمی‌دانند و مسبب عمده را فشارهای اقتصادی حکومت شمال (تعرفه‌های سنگین برای واردات ایالات جنوبی از اروپا و گمرک‌های بالای ۴۰٪) قلمداد می‌کنند.<ref>{{Cite web|url=https://www.lewrockwell.com/2013/06/anthony-wile/the-myth-of-lincoln-secession-and-civil-war/|title=Thomas DiLorenzo: More on the Myth of Lincoln, Secession and the 'Civil War'|last=Wile|first=Anthony|date=June 3, 2013|website=LewRockwell.com|archive-url=https://web.archive.org/web/20171107015912/https://www.lewrockwell.com/2013/06/anthony-wile/the-myth-of-lincoln-secession-and-civil-war/|archive-date=7 نوامبر 2017|dead-url=yes|access-date=November 2, 2017}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.abbevilleinstitute.org/media/the-real-reason-the-south-seceded/|title=The Real Reason the South Seceded|last=Livingston|first=Donald|date=December 2015|website=Abbeville Institute|archive-url=https://web.archive.org/web/20171107055242/https://www.abbevilleinstitute.org/media/the-real-reason-the-south-seceded/|archive-date=7 نوامبر 2017|dead-url=yes|access-date=November 2, 2017}}</ref>

ایالت [[نیویورک]] با درآمد سرانه ۵۹۷$ در رتبه بیستم و [[ماساچوست]] در ردهٔ هجدهم جای داشتند. بر اساس آماری که در حد فاصل سالهای ۲۰۱۴–۲۰۱۰ گرفته شده، میسیسیپی فقیرترین ایالت آمریکاست. [[کارولینای جنوبی]] در مقام چهل و سوم قرار دارد. .<ref>[{{یادکرد وب |url=https://www.abbevilleinstitute.org/blog/was-the-south-poor-before-the-war/ |title=انستیتوی ابی ویل - سرشماری سال ۱۸۶۰] |accessdate=3 نوامبر 2017 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20171107014944/https://www.abbevilleinstitute.org/blog/was-the-south-poor-before-the-war/ |archivedate=7 نوامبر 2017 |dead-url=yes }}</ref><ref>[[:en:List of U.S. states by income|ایالت‌ها بر پایه درآمد سرانه - ویکی انگلیسی]]</ref>

شصت سال پس از پایان جنگ داخلی، در [[۱۹۲۵]] میلادی، [[ضرابخانه]] ایالات متحده آمریکا، یک سکه ۵۰ سنتی را به یادبود افسران ارتش جنوب تولید و تکثیر می‌کند. بر روی این سکه، تصاویر [[رابرت ئی. لی|ژنرال لی]] و [[استون‌وال جکسن|ژنرال استون‌وال جکسن]] سوار بر اسب نگاشته شده‌است. بر پشت سکه، جمله‌ای به این مضمون وجود دارد: «به یادبود دلاوری سرباز جنوب». این سکه برای کمک به اتمام پروژه کنده کاری بر روی کوه استون مانتن،<ref>[[:en:Stone Mountain|کنده کاری بر روی کوه، ایالت جورجیا، ویکی انگلیسی]]</ref> ضرب شده بود.<ref>[[:en:Stone Mountain Memorial half dollar|سکه یادبود - ویکی انگلیسی]]</ref> تعداد این سکه‌ها، به یک میلیون و سیصد و ده هزار می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب |url=https://www.ngccoin.com/coin-explorer/silver-commemoratives-pscid-71/1925-stone-mountain-50c-ms-coinid-19378 |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=1 نوامبر 2017 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20171107025822/https://www.ngccoin.com/coin-explorer/silver-commemoratives-pscid-71/1925-stone-mountain-50c-ms-coinid-19378 |archivedate=7 نوامبر 2017 |dead-url=yes }}</ref>