بنزن: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{حلقه‌های آروماتیک ساده}}+تمیز+
خط ۹۳:
برابر با استاندارد ۲۲۸ EN و ۱۳۱۹ ASTM D حداکثر میزان مجاز بنزن در بنزین ۱ درصد حجمی است.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.khabaronline.ir/news-121226.aspx |title=کیفیت بنزین ایران در مقایسه با دیگر کشورهای جهان چطور است؟ خبرآنلاین، ۲۱ دی ۱۳۸۹ |accessdate=۱۲ ژانویه ۲۰۱۱ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110113111404/http://www.khabaronline.ir/news-121226.aspx |archivedate=۱۳ ژانویه ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> برای سال ۲۰۱۱ میلادی ایالات متحده میزان مجاز بنزن در بنزین را به ۰/۶۲ درصد کاهش داده‌است.<ref>[[:w:en:Benzene|Benzene، ویکی‌پدیا دانشنامه آزاد]]</ref> در ایران هرچند با استفاده از بنزین یورو ۴ میزان بنزن در بنزین کاهش یافته‌است، اما در خصوص رعایت حد استاندارد بین سازمان‌های مسئول اختلاف وجود دارد.<ref>[http://www.eghtesadnews.com/بخش-اقتصاد-در-رسانه-ها-67/186498-بنزین-تهران-استاندارد-یا-غیر-استاندار بنزین تهران؛ استاندارد یا غیر استاندار؟]</ref>
 
حد استاندارد اروپا برای آلاینده بنزن موجود در هوا پنج میلی‌گرم در مترمکعب (PPB) و در ژاپن سه میلی‌گرم بر مترمکعب است در حالی که در پنج منطقه آلوده [[تهران]] بالاترین میزان بنزن موجود در هوا ۱۵۰ میلی‌گرم بر متر مکعب و کمترین میزان ۵۰ میلی‌گرم در متر مکعب است؛ بنابراین میزان [[آلاینده]] بنزن در هوای پایتخت [[ایران]] در اواخر دهه ۱۳۸۰، حداقل بیش از ۱۲ برابر استانداردهای جهانی بوده‌است<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.naftnews.net/print-7826.html |title=آلاینده بنزن ۱۲ برابر استاندارد سالیانه هوا را آلوده می‌کند، ۲ بهمن ۱۳۸۸، نفت نیوز |accessdate=۲ دسامبر ۲۰۱۰ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100616060228/http://naftnews.net/print-7826.html |archivedate=۱۶ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes }}</ref> و گاه در زمان آلودگی هوا تا 300 PPB و در برخی مناطق 1000 PPB نیز رسیده‌است. با توزیع بنزین یورو۴ در کلانشهرها، در اواسط دهه ۱۳۹۰ میزان بنزن به 30 PPB رسیده‌است.<ref>[http://www.shana.ir/fa/newsagency/276507/میزان-بنزن-هوای-تهران-در-سال-های-89-و-90-بیش-از-1000-ppb-بود]</ref>
 
== خطرات بنزن ==
بنزن به عنوان ترکیبی سرطان‌زا شناخته شده‌است. تمام روش کارهای شامل بنزن را باید در زیر هود انجام داد و از دستکش‌های آزمایشگاهی استفاده کرد.<ref>شیمی آلی عملی، نوشتهٔ آرتور آی. وگل، ترجمهٔ علی پورجوادی، عبدالرضاسلاجقه، زهرا وثوق، مرکز نشر دانشگاهی، تاریخ چاپ ۱۳۸۱، صفحهٔ ۲۲۴</ref>{{سخ}}از بنزن در گذشته به عنوان یک حلال متداول در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شده‌است ولی بعد از اینکه دانشمندان پی به هویت سرطان‌زای آن بردند، استفاده از آن به عنوان یک حلال بسیار محدود شد و سعی شد از حلال‌های مشابه مانند [[استون]] و… استفاده شود.
 
تماس طولانی مدت با بنزن، تأثیرات مخربی را بر روی بافت‌های سازنده سلول‌های خون خصوصاً سلولهای [[مغز استخوان]] می‌گذارد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.naftnews.net/print-7826.html |title=آلاینده بنزن ۱۲ برابر استاندارد سالیانه هوا را آلوده می‌کند. نفت نیوز، پایگاه خبری تحلیلی نفت ایران و جهان |accessdate=۲ دسامبر ۲۰۱۰ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100616060228/http://naftnews.net/print-7826.html |archivedate=۱۶ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes }}</ref>
عوارض تماس مزمن با بنزن، کاهش خون سازی بدن، ناتوانی در [[سیستم ایمنی]] بدن و همچنین [[سرطان خون]]، [[لوسمی]]، اختلال در سیستم تنفسی، فراموشی مزمن، تأخیر در [[استخوان]] بندی جنین انسان، صدمه به سیستم [[تولید مثل]] انسان، [[ناباروری]]، تولید تومورهای غدد لنفاوی و صدمه به [[کبد]] است.
چندین مؤسسه از جمله انجمن تحقیقات سرطان دنیا، انجمن حفاظت محیط زیست آمریکا، اداره خدمات بهداشت آمریکا، بنزن را عامل سرطان خون ([[لوسمی]]) و دارای درجه سرطان زایی یک معرفی کرده‌اند. دوره پنهانی سرطان خون به‌طور معمول ۵ تا ۱۵ سال بعد از اولین تماس روی می‌دهد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://arsh.lmo.ir/?p=3626 |title=بنزن حلال آلی خطرناک، وبلاگ سازمان پزشکی قانونی کشور، مجید قدمی |accessdate=۲ دسامبر ۲۰۱۰ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20101127052947/http://arsh.lmo.ir/?p=3626 |archivedate=۲۷ نوامبر ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref>
خط ۱۱۵:
{{مولکول‌های کشف شده در فضای بیرونی}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{حلقه‌های آروماتیک ساده}}
 
{{شیمی آلی-خرد}}