پابرهنه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز افزودن ناوباکس ۷.۵> الگو:احمد شاملو (درخواست کاربر:Salarabdolmohamadian)+تمیز+ |
اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی |
||
خط ۲۵:
| پیش از =
}}
'''''پابرهنه‌ها''''' {{به رومانیایی|Desculț}} رمانی در گونه [[واقع‌گرایی سوسیالیستی]] از [[زاهاریا استانکو]] نویسندهٔ رومانیایی است که در سال ۱۹۴۸ میلادی منتشر
این [[رمان]] به دست [[احمد شاملو]] به فارسی ترجمه
<br />
== داستان <ref>{{یادکرد وب|عنوان=توصیه کتاب: پابرهنه‌ها|نشانی=https://www.1pezeshk.com/archives/2016/04/zaharia-stancu.html|وبگاه=یک پزشک|تاریخ=۱۳۹۵-۰۱-۱۵\۱۰:۴۲:۱۷|بازبینی=2020-06-11|کد زبان=fa-IR}}</ref> ==
واقعه، پیش از قیام دهقانى و بزرگ سال ۱۹۰۷، در روستایى در اولتنین رخ مى‌دهد. داریه، جوانکى کشاورز، داستان زندگى والدین و پدربزرگ و مادربزرگش را از زبان عمۀ خود مى‌شنود: مادرش در پانزده‌سالگى ازدواج مى‌کند. پس از دو سال، بیوه‌اى بى‌چیز مى‌گردد و مجبور مى‌شود با دو فرزند خود نزد والدینش برگردد که با اکراه او را دوباره مى‌پذیرند. تازه وقتى با مرد زن‌مرده‌اى که دو بچه دارد ازدواج مى‌کند، سرنوشتش قابل تحمل‌تر مى‌شود. هرچند خویشاوندان همسر دوم، در آغاز، با خشونت و خصومتى بداندیشانه با او رفتار مى‌کنند، بالاخره وى به یمن رفتار جدى و قاطعانه‌اش براى خود احترامى به وجود مى‌آورد.
داریه کوچولو هر روز شاهد خشونت کشاورزانى است که زود دست به چاقو مى‌برند و با زنان و کودکانشان بدرفتارى مى‌کنند. اغفال دختران، زنا و تجاوزهاى جنسى از چشم کودکان پنهان نمى‌ماند. قحطى، که به دنبال تابستان خشک و بى‌باران ۱۹۰۶ سرمى‌رسد، خشم کشاورزان فقیرتر را به حد اعلا مى‌رساند، زیرا نجیب‌زادگان راضى نمى‌شوند به اندازۀ نانشان به آنها گندم قرض دهند. نجیب‌زاده‌اى سگ‌ها را به جان آنها مى‌اندازد. خدمۀ آنها به یکى از متقاضیان تیراندازى مى‌کنند. کشاورزانى که پى کار خود مى‌روند به دست ژاندارمها بازداشت و بى‌رحمانه شکنجه مى‌شوند. وقتى در سالون اجتماعات محل، یکى از ژاندارمها سه دهقان پاى در بند کاملا بى‌دفاع را، که پس از شکنجه‌هاى وحشتناک دیگر به سختى مى‌توانند روى پاهایشان بایستند، کتک مى‌زند، کشاورزان هیچ مرعوب زورگویى و خشونت نمى‌شوند: جمعیت خشمگین ژاندارم را مى‌کشد. رمان با این ماجرا به پایان مى‌رسد که کشاورزان زندانى را وسط زمستان به شهر مجاور منتقل مى‌کنند. نویسنده سرنوشت داریۀ جوان را همچنان در رمانهاى متعدد دیگر پى‌گیرى مى‌کند.
استانکو، زندگى سخت و فقیرانۀ کشاورزان، تجربیات شخصى دورۀ جوانى و حوادث سیاسى را، با سرمشق گرفتن از شولوخوف ، از دیدگاه واقع‌گرایى سوسیالیستى توصیف مى‌کند. خشونت روستاییان را به عنوان پى‌آمد فقر و ظلم نجیب‌زادگان، که از دیدگاه نبرد طبقاتى استثمارگران بى‌ملاحظه‌اى هستند، شرح مى‌دهد. نویسنده در توصیف مرسوم و ساده‌شدۀ جامعه غرق نمى‌شود؛ اعتیاد به الکل و انحطاط اخلاقى، که در بین اهالى روستا همچنان در حال گسترش است، با واقع‌گرایى خشنى ترسیم مى‌شود. استانکو شرح جزئیات مفصل را، به کمک گفتگوها، ماهرانه دلپذیر کرده و، از طریق رجوع به گذشته و بررسى مجدد مسائل، کشش و جاذبۀ داستان را تقویت کرده‌است. بازگویى موفقیت‌آمیز او از طرز تفکر و طرز بیان خاص کشاورزان-استانکو بسیارى از واژه‌هاى بومى برگرفته از زبان ترکى را وارد داستان خود مى‌کند -ارزش این اثر را بالا مى‌برد؛ اثرى که، فارغ از زمان تألیف خود و ارتباطات اجتماعى مؤلف، مى‌تواند مورد قضاوت قرار گیرد.
▲این [[رمان]] به دست [[احمد شاملو]] به فارسی ترجمه شده است. او ابتدا در سال ۱۳۳۶ بخش‌هایی از آن را به همراه عطا بقایی ترجمه کرد که سال ۱۳۳۷ در ضمیمه رایگان هفته‌نامه آشنا منتشر شدند. سپس ترجمه کامل این اثر را در سال ۱۳۵۰ به اتمام رساند و منتشر کرد.<ref>[http://shamlou.org/?p=523 سال‌شمار زندگی شاملو]</ref> شاملو در مورد این کتاب گفته است هنگام خواندنش آرزو می‌کردم کاش زندگی‌نامه من بود.<ref name="ReferenceA"/>
== منابع ==
| |||