در موسیقی ، '''گالانت''' {{به انگلیسی|Galant}} به سبکی اشاره دارد که از دهه 1720 تا 1770 رایج بود. این جنبش بازگشتی به موسیقی ساده و بی‌شیله، پس از موسیقی پیچیده اواخر دوران [[موسیقی باروک|باروک]] بود که ملودی‌های ساده تر و ترانه‌محورتر داشت و [[چندصدایی]] و عبارات کوتاه و دوره ای کمتر داشت و واژگان هارمونیک با تأکید بر تونیک کاهش یافتند. [[کارل فیلیپ امانوئل باخ|امانوئل باخ]] و [[ دانیل گوتلوب تورک |دانیل گوتلوب تورک]] ، که از مهمترین نظریه پردازان اواخر قرن 18 بودند ، گالانت را از سبک‌هایی که روشی آموزشی سخت داشتند، متمایز کردند.
<sup class="noprint Inline-Template Template-Fact" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">[ ''[[ویکی‌پدیا:نیازمند منبع|<span title="This claim needs references to reliable sources. (August 2015)">نیاز به استناد</span>]]'' ]</sup>
این سبک موسیقی گالانت بخشی گسترده‌تر از جنبش گسترده‌تر [[ گالانت |گالانت]] در هنر در آن زمان بود.
[[پرونده:1698_Campra_L'Europe_Galante.jpg|راست|بندانگشتی| [[ آندره کامپرا |آندره کامپرا]] ، چاپ دوم ''L'Europe galante'' (1698) [[null|پیوند=| درباره این صدا ]] {{صدا|1698 Campra L'Europe Galante Prologue Ouverture.mid|پخش افتتاحیه}} ]]
کلمه "گالانت" از زبان فرانسوی گرفته شده است که حداقل تا قرن شانزدهم مورد استفاده قرار می‌گرفت. در اوایل قرن 18 ، منظور از انسان ''گالانت'' (''galant homme) آدمی'' مدگرا، زیبانگر ، با فرهنگ و با فضیلت بود. به نظر می رسد که [[یوهان متیسون|یوهان متیسون ،]] نظریه پرداز آلمانی ، این اصطلاح را دوست داشته است. این عنوان در نخستین کتابرساله او در سال 1713 به کار رفته است: ''Das neu-eröffnete'' Orchester ''، oder'' Universelle ''und gründliche Anleitung wie ein'' Galant Homme ''einen vollkommenen Begriff von der Hoheit und Würde der edlen'' Music ''erlangen'' . (به جای [[سنزسریف]] که در اینجا به صورت ایتالیایی آورده شده است ، متیسون از سبک رومان برای تأکید بر بسیاری از عبارات غیر آلمانی استفاده کرده است ( {{Harvard citation no brackets|Mattheson|1713}} ؛ {{Harvard citation no brackets|Heartz and Brown|2001a}} )). متیسون ظاهراً اولین کسی بود که در رساله ''Das forschende Orchester به'' سال 1721 به موسیقی "سبک گالانت" اشاره کرده است. او سبک کم‌رنگ‌تر و مدرن‌تر گالانت را ''einem galanten Stylo'' نامگذاری کرد و در میان موسیقی‌دانان برجسته آن [[ جیووانی بنونسینی |جیوانی بونونچینی]] ، [[آنتونیو کالدارا]] ، [[گئورگ فیلیپ تیلمان|تیلمان]] ، [[الساندرو اسکارلاتی]] ، [[آنتونیو ویوالدی]] و [[جرج فردریک هندل|جورج فردریک هندل]] {{Harvard citation|Heartz|2003}} را قرار داد. تمامی آنها برای ''[[اپرا سریا]]'' ایتالیایی بر پایه صدا آهنگ می‌نوشتند و این شکل اپرایی شکل اصلی موسیقی گالانت بود.
<sup class="noprint Inline-Template Template-Fact" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">[ ''[[ویکی‌پدیا:نیازمند منبع|<span title="This claim needs references to reliable sources. (May 2020)">نیاز به استناد</span>]]'' ]</sup>
