شیمی سوپرامولکولی: تفاوت میان نسخه‌ها

این شاخه از دانش همچنین با نام‌های '''شیمی سوپرامولکولی'''، یا '''شیمی فرامولکولی''' نیز شناخته می‌گردد. این بخش بر گستره شیمی فراتر از مولکول تمرکز می‌کند. نیروهایی که فضا را سامان دهی می‌کنند ممکن است از ضعیف (نیروهای بین مولکولی الکترو استاتیک یا پیوند هیدروژنی) به نیروهای قوی (پیوند [[پیوند کووالانسی|کوالانسی]])تغییر کنند، که میزان جفت شدگی الکترونیکی بین اجزای مولکولی [[باقی مانده]] کوچک رابه پارامترهای انرژی اجزاء مرتبط فراهم می‌کند. درحالی که شیمی سنتی بر روی پیوند کوالانسی متمرکز است، شیمی سوپرامولکول برهمکنش‌های غیر کووالانسی برگشت‌پذیر و ضعیف را بین مولکول‌ها بررسی می‌کند. این نیروها شامل پیوند هیدروژنی، کئوردیناسیون فلزی، نیروهای چربی دوست، [[نیروهای واندروالس|نیروهای وان دروالس،]] برهمکنش‌های و اثرات الکتروستاتیک است. مفاهیم مهم که توسط شیمی سوپرامولکول نشان داده شده‌است عبارتند از مونتاژ خودمولکولی، تاشو، تشخیص مولکولی شیمی میزبان –میهمان، ساختار مولکولی در هم قفل- مکانیکی وشیمی کووالانسی پویا. مطالعه برهمکنش‌های غیرکووالانسی برای درک بسیاری از فرایندهای زیستی مهم است که به این نیروها برای ساختار و عملکرد وابسته هستند. سیستم‌های زیستی اغلب الهام بخش تحقیقات سوپرامولکول هستند.

نیروهای بین مولکولی اولین بار توسط یوهانس دیدرک [[وان در والس (ابهام‌زدایی)|وان دروالس]] در سال ۱۸۷۳ مطرح شد اما [[هرمان امیل فیشر،فیشر]]، برنده جایزه [[نوبل]]، پایه‌های آن را توسعه داد. او پیشنهاد کرد که برهم کنش‌های بستر -آنزیم از قفل و کلید، از اصول اساسی تشخیص مولکولی و شیمی میزبان و مهمان گرفته شده‌است. در اوایل [[قرن بیستم،بیستم]]، پیوندهای غیر کووالانسی به تدریج به‌طورتدریجی و با پیوند هیدروژنی که توسط لاتیمر و ردبوش در سال ۱۹۲۰ توصیف شد، درک شدند.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=شیمی سوپرا مولکول|نشانی=http://article.tebyan.net/Article/AmpShow/330824|وبگاه=تبیان|بازبینی=2019-04-16|کد زبان=fa-IR|نام=مجله فرهنگی و اطلاع‌رسانی|نام خانوادگی=تبیان}}</ref>

در دهه ۱۹۷۰, شیمی سوپرا مولکولی با محققانی مانند [[جیمز فریزر،فریزر]]، توسعه ماشین‌آلات مولکولی و ساختارهای شخصی بسیار پیچیده، و ساخت حسگرها و روش‌های میانجی‌گری الکترونیک و زیستی پیچیده‌تر شد. در طول این مدت، اصول الکتروشیمیایی وفتوشیمیایی به منظور افزایش قابلیت، تحقیق در سیستم‌های تکرار خودکار ساختگی وکار بر روی دستگاه‌های [[پردازش اطلاعات]] مولکولی آغاز شدند. علم در حال ظهور [[فناوری نانو]] نیز تأثیر شدیدی بر این موضوع، با ساختن بلوکه‌ای ساختمانی در سیستم‌های مصنوعی نقش داشت.